Όσοι βρέθηκαν στο Λεβίδι το απόγευμα της Κυριακής 27 Οκτωβρίου παρακολούθησαν μια απίστευτη πραγματικά αναμέτρηση ανάμεσα στον Ορχομενό και τον Ερμή για την 4η αγωνιστική του πρωταθλήματος επιβεβαιωνοντας το όσα αναφέρουμε για μια πολύ ανταγωνιστική Α' Αρκαδίας από την αρχή της σεζόν.

Ο αγώνας του Ορχομενού με τον Ερμή απλά δεν υπάρχει... θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει έμπνευση ενός θεωρητικού του ποδοσφαίρου σε ένα βιβλίο εξιτάρωντας την φαντασία του αναγνωστη όμως όλα αυτά είναι πραγματικότητα και νιώθουμε τυχεροί που παρακολουθήσαμε αυτή την ποδοσφαιρική παράσταση από τις δύο ομάδες της Α' Αρκαδίας.

Ο Ερμής Μελιγούς πέτυχε μια επική ανατροπή και την πέτυχε εκτός έδρας σε μια παραδοσιακά δύσκολη έδρα κόντρα σε έναν πολύ δυνατό και ανταγωνιστικό αντίπαλο που διακρίνεται για το πάθος και την κατάθεση ψυχής που δίνει στα παιχνίδια κάνοντας την νίκη των Κυνουριατών ακόμα πιο σπουδαία.

Με το πάθος και από τις δύο πλευρές να ξεχειλίζει και την θέληση των ποδοσφαιριστών που πάτησαν το χορτάρι να είναι έκδηλη από την αρχή Ορχομενός και Ερμής μπήκαν στο παιχνίδι για να διεκδικήσουν το θετικό γι΄αυτούς θετικό αποτέλεσμα με την μπίλια να δείχνει πράσινο αλλά στο δεύτερο ημίχρονο να κάθεται τελικά στο βυσσινή χρώμα. 

Η ομάδα της Μελιγούς από την αρχή θέλησε να δώσει αυτή τον ρυθμό και να πάρει την κυκλοφορία της μπάλας με τον Ορχομενό όμως να έχει ως ξεκάθαρο πλάνο βασισμένο στο κλείσιμο των χώρων επικεντρομένο στην αμυντική του συνοχή και συνάμα στοχέόντας στις κόντρα επιθέσεις που απαιτούσε γρήγορο επιθετικό tranzition προς το απέναντι μισό του γηπέδου πετυχαίνοντας τον σκοπό του διάνα παρά την αρχική πίεση του αντιπάλου και τις πρώτες χαμένες ευκαιρίες.

Δύο γκολ σε ένα λεπτό από τον Χρήστο Τζιαννή που πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση, πίεση και χαμένες ευκαιρίες από τον Ερμή, τρίτο γκολ με ένα καταπληκτικό απευθείας φάουλ του Ρουμελιώτη και 3-0 ο Ορχομενός με τους φιλοξενούμενους να έχουν και πάλι ευκαιρίες όμως η πράσινη αμυνα να τις εξεδουτερώνει σε ένα γεμάτο πρώτο ημίχρονο.

Το ερώτημα που πλανάται στην ανάπαυλα είναι αν (και ποια και μέχρι που) θα μπορέσει να βγάλει αντίδραση ο Ερμής και ο τρόπος που διαχειριστεί αυτό το μεγάλο προβάδισμα ο Ορχομενός που απέκτησε από το πρώτο μέρος με την ομάδα της Μελιγούς βάση του ορθολογικού τρόπου ανάπτυξης να δείχνει πως ότι ακολούθησε στην επανάληψη δεν έτυχε αλλά πέτυχε.

Το δεύτερο ημίχρονο γράφεται στην ιστορία του Αρκαδικού ποδοσφαίρου με τον Ερμή Μελιγούς όχι απλώς να βρίσκει τα ψυχικά αποθέματα σε πνευματικό και αγωνιστικό επίπεδο αλλά να καταφέρνει να κάνει come back παράλληλα παίζοντας και παράγοντας ποδόσφαιρο με μια συγκεκριμένη αγωνιστική κατεύθυνση και στρατηγική του προπονητή του και να φέρει κυριολεκτικά τα πάνω κάνω για να βρεθεί στο φινάλε από το Ζενίθ στο Ναδίρ.

