Θυμάμαι τω καιρώ εκείνω, που πήγαινα για τρέξιμο κάθε Κυριακή στον Άγιο Κοσμά στην Αθήνα, στις παρατημένες ολυμπιακές εγκαταστάσεις όπου προπονούνται ακόμα οι εθνικές μας ομάδες. Θυμάμαι τα κορίτσια της ενόργανης να κάνουν τις ασκήσεις τους σε ποντικοφαγωμένα στρώματα, μέσα σε κτίρια με σπασμένα παράθυρα.

(Ω, μέγιστη κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004!)

Θυμάμαι και τους μαραθωνοδρόμους που προπονούνταν εκεί. Σωστά ντυμένοι, εξοπλισμένοι, με τα ισοτονικά τους στη μέση, τους παλμογράφους τους και όλα τα λιλιά. Έτρεχαν με τις ώρες στην κυριολεξία.

Αλλά ήξεραν τι έκαναν.

Την Κυριακή που μας πέρασε, χιλιάδες άνθρωποι... δεν ήξεραν τι έκαναν στον Κλασικό Μαραθώνιο στην Αθήνα. Σύμφωνα με το ΕΚΑΒ, περίπου χίλια άτομα χρειάστηκαν πρώτες βοήθειες τις δύο ημέρες. Επομένως, τραυματίστηκαν και ένιωσαν να σβήνουν συμμετέχοντες στον αγώνα των 10 χλμ. και όχι μόνο των 42 χλμ. Τους ταλαιπώρησαν ορθοπεδικά και αναπνευστικά προβλήματα. Σαράντα έξι οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο. Δύο έπαθαν έμφραγμα, ευτυχώς διέφυγαν τον κίνδυνο.

Και πόσοι στάθηκαν τυχεροί και την έβγαλαν με ένα λαχάνιασμα και έναν πόνο στη σπλήνα.

Ασφαλώς ο καθένας έχει την ευθύνη του σώματός του όταν συμμετέχει σε τέτοιες διοργανώσεις. Έλα, όμως, που πολλοί ξεχνιούνται επειδή, πώς να το κάνουμε, το τρέξιμο είναι μόδα. Τρέχουμε για τον Καρκίνο του Μαστού, τρέχουμε για τη νόσο Αλτσχάιμερ, τρέχουμε στα χωριά και στις πόλεις ανά την Ελλάδα. Δείτε μόνο πόσες διοργανώσεις γίνονται κάθε χρόνο εδώ, στην Αρκαδία. Ως και αγώνας τρεξίματος μες στη νύχτα είχε διοργανώσει ο Δήμος πέρυσι στην Τρίπολη.

Το τρέξιμο, επομένως, είναι μόδα. Και προσοδοφόρα διαφήμιση για τους χορηγούς κάθε τέτοιου event. Και για τους σελέμπριτις και ανθυπο-σελέμπριτις που θα συμμετάσχουν και θα φωτογραφηθούν, θα ανεβάσουν τις φάτσες τους στο Instagram και θα πάρουν χιλιάδες «λάικ» για τους άψογους κοιλιακούς τους.

Τώρα, το αν κινητοποιεί τον κόσμο να κάνει το τσεκ-απ του ή να ανακυκλώνει, δεν το γνωρίζω. Μακάρι. Αλλά δεν το πιστεύω.

Η ουσία είναι ότι κάθε χρόνο αυξάνονται τα περιστατικά, όπως και οι συμμετέχοντες. Εξήντα χιλιάδες κόσμος φέτος, περισσότεροι κατά 5.000 από πέρυσι. Η ουσία είναι ότι οι διοργανωτές πρέπει να ενημερώνουν τον κόσμο που επιθυμεί να συμμετάσχει ότι το τρέξιμο δεν είναι για όλους.

Και όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό δεν είναι κακό.

Γαλανιάδη Εύα