Δεν φαίνεται να γεφυρώνεται το χάσμα ανάμεσα στην κυβέρνηση και στους εκπροσώπους της Τετράδας ως προς το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων. Οι δανειστές ζητούν από την ελληνική πλευρά και επιμένουν να γίνει νόμος του κράτους η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Η συμφωνία που υπογράψαμε στις 13 Ιουλίου προβλέπει ότι η Ελλάδα πρέπει να υιοθετήσει τις βέλτιστες πρακτικές σε κάθε τομέα της αγοράς εργασίας και, απ' ό,τι φαίνεται, οι βέλτιστες πρακτικές προβλέπουν τη θεσμοθέτηση των ομαδικών απολύσεων. Όπως υποστηρίζουν οι δανειστές, μόνο στην Ολλανδία δεν ισχύει το μέτρο των ομαδικών απολύσεων. 

Με την ανεργία να έχει σκαρφαλώσει στο 26%, μακάρι να έδειχναν τον ίδιο ζήλο για να επαναπατριστούν κεφάλαια των μεγαλοεπιχειρηματιών από το εξωτερικό, λέμε εμείς -και περιμένουμε να το πει και η κυβέρνηση.

Έχει συμμάχους η ελληνική πλευρά, ενώ «ενισχύσεις» προς επίρρωσιν των επιχειρημάτων τους έχουν φέρει και οι εκπρόσωποι της Τετράδας. Η ελληνική πλευρά έχει καλέσει το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων, ενώ οι Θεσμοί ζητούν να συμμετάσχει στη διαπραγμάτευση ο ΟΟΣΑ και η Παγκόσμια Τράπεζα.

Ακόμη, κάθε μονομερής ενέργεια -που επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα έχει δική της κυβέρνηση- οι δανειστές ζητούν να ακυρωθεί, όπως η εξίσωση του κατώτατου μισθού των νέων και των μεγαλύτερων και η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Αλλά, το καλύτερο από όλα, όπως αναφέρεται στα δημοσιεύματα, είναι ότι οι τέσσερις εκπρόσωποι θεωρούν ότι «κάτι πρέπει να γίνει» με τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων που δικαιώνουν τον κόσμο με αποφάσεις που αντιβαίνουν στο πρόγραμμα λιτότητας(!).

Ως προς τις απολύσεις συγκεκριμένα, «οι δανειστές ζητούν να καταργηθεί με νόμο το υπουργικό βέτο για τις ομαδικές απολύσεις, το οποίο σήμερα έχει στην πράξη υποκατασταθεί από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας που εγκρίνει ή όχι τις απολύσεις. Οι τεχνοκράτες των Θεσμών υποστηρίζουν βάσει μελετών ότι πουθενά στην Ευρώπη - πλην της Ολλανδίας - δεν ασκείται βέτο για τις απολύσεις. Η ελληνική πλευρά επισημαίνει στην επιχειρηματολογία της ότι χρειάζεται προστασία καθώς στην Ελλάδα σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες βγαίνεις δύσκολα αλλά και μπαίνεις δύσκολα στην αγορά εργασίας και αυτό αποδεικνύεται από το υψηλό ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων», αναφέρει το «Πρώτο Θέμα». 

Το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO), από την άλλη, έχει αμφισβητήσει την αξία των βέλτιστων πρακτικών, τονίζοντας ότι μία συγκεκριμένη «βέλτιστη πρακτική» στο γερμανικό πλαίσιο εργασιακών σχέσεων ενδέχεται να μην είναι μεταβιβάσιμη σε διαφορετικές πραγματικότητες, όπως για παράδειγμα στην ελληνική.

Από την άλλη, οι δανειστές θέλουν να τεθεί το ζήτημα των ευέλικτων και «έξυπνων» μορφών εργασίας, σύμφωνα με τις «βέλτιστες πρακτικές» που ισχύουν στην Ευρώπη. Και παρά το γεγονός ότι το υπουργείο Εργασίας υπαναχώρησε ως προς την επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, η Τετράδα εξακολουθεί να αντιδρά για την παράταση που δόθηκε έως το τέλος του χρόνου στη μετενέργεια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, θεωρώντας ότι οι συλλογικές συμβάσεις αποτελούν ακόμα ισχυρό χαρτί έναντι των ατομικών.