Η ανάδειξη των μνημείων και των αρχαιολογικών χώρωντου Δήμου Τρίπολης και η σύνδεση μεταξύ τους

Αρχαιολογικός χώρος Ορχομενού

Η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων διευκολύνει τον επισκέπτη να γνωρίσει την ιστορία και τα μνημεία της περιφέρειας της πόλης, σε μια ενιαία διαδρομή, χωρίς να αναγκάζεται να τα αναζητεί διασκορπισμένα και αποκομμένα. Οι παρεμβάσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν διευκόλυνση της πρόσβασης στα μνημεία και τους αρχαιολογικούς χώρους και εργασίες ανάδειξης, ώστε να γίνεται αντιληπτή στον επισκέπτη η αρχική μορφή και λειτουργία των μνημείων καθώς και η αρχαία τοπογραφία, με δίκτυα θεματικών διαδρομών.
Μεγάλοι αρχαιολογικοί χώροι που μπορούν να ενοποιηθούν είναι οι αρχαιολογικοί χώροι του Ορχομενού, της Μαντινείας και της Τεγέας.
Μοναστικά συγκροτήματα με μεγάλη ιστορία, για την προσέλευση θρησκευτικού τουρισμού, είναι οι μονές: Επάνω Χρέπας, Βαρσών, Καλτεζών και Γοργοεπηκόου Νεστάνης.

Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Καλτεζών

Σημαντικοί ναοί στην περιοχή είναι: η Παλαιά Επισκοπή Τεγέας κτισμένη κατά τον Ορλάνδο στο Β΄ μισό του 10ου αι., ενώ σύμφωνα με τον Σωτηρίου στις αρχές του 12ου αι., ο Άγ. Ιωάννης Προβαντηνός στην Τεγέα, ο οποίος έχει κτιστεί πάνω σε θεμέλια παλαιότερου ναού που, βάσει του πλινθοπερίκλειστου συστήματος τοιχοποιίας του, θα μπορούσε να χρονολογηθεί στους βυζαντινούς χρόνους, η Κόκκινη Εκκλησία στο Λουκά, που χρονολογείται στον 13ο αιώνα, ο ναός της Ανάληψης στην πλαγιά του λόφου Γουλά της Νεστάνης, που διατηρεί τοιχογραφικό διάκοσμο της υστεροβυζαντινής περιόδου, η εκκλησία της Παναγίας στο Ροεινό, ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της ευρύτερης περιοχής λόγω της σπουδαιότητας του πρώτου στρώματος ζωγραφικής, δείγμα μνημειακής ζωγραφικής των Παλαιολόγων κατά το δεύτερο μισό του 14ου αι. και η εκκλησία της Παναγίας Αρκουδορέματος, στο τελείωμα της διαδρομής που ενώνει την Πιάνα με το Λιμποβίσι, μεταβυζαντινός ναός με τοιχογραφίες του 1745.

Παλαιά Επισκοπή Τεγέας

Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν τα κάστρα: του Νυκλίου στην Τεγέα το οποίο αναπτύσσεται κατά την μεσοβυζαντινή περίοδο, το κάστρο του Μουχλίου, οικισμός γνωστός στις γραπτές πηγές ήδη από τα τέλη του 13ου αιώνα, το κάστρο της Ζαράκοβας με πύργους της υστεροβυζαντινής περιόδου και το κάστρο της Δαβιάς, της σημαντικής μεσαιωνικής πόλης Ταβία.

Το Παναρκαδικό Αρχαιολογικό Μουσείο Τρίπολης φιλοξενεί συλλογές με εκθέματα της Αρκαδίας από τη νεολιθική περίοδο έως και την ύστερη αρχαιότητα. Στις προϊστορικές συλλογές του περιλαμβάνονται ενότητες της ύστερης Νεολιθικής Εποχής (4000 π.Χ.), από το λόφο «Σφακοβούνι» κοντά στη Βυτίνα Γορτυνίας, έως και το τέλος της προϊστορικής περιόδου (περί το 1100 π.Χ.), από το νεκροταφείο του Παλαιοκάστρου. Το κτήριο είναι νεοκλασικής μορφολογίας και λειτούργησε αρχικά ως νοσοκομείο της πόλης, χάρη στις προσπάθειες που ξεκίνησε η μοναχή Αναστασία Δεμέστιχα τη δεκαετία του 1870. Η λειτουργία του ξεκίνησε το 1913 και το 1981 ενοικιάσθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού, προκειμένου να αποτελέσει το Μητροπολιτικό Μουσείο της Αρκαδίας.

Προτείνουμε την άμεση παραχώρηση του κτηρίου από το Γενικό Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τρίπολης στο ΥΠ. ΠΟ.Α. Αυτό θα προσφέρει τη δυνατότητα ένταξης εργασιών συντήρησης και αναβάθμισης του κτηρίου σε κοινοτικό πρόγραμμα, που θα αποτελέσει το έναυσμα για τη σύγχρονη προβολή και ανάδειξη τόσο των αρχαιολογικών ευρημάτων μέσα από νέα μουσειογραφική και μουσειολογική προσέγγιση, όσο και του αναβαθμισμένου Μουσείου με σύγχρονες υποδομές εξυπηρέτησης επισκεπτών, την πρόσβαση ΑΜΕΑ κ.λπ.

Παράλληλα με τη χρήση καινοτόμων τεχνολογιών ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει, να ερευνά, να φαντάζεται την ιστορία, την τοπογραφία, την καθημερινή ζωή στην αρχαιότητα και μέσα από αυτή τη διαδρομή να γνωρίσει την ιστορία της Αρκαδίας. Αναπόσπαστο μέρος του εγχειρήματος θα αποτελέσει και η αξιοποίηση των αύλειων χώρων του Μουσείου ως σημείων ανάπαυσης και αναψυχής, πλήρως ενταγμένων στον οικιστικό ιστό της πόλης και στην καθημερινότητα των κατοίκων της.