Σας έχει συμβεί ποτέ να νιώθετε ότι δεν μπορείτε να μην κάνετε κάτι; Ότι η μέρα σας θα χάσει το νόημά της αν δε συμβεί ένα συγκεκριμένο γεγονός; Γεγονός μάλιστα που είναι η αιτία κατά τη γνώμη σας να αλλάξει η διάθεση και η συμπεριφορά σας προς το καλύτερο; Γεγονός που θα κάνει τη ζωή σας λιγότερο βαρετή, τις στιγμές σας πιο απολαυστικές ή θα σας ανακουφίσει από προβλήματα; Γεγονός γύρω από το οποίο να περιστρέφεται τελικά όλη σας η καθημερινότητα;

Μπορεί να έχει πολλά ονόματα αυτό το «γεγονός»… Μπορεί να το λένε καπνό ή οινόπνευμα, στοίχημα ή σοκολάτα, σεξ ή Παναγιώτη, πολιτική ή Διαδίκτυο.

Όλα τα παραπάνω δεν περιγράφουν τίποτα άλλο παρά μια διαδικασίας μάθησης και μνήμης, μια διαδικασία όμως που δεν μαθαίνεις ούτε θυμάσαι για καλό. Μια οικεία συμπεριφορά που άρχισε ως υγιής και κατέληξε να είναι άκρως δυσλειτουργική. Και το χειρότερο είναι ότι τις περισσότερες φορές το συνειδητοποιείς όταν η «έλξη έγινε μοιραίο πάθος». Και ναι μιλάμε για εθισμό, μιλάμε για επίπεδα ντοπαμίνης, μιλάμε για μηχανισμούς ανταμοιβής και ευχαρίστησης, μιλάμε για παρορμητικές συμπεριφορές... Μιλάμε για μια σκιά τελικά του εαυτού σου. Μιλάμε για το «κρασάκι της παρέας» που θα καταλήξει με το «μπουκάλι κάτω από το κρεβάτι», μιλάμε για το «τσιγαράκι της χαλάρωσης» που θα καταλήξει με το «καπνίζω για να αντεπεξέλθω στη δουλειά μου», μιλάμε για το «χαβαλέ του τζόγου» που θα καταλήξει στο «δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηδονή από την αναμονή του αν θα έρθει το νούμερο που πόνταρα». 

Μιλάμε για όλα τα παραπάνω, αλλά και για πολλά ακόμα που δεν είναι τόσο συνειδητά, τόσο διαδεδομένα, τόσο της μόδας, για τόσα άλλα για τα οποία δε γίνονται εκστρατείες πρόληψης και καμπάνιες ευαισθητοποίησης.

Μιλάμε για τη συνήθεια του να αγνοείς τις ανάγκες σου και να καταλήγεις να είναι «άποψή σου», μιλάμε να «κολλάς» με ανθρώπους και καταστάσεις για να ικανοποιήσεις την αυταπάτη του «κάτι που ήταν σημαντικό κάποτε, πρέπει να είναι πάντα σημαντικό, γιατί αλλιώς ήμουν χαζός», μιλάμε για την ανεπάρκειά σου να δεχτείς αγάπη και να το θεωρείς αποτέλεσμα της βροχής που έπεσε στον κάμπο μια μέρα.

Μιλάμε για όλα αυτά τελικά που άρχισαν ως αποφυγή, ως αποστασιοποίηση, ως έστω μικροαπόλαυση και κατέληξαν να σε πνίγουν κάθε μέρα και πιο πολύ. Μιλάμε για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου στους οποίους δίνεις το δικαίωμα να σου λένε «σου είπα ότι θα σε σκοτώσω» και η δήλωσή τους για κάποιο λόγο να δικαιώνει την εγκληματική τους ενέργεια.

Μιλάμε, τέλος, για μια πανσέληνο που παρακαλάς να δεις και ξεχνάς ότι το φεγγάρι είναι δωρεάν για όλους...

Καραθανάση Όλγα - Παναγιώτα

Ψυχολόγος MSc, Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία. Ατομική και ομαδική συμβουλευτικη, συμβουλευτική γονέων,παιδιών-εφήβων  και θεραπεία ζεύγους. Χορήγηση WISC-III και Raven 
Δεληγιάννη 31(1ος  όροφος), Τρίπολη, 22131
Τηλέφωνο: 6944222423
Τηλ./fax: 2710233430