Ο σύλλογος Αρκάδων Ιλίου, έχει σαν άξονα και στόχο της δράσης του το Αρκαδικό Ιδεώδες.

Έχει ένα όραμα για ανάδειξη των στοιχείων του απλού τρόπου ζωής ,μέσα από την παράδοση και τον πολιτισμό, έτσι όπως επιζούν από τις διακυμάνσεις της ιστορικής τους πορείας. Μέσα σ’ αυτή την αντίληψη είναι και η επαφή των μελών του συλλόγου με τα χωριά της Αρκαδίας για την ανάδειξή της σαν υπαρκτή οντότητα που εκπέμπει αίγλη και ρεαλιστικά μηνύματα ζωής και δράσης. Συνεχίζοντας τα ταξίδια μας στο παρελθόν και στο μέλλον του Αρκαδικού Ιδεώδους πραγματοποιήσαμε μια επίσκεψη στα «Κολοκοτρωνέϊκα λημέρια» .

Την Κυριακή 23 Ιουλίου, ακολουθήσαμε τα χνάρια του γέρου του Μωριά, κάνοντας μια στάση στην όμορφη Αλωνίσταινα. Απο την Αλωνίσταινα καταγόταν η μητέρα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Ζαμπία Κωτσάκη. Εκεί έζησε ο Γέρος του Μοριά στα παιδικά του χρόνια. Είναι από τα χωριά με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στον απελευθερωτικό αγώνα του 21 και συνδέεται στενά με τους Κολοκοτρωναίους των οποίων υπήρξε ορμητήριο στην Επανάσταση. Τριγυρισμένο από έλατα και απλωμένο σε ένα καταπράσινο φαράγγι, το χωριό είναι ένα από τα γραφικότερα και ομορφότερα χωριά της Αρκαδίας. Κρατάει την παραδοσιακή μορφή του, ενώ έχει κηρυχθεί διατηρητέος οικισμός.. Στην πλατεία του χωριού ξεχωρίζει το μαρμάρινο μνημείο της Ζαμπίας Κωστάκη. Απέναντί της η εξαιρετική μονόκλιτη Βασιλική Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, δεσπόζει από το 1742 Συνεχίζοντας την περιήγησή μας φτάσαμε στο ξακουστο Λιμποβίσι. το ένδοξο χωριό των Κολοκοτρωναίων.

Εδώ μεγάλωσε και κατοικούσε κατά καιρούς ο αρχιστράτηγος Θ. Κολοκοτρώνης. Το ανακατασκευασμένο σπίτι του Κολοκοτρώνη είναι ένα λιθόκτιστο κτήριο κτισμένο σύμφωνα με τις μαρτυρίες κατά τα πρότυπα του παλαιού και σε σημείο - κατά τα φαινόμενα - δίπλα από την αρχική του θέση (ακριβώς δίπλα υπάρχουν ερείπια παλιού σπιτιού). Σήμερα το σπίτι λειτουργεί σαν ανοικτό μουσείο και φιλοξενεί σύγχρονο εικονογραφικό υλικό από τη ζωή και δράση του Θ. Κολοκοτρώνη.

Στον περίβολο βρίσκεται αδριάντας του Θ. Κολοκοτρώνη που εκπέμπει συναισθήματα πίστης, θάρρους και δύναμης σε κάθε επισκέπτη. Στη μεγάλη πλατεία με τα γάργαρα νερά της παραδοσιακής πέτρινης κρήνης, ορθώνεται ανακατασκευασμένη η μονόκλιτη Βασιλική εκκλησία του Αϊ – Γιάννη. Τελικος προορισμος μας Γραφικό και ιστορικό χωριό Πιάνα. . Είναι χτισμένο σε πλαγιά του Μαινάλου σε πολύ όμορφη τοποθεσία και περιβάλλεται από πυκνό ελατόδασος. Το χωριό έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εποχή της Τουρκοκρατίας. Υπήρξε ορμητήριο και καταφύγιο της κλεφτουριάς κατά την Τουρκοκρατία και χρησίμευσε σαν ορμητήριο και καταφύγιο του Θ.Κολοκοτρώνη και των οπλαρχηγών του και σαν κέντρο ανεφοδιασμού κατά τον ξεσηκωμό. Στην πλατεία, που είναι κτισμένη πάνω σε επιβλητικό βράχο, δεσπόζει η επιβλητική εκκλησία του Αϊ-Γιώργη - σημείο αναφοράς του χωριού - με τα ψηλά πετρόχτιστα καμπαναριά της, μεγάλη τρίκλιτη βασιλική με τρούλο των αρχών του 20ού αιώνα. Δίπλα της το ηρώο πεσόντων κατά την επανάσταση. Το χωριό προσφέρει εξαιρετική θέα με ευρύτατο ορίζοντα στη γύρω περιοχή του Μαινάλου. Στην πλατεία υπάρχει αξιόλογη λαογραφική συλλογή και κοντά ένας αποκαταστημένος φούρνος της επανάστασης.

Στο χωριό λειτουργούν επίσης καφενεία και ταβέρνες. Εκεί μας περίμενε και μας υποδέχτηκε ο πρόεδρος του συλλλόγου μας Γιάννης Κουτσανδρέας , απολαύσαμε το μεσημεριανό φαγητό μας και αφου χορέψαμε και τραγουδήσαμε με την ψυχή μας πριν επιστρέψουμε στο Ιλιον, κάναμε μια στάση στο κάθισμα του Κολοκοτρώνη» Το «κάθισμα του Κολοκοτρώνη» -όπως ονομάζεται- βρίσκεται λίγα λεπτά έξω από την Τρίπολη. Λίγο πριν φτάσεις, αντικρίζεις την εκκλησία του Αγιοθόδωρα και αμέσως μετά βλέπεις το μονοπάτι που σε οδηγεί στο συγκεκριμένο ύψωμα. Μόλις συνειδητοποιείς τη στρατηγική θέση του υψώματος, με την Τρίπολη να απλώνεται μπροστά στα πόδια σου, με τα βουνά να την περικυκλώνουν, σαν ένα πέτρινο στεφάνι, τότε για λίγα δευτερόλεπτα μπορείς να πάρεις μια μικρή γεύση από την ευστροφία και την ηγετική ικανότητα του Κολοκοτρώνη.

Στο σημείο αυτό έστησε το πρατήριο του ο «Γέρος του Μοριά», παρά τις αντιρρήσεις των υπολοίπων οπλαρχηγών και με υπομονή και επιμονή μεθόδευσε την Άλωση. Πέρα από την ομορφιά της φύσης και το υπέροχο τοπίο της Πρωτεύουσας της Αρκαδίας, που αντικρίζει κανείς, αυτό που συνειδητοποιεί είναι πως όταν ένας λαός έχει παρελθόν για το οποίο νιώθει περήφανος, έχει παρόν που τον κάνει να παίρνει δύναμη και μέλλον που δεν φοβάται για τίποτα. Όταν λοιπόν στέκεσαι, λίγο πριν το γκρεμό, έχοντας πίσω σου το «κάθισμα του Κολοκοτρώνη» και μπροστά σου την σημερινή Τρίπολη, καταλαβαίνεις ότι για να κάνεις ένα βήμα «μπροστά» στη ζωή σου, πρέπει πάντα να ρίχνεις μια ματιά «πίσω». Θεόδωρος Κολοκοτρώνης 3 Απριλίου 1770 – 4 Φεβρουαρίου 1843.