Ρεύμα και νερό στο σφυρί. Η κυβέρνηση, κόντρα στα ιδρυτικά πιστεύω του ΣΥΡΙΖΑ, πουλάει αντί πινακίου φακής τις μονάδες στη Μεγαλόπολη αλλά και, όπως προβλέπεται στον νέο προϋπολογισμό, την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΔΑΘ.

Δίχως να ακουστεί «κιχ», μάλιστα.

Μέσα σε λίγες μόλις εβδομάδες, όμως, ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Παπαηλιού εξέφρασε ανοιχτά την αντίθεσή του με την κυβερνητική πολιτική, και το γεγονός αυτό δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά σε σχέση με τις προθέσεις του, σε μια περίοδο, μάλιστα, που δεν περισσεύει ούτε ένας στον κυβερνητικό σχηματισμό, όπως λέγεται, ούτε αντιδρά κάποιος.

Από την άλλη πλευρά, ανάλογες περίοδοι δημιουργούν και ευκαιρίες επανακαθορισμού πολλών πραγμάτων.

Πράξη πρώτη: Ο κ. Παπαηλιού προκάλεσε τα πρώτα σχόλια με την επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε προς τον υπουργό Παιδείας κ. Κώστα Γαβρόγλου σε σχέση με τα ερωτηματικά και τις απορίες που κατά την εκτίμησή του υπάρχουν για τη διαδικασία επιλογής διευθυντών των σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Αρκαδίας.

Ο κ. Παπαηλιού υποστήριξε ότι «μετά την ανάρτηση των μετρήσιμων μορίων και τη συνέντευξη από τον τελικό πίνακα αξιολόγησης, προκύπτει ότι αφαιρέθηκαν μετρήσιμα μόρια κατά παράβαση κάθε κανόνα και αρχής και χωρίς οι υποψήφιοι να έχουν τη δυνατότητα υποβολής ενστάσεων» και έλαβε την απάντηση του κ. Γαβρόγλου ότι η κυβέρνηση επανέφερε τη συνέντευξη –παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντίθετος- επειδή την επέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας και επειδή στην προκειμένη περίπτωση επειδή το ζήτημα αφορά όχι μόνο τυπικά προσόντα αλλά και επικοινωνιακές ικανότητες, η συνέντευξη βοηθά ακριβώς στην αξιολόγηση των ικανοτήτων αυτών. Ασφαλώς αυτό το σύστημα πρέπει να βελτιωθεί, είπε ο κ. Γαβρόγλου.

Ο βουλευτής Αρκαδίας επέμεινε, και πολύ σωστά, κατά την άποψή μας, ζητώντας η συνέντευξη «να αποβάλει όσο γίνεται περισσότερο τα στοιχεία υποκειμενισμού, που εκ των πραγμάτων περιέχει, και να συνδεθεί με τη μετρήσιμη μοριοδότηση. Η συνέντευξη πρέπει να είναι δομημένη. Επιπλέον, δεν μπορεί να μη συνδέεται και να μη συν-αξιολογείται και με το έργο όσων διετέλεσαν διευθυντές και το οποίο έχει αξιολογηθεί θετικά», για να λάβει την απάντηση Γαβρόγλου: «Κύριε συνάδελφε, θέλω, κατ’ αρχήν, να σας ευχαριστήσω για την τολμηρή σας ομιλία, γιατί θίξατε και υπονοήσατε ένα κομμάτι των παθογενειών του δημόσιου χώρου».

Η αλήθεια είναι ότι κανείς βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν αναδεικνύει τις παθογένειες του δημόσιου χώρου, παρ’ εκτός αν αυτές οι παθογένειες αποτελούν πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Γι’ αυτό και ο Γαβρόγλου επεσήμανε την τόλμη του κ. Παπαηλιού.

