Οι Αναστάσεις της μαμάς μου

Οι Αναστάσεις της μαμάς μου

Απρίλιος 15, 2017 - 23:14
2 σχόλια

Κατ' αρχάς, να απολογηθώ για τη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο. Φυσικά δεν είναι καλή, αφού εγώ την τράβηξα. Και οπωσδήποτε δεν είναι ευχάριστες στο μάτι δυο στοίβες πιάτα τέτοιες μέρες. Η εναλλακτική, ήταν να «ανεβάσω» τη μαγειρίτσα στην κατσαρόλα, η οποία ήταν και η αιτία για το ποτηρο-κατσαρολο-πιατομάνι που... πήρε το μπάνιο του και τώρα στεγνώνει στη στραγγιέρα και στο ένα μισό του νεροχύτη. 

Ωστόσο, σήμερα που ανέλαβα εγώ το οικογενειακό τραπέζι για δύο, και όλες τις προετοιμασίες για τη Λαμπρή, και σιγά τις προετοιμασίες, δηλαδή, δυο πράγματα έφτιαξα, θυμήθηκα την έρμη τη μάνα μου που τέτοια μέρα τάιζε εμάς και όλο μας το σόι το εξ Αθηνών ορμώμενο, που ερχόταν στην εξοχή για να να χαρεί το πατροπαράδοτο Πάσχα.

Το πατροπαράδοτο Πάσχα που είναι μάλλον «μητεροπαράδοτο».

Ας μην ήταν οι μανούλες να φροντίζουν ακούραστα για όλα και θα τρώγαμε κουτσούλους, που έλεγε μια γιαγιά.

Η Μεγάλη Εβδομάδα για κάθε νοικοκυρά «παλαιάς κοπής», όπως η μάνα μου και η μάνα των περισσότερων ίσως από εσάς, είναι ένας Γολγοθάς που δεν τελειώνει την Κυριακή του Πάσχα. Σχολαστικός καθαρισμός του σπιτιού, τακτοποίηση, εκκλησία απαραιτήτως όλες τις ημέρες. Πλυντήρια και σιδερώματα έχουν γίνει πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα, όπως και τα κουρέματα των παιδιών. Νηστίσιμα -ακόμα και διαφορετικά για κάθε μέλος της οικογένειας- κάθε μέρα: «Εμένα δεν μου αρέσουν οι φακές, θέλω καλαμαράκια», καλαμαράκια για το παιδί. Κουλούρια τη Μεγάλη Τρίτη, τσουρέκια, ζυμωτό ψωμί και αβγά τη Μεγάλη Πέμπτη. Από το ψυγείο στην ηλεκτρική κουζίνα και από εκεί στον νεροχύτη, λεκάνες με αλεύρι, χαλέπι κοπανισμένο, γλυκάνισος και πορτοκάλι, αμμωνία και προζύμι να φουσκώνει, σουσάμι, ζάχαρη, αβγά και η μικρή να βάφει τα χέρια της με κίτρινη μπογιά και να μην βγαίνει από δάχτυλα και ρούχα. Μία γυναίκα να προλαβαίνει τις επιθυμίες δέκα ανθρώπων: ο θείος Δημήτρης θέλει και πατσά και μαγειρίτσα. Αλίμονο! Σιγά μην άφηνε τον θείο παραπονεμένο! Να τα ποδαράκια, να τα εντόσθια στον νεροχύτη. Νερό ζεματιστό. Ορθοστασία. «Βρε γυναίκα, δεν φτιάχνεις και ένα σαραγλί;» Και σαραγλί για τον κουβαλητή του σπιτιού. Και δύο ειδών κουλούρια. Και μπόλικα, να δώσει στο σόι να πάρει στην Αθήνα να μασουλάει με τον καφέ του το πρωί.

Ερχόταν το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου και η μάνα μου αποκαμωμένη μάς έλεγε «πάρτε με τώρα και πετάτε με». Στρωμένο τραπέζι στην εντέλεια, με τα καλά σερβίτσια, να προφτάσει τα αρσενικά της οικογένειας που νήστευαν μια βδομάδα και σου έδιναν την εντύπωση ότι είχαν λιμοκτονήσει. Το σόι ντυμένο και στολισμένο για την Ανάσταση, αλλά τα πόδια της κυρα-Λένης να αρνούνται να μπουν στα παπούτσια της. Δεν είχε κουράγιο να πάει ως την εκκλησία πολλές φορές.

Τα τραπέζια δεν στρώνονται μόνα τους. Οι πασχαλινές λιχουδιές δεν προσγειώνονται ως διά μαγείας στα πιάτα μας. Κάποιες και κάποιοι κοπιάζουν για αυτό σκληρά. Οι Αναστάσεις της μαμάς μου ήταν κουραστικές, κοπιαστικές, ήταν κρυμμένες πίσω από στοίβες πιάτα.

Ο αγαπημένος Γιάννης Δημουλέας μού έλεγε πέρυσι τα Χριστούγεννα: «Το να θέλει να σου προσφέρει κάποιος τροφή είναι η ύψιστη μορφή αγάπης».

Είναι.

Καλή Ανάσταση -και βάλτε όλοι ένα χεράκι να βοηθήσετε την οικοδέσποινα απόψε.

Γαλανιάδη Εύα

Ειδήσεις: 
Tags: 

2 Σχόλια

Και αν ήταν σε χωριό έπρεπε να έχει πήξει το γιαούρτι, να έχει φτιάξει την γαλατόπιτα, να έχει ζυμώσει το ψωμί, να έχει ετοιμάσει τα αρνιά και τις συκωταριές πεσκέσια για τους επισκέπτες θείους, να έχει φτιάξει πατσά που τόσο αρέσει στους Αθηναίους, να έχει φροντίσει για τα στρωσίδια "πού θα κοιμηθούν όλοι;" να έχει ετοιμάσει μαζί με τον πατέρα το αρνί για την σούβλα και την φωτιά που θα ψηθεί... Και το βράδυ της Ανάστασης να λέει πηγαίνετε εσείς εγώ δεν μπορώ Τι δεν θα ρθείς; Όλο το χωριό θα είναι θα μας ρωτάνε πού ναι η μάνα σας; Τι θα λέμε; Καλά καλά θα ρθω! Α, ρε μάνα Α, ρε μάνα!!!

Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.