Παπαηλιού: Το δήθεν επιτελικό κράτος είναι υπερσυγκεντρωτικό, νεοφιλελεύθερο και κομματικό

Παπαηλιού: Το δήθεν επιτελικό κράτος είναι υπερσυγκεντρωτικό, νεοφιλελεύθερο και κομματικό

Αύγουστος 06, 2019 - 10:50
0 σχόλια

Δριμεία κριτική εξαπέλυσε ο Γιώργος Παπαηλιού, βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με το επιτελικό κράτος που προωθεί ο Πρωθυπουργός και το κυβερνών κόμμα. Ο κ. Παπαηλιού το χαρακτηρίζει απόλυτα υπερσυγκεντρωτικό, νεοφιλελεύθερο και κομματικό, ενώ διατρανώνει την άποψη ότι με τις προωθούμενες αλλαγές το δημόσιο συμφέρον παρακάμπτεται.

Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το «επιτελικό κράτος ...» στην Ολομέλεια της Βουλής,  ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αρκαδίας  Γιώργος Παπαηλιού είπε, μεταξύ των άλλων, τα εξής :

Τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προώθησε μεταρρυθμίσεις που σε συνδυασμό με την ψηφιακή διακυβέρνηση έθεσαν τις βάσεις ενος άλλου Δημοσίου. Οι ψηφισθένες από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σχετικοί Νόμοι συνιστούν το θεσμικό πλαίσιο. Η ΝΔ, αντί να αναβαθμίσει και να ενισχύσει περαιτέρω αυτή τη μεταρρθμιστική πορεία, επέλεξε το δρόμο της αντιμεταρρύθμισης, της επανόδου σε ένα καθεστώς κομματισμού, έλλειψης αντικειμενικότητας, αξιοκρατίας, αυθαιρεσίας και προώθησης ιδιωτικών συμφερόντων. Το δημόσιο συμφέρον παρακάμπτεται.

Το συζητούμενο νομοσχέδιο επιγράφεται «Επιτελικό Κράτος : Οργάνωση, λειτουργία και διαφάνεια της Κυβέρνησης, των κυβερνητικών οργάνων και της Κεντρικής Δημόσιας Διοίκησης». Από τη  μελέτη του αποδεικνύεται ότι αυτό είναι ψευδεπίγραφο. Από καμμία περιλαμβανόμενη σ΄ αυτό πρόβλεψη ή ρυθμιση, δεν προκύπτει ο χαρακτήρας του κράτους ως επιτελικού και ως κράτους που υπηρετεί τη διαφάνεια, την αμεροληψία, την αντικειμενικότητα και την αξιοκρατία.

Επιτελικό κράτος είναι αυτό,  το οποίο έχει ως αποστολή να προγραμματίζει στρατηγικά, να   δίδει γενικές κατευθύνσεις,  να συντονίζει, να εποπτεύει και να ελέγχει. Τις εκτελεστικές αρμοδιότητες ασκούν η δημόσια διοίκηση και  όργανα, τα οποία ασκούν καθήκοντα σε διαφορετικά επίπεδα, από την κεντρική διοίκηση μέχρι τους φορείς της αποκεντρωμένης διοίκησης, της περιφερειακής και της τοπικής αυτοδιοίκησης α΄ βαθμού. Τέτοιος διαχωρισμός αρμοδιοτήτων δεν καθιερώνεται  με το  νομοσχέδιο.   Αντιθέτως, θεσπίζεται  ένα υπερσυγκεντρωτικό, πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα, από το οποίο εκπορεύονται όλες οι εξουσίες.

Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργείται μία νέα υπερ-υπηρεσία, ένα γραφειοκρατικό τέρας, η «Προεδρία της Κυβέρνησης». Σε αυτήν, δηλαδή στον ίδιο τον Πρωθυπουργό,   υπάγονται 6 διαφορετικές Γραμματείες (πέντε γενικές και μία ειδική, μεταξύ των οποίων  η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης (άρα η ΕΡΤ και το ΑΠΕ-ΜΠΕ), η δημιουργία Γραφείων Νομικού Συμβουλίου του Κράτους  και  Παρέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου    και η ΕΥΠ. Η λογική της δημιουργίας της «Προεδρίας της Κυβερνησης»  είναι αυτή μιάς κακέκτυπης «Καγκελαρίας ειδικού-μητσοτακικού  τύπου», της «ενός ανδρός αρχής», αυτής του πρωθυπουργού, στην οποία θα  απασχολούνται 440  υπάλληλοι, 100 εκ των οποίων μετακλητοί !!! Πρόκειται για το «Κυριάκο φτιάξε κράτος», το δικό σου κράτος, το δικό μας κράτος που τον παρότρυναν οι οπαδοί του προεκλογικά, όπως είπε ο εισηγητής της πλειοψηφίας.  Και όλα αυτά με αύξηση των υφιστάμενων δομών, των θέσεων ευθύνης, των θέσεων προσωπικού και με σημαντική επιβάρυνση του κρατικού προυπολογισμού.   Από την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, μόνον από τη σύσταση και λειτουργία της «Προεδρίας της Κυβέρνησης»  προκύπτει ετήσια επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, ύψους 2.271.000 ευρώ τουλάχιστον.