Βέβαια, εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτό πρέπει να πράττει κάθε βουλευτής που σέβεται τον τόπο που τον εξέλεξε, και ότι δεν θα έπρεπε να είναι αυτή η στάση ούτε αντικείμενο θαυμασμού ούτε απορίας…

Πράξη δεύτερη: Κάποιες ημέρες αργότερα, και ενώ τα νέα για τις μονάδς της ΔΕΗ Μεγαλόπολης από τις Βρυξέλλες έφθαναν μαύρα, ο κ. Παπαηλιού απέστειλε δελτίο Τύπου με το οποίο δήλωνε κάθετα αντίθετος στην πώληση των μονάδων της ΔΕΗ για λόγους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς και δήλωσε διατεθειμένος να συνεχίσει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αποτροπής του ενδεχόμενου πώλησης.

Θυμίζουμε ότι στις 4 Μαΐου του 2017, όταν πραγματοποιήθηκε το συλλαλητήριο στη Μεγαλόπολη εναντίον της πώλησης των μονάδων, κατά την εκφώνηση του μηνύματος που είχε αποστείλει ο κ. Παπαηλιού ακούστηκαν πολλές δοκιμασίες και τελικώς η ανάγνωση του μηνύματός του διεκόπη.

Εξάλλου, το μήνυμα ήταν μάλλον γενικόλογο και οι απαιτήσεις των παρευρισκομένων συγκεκριμένες.

Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες με τους Φορείς για την πώληση των μονάδων, ο κ. Παπαηλιού είπε ότι έχει αποστείλει επιστολή στον Αλέξη Τσίπρα για να μην πωληθούν οι μονάδες της ΔΕΗ, εκφράζοντας ανοιχτά τη διαφωνία του με την κυβέρνηση.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, επί δέκα λεπτά οι παρευρισκόμενοι τον πίεζαν και τον ρωτούσαν να τους πει ξεκάθαρα αν θα υπερψηφίσει την απόφαση, αλλά εκείνος δεν απάντησε.

Η ώρα των απαντήσεων, όμως, έρχεται. Και το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό. Όχι μόνον επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση έχει πάθει ολοκληρωτική μετάλλαξη και κάνει τα ακριβώς αντίθετα με τις αρχές του και τις διακηρύξεις του, αλλά επειδή μετά την ενέργεια, έρχεται προς πώληση το νερό, με πρώτες-πρώτες την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ.

Η συναίνεση στην πώληση -αντί ψίχουλων- των δημόσιων εταιριών που παρέχουν δημόσια αγαθά πρωταρχικής σημασίας, όπως είναι ο ηλεκτρισμός και το νερό, είναι αμάρτημα που θα βαρύνει τις επόμενες γενιές.

Μετά την ενέργεια, το νερό στο σφυρί

Αξίζει να σημειωθεί, για να ξεφύγουμε από το στενό αρκαδικό πλαίσιο, ότι μέσα στον προϋπολογισμό του 2018 προβλέπεται η πώληση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, για τις οποίες δεν κουνιέται φύλλο στην κυβέρνηση, ενώ το 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υποστηρίξει ένα «δημοψήφισμα» στη Θεσσαλονίκη που είχαν διοργανώσει οι πολίτες εναντίον του ξεπουλήματος. Ούτε κινητοποιήσεις ούτε μαύρες σημαίες ούτε τίποτα και φυσικά ούτε λέξη από τους σημερινούς κυβερνώντες.

Η απαξίωση των δημόσιων υπηρεσιών είναι συνεχής. Έτσι, εξάλλου, θα ξεπουληθούν πιο εύκολα. Αυτό ισχύει και για τη δική μας ΔΕΥΑΤ και για τις υπηρεσίες παντού στην Ελλάδα που «ξεδοντιάζονται» συστηματικά, ώστε και οι πολίτες αγανακτισμένοι να πουν «ε, ας τις πουλήσουμε», μη αντιλαμβανόμενοι ότι ο Δήμος απαγορεύται να κλείσει το νερό, αλλά ένας ιδιώτης... ποιος ξέρει;

Αν δει κάποιος συνολικά το ζήτημα, λοιπόν, και όχι όπως συνηθίζουμε αποσπασματικά και τοπικιστικά, εδώ διακυβεύονται πολλά παραπάνω.

Θα κάνει ο Γιώργος Παπαηλιού ηρωική έξοδο, μένοντας πιστός στους πρωταρχικούς σκοπούς του κόμματός του; Ή θα συναινέσει;

Κοντός ψαλμός.

Γαλανιάδη Εύα