Η είσοδος του Μάζη στα μέσα του πρώτου ημίχρονο κρίνεται συμβολική καθώς κέρδισε πολλές μπάλες στην μεσαία γραμμή αποτελώντας τον κεντρικό πόλο στη συντης μπάλας από την άμυνα προς την επίθεση ενώ καθοριστική είναι και η είσοδος του πολύπειρου Κώστα Μπάρλα με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου στον αγωνιστικό χώρο ο οποίος σκοράρει, έχει μια άσίστ, βοηθά στην κυκλοφορία με συνεργασίες κυρίως με τον Ράλιο. ενώνει τις γραμμές κέντρου και επίθεσης του Ερμή και με την εμπειρία και την οξυδέρκεια του βάζει στο χορτάρι νέα δεδομένα.

Επίσης η κατακόρυφη άνοδος της απόδοσης του Πολυμενακου έχοντας πολλά ανεβάσματα δημιουργώντας συνεχώς υπεραριθμία στην δεξιά πτέρυγα και η μετατόπιση του Κατσίρη πιο κοντά στην περιοχή γέμισε το γήπεδο με τον Ερμή να κερδίζει συνεχώς μπάλες και να επιτίθεται  και παρά το τρίτο στόπερ του Ορχομενού να μην μπορεί να ανακόψει την επιθετικότητα και το μομέντουμ που είχε η αντίπαλη ομάδα.

Σαφώς δεν θα πρέπει να παραλείψουμε τον νεαρό Παναγιώτη Ράλλιο που ήταν στο σωστό σημείο όταν έπρεπε, τον Δρόσο αλλά και την συμμετοχή του Μπίσσια στις στημένες μπάλες του Ερμή μιας και γίνεται δημιουργος στην φάση του 3-4.

Κάπως έτσι έχουμε γκολ στο 53' και στο 64' από τον Ράλιο, ισοφάριση από τον Μπάρλα στο 68,' 20' plus λεπτά αγώνα που κόβει την ανάσα καθώς μεσολαβούν πριν τα άλλα δύο γκολ του Ερμή στο 84' με τον Δρόσο και στο 89' με τον Σούρσο ένα δοκάρι σε φάουλ του Μάζη για τους φιλοξενούμενους και μια μεγάλη και καθαρή ευκαιρία για τον Ορχομενό σε κεφαλιά του Καραμπή που πέρασε ελάχιστα έξω από το δεξί δοκάρι του Κοκκινάκου.

Αυτός ήταν ένας σπουδαίος αγώνας σπάνιας ομορφιάς βάση ρυθμού θεάματος (δες γκολάρα του Ρουμελιώτη) και εναλλαγής συναισθημάτων με τον Ερμή να παίρνει πολλά credit  στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τις δύσκολες αγωνιστικές συνθήκες που το έβαλε ο Ορχομενός στην εξίσωση του αγώνα και την ομάδα από το Λεβίδι να μένει με το παράπονο της καλής εμφάνισης που δεν μετουσιώθηκε σε βαθμό η βαθμούς βγάζοντας βάση ροής μια φυσιολογική πίκρα.

Ο Ερμής Μελιγούς από τον αγώνα της τέταρτης αγωνιστικής στο Λεβίδι πήρε (αυτό που στο ημίχρονο έμοιαζε αδιανόητο για τους περισσότερους) τρεις βαθμούς και πολλά κέρδη για την συνέχεια του όπως είναι η αυτοπεποίθηση και το ορθόν ένστικτο της επιβίωσης σε παιχνίδια που στραβώνουν (και μάλιστα για τα καλά).

Από την πλευρά του ο Ορχομενός παρότι έφυγε με άδεια χέρια βαθμολογικά από την αναμέτρηση αυτή παίρνει για την συνέχεια μια ασφαλή απάντηση εμπιστοσύνης στην πολύ καλή δουλειά πως γίνεται που έχει να κάνει πως αυτή η ομάδα μπορεί να κοιτάξει όλους τους αντιπάλους της στα μάτια.

Ματσάρα έπος για το πρωτάθλημα της Α' Αρκαδίας  λοιπόν στο Λεβίδι με μια μυθική ανατροπή, με 8 συνολικά τέρματα, με αγωνία και με ποδοσφαιρικά πράγματα για ανάλυση...