Η «Προεδρία της Κυβέρνησης» δεν αποτελεί  μια επιπλέον κυβερνητική δομή, αλλά μια υπερ-δομή που επικαθορίζει την κυβερνητική δομή. Οι υπουργοί δεν ασκούν τα καθήκοντα που τους ανατίθενται από το Σύνταγμα και, βάσει των οποίων,  έχουν την πλήρη ευθύνη του τομέα  του οποίου προϊστανται αλλά εισηγούνται προς την «Προεδρία τς Κυβέρνησης» η οποία τελικά αποφασίζει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η άσκηση  νομοθετικής πρωτοβουλίας από τον γενικό γραμματέα νομικών και κοινοβουλευτικών θεμάτων της Προεδρίας της Κυβέρνησης, κάτι που, κατά το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα των Υπουργών. Αυτό αναφέρται και στην «έκθεση» της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής.

Η σχέση του πρωθυπουργού με τους υπουργούς είναι απολύτως ιεραρχική, ενώ θα έπρεπε να είναι λειτουργική. Ο πρωθυπουργός  είναι ο πρώτος μεταξύ ίσων, το κέντρο του δικτύου των κυβερνητικών λειτουργιών, όχι ο απόλυτος άρχων.

Σε όλα αυτά προστίθενται διατάξεις με τις οποίες στα γραφεία και στα τμήματα της «Προεδρίας της Κυβέρνησης» μπορεί να τοποθετηθούν μετακλητοί υπάλληλοι και  μεταβατικές διατάξεις, με τις οποίες οι προϊστάμενοι των οργανικών μονάδων τοποθετούνται από τους γενικούς γραμματείς νομικών-κοινοβουλευτικών θεμάτων και συντονισμού μεταβατικά μέχρι την έκδοση του οργανισμού της «Προεδρίας της Κυβέρνησης», δηλαδή «αν και όταν»,  και με συνεκτίμηση κριτηρίων που δεν αφήνουν αμφιβολία για την επιλογή των «δικών μας παιδιών».

Η επαναφορά του κομματικού κράτους αποδεικνύεται και με την κατάργηση του «μητρώου επιτελικών στελεχών», από το οποίο, με ανοιχτές και αντικειμενικές διαδικασίες, προωθούνταν η κάλυψη των θέσεων γενικών  και ειδικών γραμματέων, προέδρων, διευθυνόντων συμβούλων των νομικών προσώπων του Κράτους, της Κεντρικής Επιτροπής Κωδικοποίησης, του Παρατηρητηρίου Δημόσιας Διοίκησης κλπ. 

Τη λογική του κομματισμού υπηρετεί  και ο ορισμός του Διοικητή της «Εθνικής Επιτροπής Διαφάνειας» με απόφαση του πρωθυπουργού, κατά την πρώτη λειτουργία της, και στη συνέχεια   των προϊσταμένων αυτής,  με απόφαση του Διοικητή. Δηλαδή, η πολυδιαφημισμένη, ως ανεξάρτητη αρχή, «Εθνική Επιτροπή Διαφάνειας» ελέγχεται πλήρως από τον πρωθυπουργό.

Η εμμονή της ΝΔ σε αυτές τις πρακτικές αποδεικνύει τις πραγματικές προθέσεις και το σχεδιασμό  της. Την κατάργηση του θεσμού του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, τον ασφυκτικό κομματικό έλεγχο του νέου φορέα και την επιχείρηση ενταφιασμού όλων των εκκρεμών υποθέσεων που αφορούν τη δημόσια σφαίρα.

Επιπλέον, μειώνονται τα τυπικά προσόντα, αμβλύνονται τα ασυμβίβαστα και τα κωλύματα  και καταργείται η απαγόρευση άσκησης ιδιωτικού έργου από τους μετακλητούς, και όχι μόνον, με συνέπεια να επιβεβαιώνονται ο κανόνας των «περιστρεφόμενων θυρών» και η βεβαιότητα ή η υποψία διαπλεκόμενων σχέσεων με ισχυρά συμφέροντα. Και βέβαια έχει προηγηθεί η υποβάθμιση του ΣΕΠΕ, του ΣΔΟΕ και άλλων κρίσιμων ελεγκτικών μηχανισμών του Κράτους, ανοίγοντας το δρόμο στη λειτουργία  παρασιτικών ιδιωτικών συμφερόντων.

Η  κυβέρνηση αναγκάστηκε υπό το βάρος των σφοδρών αντιδράσεων να οπισθοχωρήσει σε μία σειρά ζητημάτων  κρίσιμων για τη δημοκρατική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Παρά ταύτα ο πυρήνας του νομοσχεδίου παραμένει αναλλοίωτος : Το κατ’ επίφαση, το δήθεν επιτελικό κράτος που προωθεί η ΝΔ, είναι στη πραγματικότητα ένα απόλυτα υπερσυγκεντρωτικό,  νεοφιλελεύθερο και κομματικό κράτος (γύρω από τον Πρωθυπουργό).

Στο σκοπό της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» –  αφορά την προετοιμασία των εκδηλώσεων  για τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 – για την «ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και ιδιαιτεροτήτων της Ελλάδος» (άρθρο 113 παρ. 1 (β))   θα μπορούσε να προστεθεί και η ανάδειξη της περιφερειακής Ελλάδας, η ανάγκη  ουσιαστικής ενσωμάτωσής της στη σύγχρονη οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, δεδομένου μάλιστα  ότι το λίκνο της Επανάστασης του 1821 βρίσκονταν σε περιοχές της σημερινής ελληνικής περιφέρειας, όπως η ευρύτερη ιδιαίτερη πατρίδα μου, ο Μοριάς, η Αρκαδία.


Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.