Ο αθλητισμός στην Ελλάδα δεν είναι ευκαιρία για γιορτή. Είναι ευκαιρία για ξέπλυμα, για ντόπα, για ξύλο. Βλέπω την πραγματικά τρομερή φωτογραφία του Βήχου Νίκου (Intime News) και δεν μπορώ να πιστέψω ότι ολόκληροι άντρες που πιθανόν είναι γονείς πλακώνονται στα μπουνίδια για το άδικο ή το δίκαιο ενός ποδοσφαιρικού αγώνα και -πολύ χειρότερα!- προτού αυτός ο αγώνας ξεκινήσει!

«Το σχέδιο της Αστυνομίας έλεγε ότι οι οργανωμένοι οπαδοί δεν θα κυκλοφορούσαν στην πόλη. Λογικό γιατί σήμερα ο Βόλος δεν θα ήταν ίδιος. Οι οργανωμένοι θα πήγαιναν από τα πούλμαν στο γήπεδο και από το γήπεδο στα πούλμαν. Οπως τα θηρία στο τσίρκο, που πηγαίνουν από το κλουβί τους στον θηριοδαμαστή και μετά πάλι πίσω».

Δεν θα μπορούσε να περιγράψει κάποιος καλύτερα από τον Κώστα Γιαννακίδη ο οποίος έζησε τα γεγονότα τι σημαίνει να είσαι οργανωμένος οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας στην Ελλάδα. Αυτό ακριβώς σημαίνει. Είσαι ένα θηρίο στο κλουβί και σε ξαμολάει ο κάθε προέδρος να δαγκώσεις τα θηρία του αντιπάλου.

Αν αυτό πιστεύεις ότι σημαίνει αγάπη για μία ομάδα, ε, ακολούθα τη φύση σου, αλλά να συνηθίσεις να περπατάς στα τέσσερα και βγάλε και ουρά!

Όσοι εκεί έξω σκέφτεστε να οργανωθείτε, καλύτερα να ξεκινήσετε πλέξιμο. Στη δεύτερη φωτογραφία, η ζωή αντιγράφει την τέχνη, που έλεγε και ο όσκαρ Ουάιλντ...