Ποιος μπορεί να μιλήσει στα παιδιά που ιδρώνουν και τιμούν την ιστορική φανέλα του Παναρκαδικού; Ποιος μπορεί να μιλήσει στον Καλογιαννίδη και τον Τζήλο που τιμούν τον πάγκο αυτής της ιστορικής ομάδας; Ποιος να σας μιλήσει ρε μάγκες; Αλλά και τι να σας πει;

Οι περισσότεροι στην αρχή της χρονιάς έλεγαν πως αυτή η ομάδα έχει πάρει τον δρόμο του υποβιβασμού και γυρισμός δεν υπάρχει. Κάτι παρόμοιο έλεγαν και πέρσι τον Ιανουάριο όταν έφυγαν τα «μεγάλα» ονόματα.Όμως οι παίκτες απέδειξαν για άλλη μια φορά πως ο Παναρκαδικός δεν είναι από τις ομάδες που… γουστάρουν να παλεύουν για την παραμονή αλλά για πολλά περισσότερα. Διπλό μέσα στην Καλαμάτα, τεσσάρα στην Μαγούλα, κοίταξε στα μάτια αλλά αδίκησε τον εαυτό του με τον Παναργειακό, διπλό μέσα στην Μανωλάδα και τώρα διπλό μέσα στην Μυτιλήνη. Αποτελέσματα που δείχνουν ότι η ομάδα αυτή μπορεί να κάνει πολλά στο δύσκολο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής και τα περί παραμονής τα αφήνει να τα σκέφτονται οι άλλες ομάδες που είναι από κάτω.

Μιλάμε για παιδιά που πριν τις προπονήσεις, βγάζουν τα ρούχα της δουλειάς και φοράνε τα σορτσάκια τους, μιλάμε για παιδιά που δεν παίζουν στην ομάδα για ένα έξτρα χαρτζιλίκι αλλά επειδή γουστάρουν να παίζουν φορώντας αυτήν την φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος.

Πλέον δεν νομίζω ότι γίνεται λόγος για παραμονή αλλά για είσοδο στην πρώτη πεντάδα γιατί τα παλικάρια αυτά δίνουν της ψυχή τους πάνω στο γρασίδι.

Με αυτά που μας προσφέρουν κάθε αγωνιστική το «μπράβο» είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε σε αυτά τα παιδιά…

ΥΓ

Η αναμνηστική φωτογραφία της επιστροφής που δημοσίευσαν οι παίκτες του Παναρκαδικου'