Έστω ότι η Ελλάδα είναι μια ταβέρνα. Έστω ότι ο αρχηγός της είναι ο ταβερνιάρης. Έστω ότι την επισκέπτονται τρεις κοστουμαρισμένοι τροϊκανοί και του... αλλάζουν τα φώτα, ζητώντας του να αλλάξει το μενού, να σερβίρει αποκλειστικά γερμανικό φαγητό που δεν το τρώνε ούτε οι Γερμανοί, να κάνει την αυλή της ταβέρνας του πάρκινγκ με αντάλλαγμα χρήματα. Η ανάπτυξη της ταβέρνας πάει περίπατο.
Τον γύρο του Διαδικτύου κάνει ένα βίντεο που προβάλλει ένα δεκαπεντάλεπτο σατυρικό «σκετς» -σατυρικό με την πραγματική έννοια του όρου- το οποίο παρουσιάστηκε στο γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ZTF και έχει θέμα -τι άλλο;- την ελληνική κρίση.

Πέρα από την τρόικα, στο σκετς παρουσιάζεται το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων: ένας Γερμανός τεχνοκράτης ακούει για πρώτη φορά για τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε η Γερμανία στην Ελλάδα κατά την Κατοχή, και πηγαίνει στο αρμόδιο γερμανικό υπουργείο για να ρωτήσει για τα οφειλόμενα στην Ελλάδα, ο Γερμανός διπλωμάτης τού εξηγεί πώς εντέχνως με τη «σκληρή διπλωματική δουλειά» εκ μέρους της Γερμανίας, οι λέξεις «ειρήνη» και «φιλία» μεταξύ των δύο λαών δεν επιτρέπουν καμία διεκδίκηση εκ μέρους της χώρας μας.

Το γερμανικό μικρό θεατρικό δεν παραβλέπει να αναφέρει ότι ακόμα και οι ναζιστές είχαν καταβάλει μια δόση του κατοχικού δανείου στους Έλληνες το 1944, ενώ η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας αρνείται κατηγορηματικά κάτι τέτοιο, και ισχυρίζεται ότι το θέμα έχει τελειώσει πια πολιτικά. Ότι κανένας Γερμανός υπεύθυνος για εγκλήματα στην Ελλάδα δεν καταδικάστηκε ποτέ στη Γερμανία, ενώ οι Έλληνες είχαν συμφωνήσει οι δίκες να γίνουν στη Γερμανία. Στο φόντο, προβάλλονται φωτογραφίες από το Δίστομο, και υπενθυμίζεται η μεγάλη σφαγή, ενώ αναφέρεται ότι η Γερμανία κατέβαλε 115 εκατ. μάρκα για τα θύματα του ρατσισμού που προκάλεσε ο ναζισμός παγκοσμίως -πόσο ευτελές, αλήθεια. Το 1996, η σφαγή στο Δίστομο αξιολογήθηκε στο πλαίσιο του πολέμου, και ότι δεν αποτελεί δικαίωμα για να δοθούν αποζημιώσεις, εξηγεί ο τεχνοκράτης. Στο φόντο, προβάλλεται η φωτογραφία ενός αγοριού από το Δίστομο, που έχασε 30 συγγενείς εκείνη τη μέρα.

Στον γκισέ του τεχνοκράτη, φτάνει ένα ποτήρι ούζο, κερασμένο από έναν μεγάλο σε ηλικία άνθρωπο. Είναι ο Αργύρης Σφοντούρης, το αγόρι στη φωτογραφία. «Στις 10 Ιουνίου του '44, τα SS δολοφόνησαν όλη τη οικογένειά μου, λέει». «Η Γερμανία έκανε το παν για να μην μας αποζημιώσει. Η κυβέρνηση πήγε μέχρι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Όταν το 2014 ο πρόεδρος της Γερμανίας κ. Γκάουκ ήρθε στην Ελλάδα, ζήτησε συγγνώμη για το έγκλημα πολέμου, αλλά όχι στο όνομα της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης», λέει ο κ. Σφοντούρης.

Η Γερμανία, λοιπόν, δεν σέβεται τους κανόνες. Τους κανόνες που έχει αναρτήσει στην ταβέρνα και απαιτεί από τους άλλους να γίνονται σεβαστοί. «Οι κανόνες είναι κανόνες, τα χρέη πρέπει να αποπληρώνονται, κανένα τρικ». Οι γερμανικοί κανόνες για την Ευρώπη, που ισχύουν για όλους τους άλλους αλλά όχι για τους Γερμανούς. Deutscheland uber alles...

Δείτε το βίντεο ΕΔΩ