Φιλαράκια μου καλά και αγαπημένα, γεια σας!

Τι βουβαμάρα ήταν αυτή στις γιορτές... Εκτός από τα πυροτεχνήματα, που έδωσαν λάμψη και βρόντο, είχε γενικώς ησυχία. Ευτυχώς υπήρχαν οι κόντρες και οι ίντριγκες και μας ξύπνησαν λίγο.
Από διάσημους η Αρκαδία είχε μόνο Λέβέντη και Λάκη, άντε και τον Φίλη, λες και δεν ήξεραν, βρε, για το Πάσχα στην Τρίπολη, λες και δεν έγινε τόσος ντόρος για να διαφημίσουμε το Πάσχα. Λέτε να πήγαν τα λεφτά μας στράφι;

Μήτσο, να ξέρεις: την επόμενη φορά φέρε Πάκη και άσε τον Μότσαρτ στην πάντα. Μπορεί να αναβαθμίζει την πόλη ο Βόλφγκανγκ, αλλά η Τρίπολη δεν αντέχει τόση αναβάθμιση. Ρετάρει, δεν έχει ικανό σκληρό δίσκο…

Βουλευτές, αντιδήμαρχοι, πρώην δήμαρχοι, μελλοντικοί επίδοξοι δήμαρχοι, όλοι βγήκαν στη γύρα, από εδώ εσπερινοί από εκεί εσπερινοί, από εδώ ψησταριές από εκεί ψησταριές. Γύρισαν όσες πιο πολλές μπορούσαν, με τις ευχές να δίνουν και να παίρνουν. Καλέ, κοκκίνισαν τα δάχτυλά τους από τα τσουγκρίσματα, σου λέει, και δυο μέρες τώρα τα πλένουν με νέφτι να φύγει η μπογιά!

Τα σκήπτρα όπως του «Mister Ψησταριά της χρονιάς» τα κατέχει επάξια ο Νικολάκης ο οποίος κατέρριψε κάθε ρεκόρ και πήγε σε περίπου 100 ψησταριές την Κυριακή του Πάσχα. Και, όπως καταλαβαίνετε, άντε να ήταν 100 όλες κι όλες οι ψησταριές στην Τρίπολη! Άρα «ξεδιπλώθηκε» και στα κοντινά χωριά. Μην έφτασε και στη Λαμία με τόση φόρα που είχε πάρει! Ούτε εκλογές να είχαμε!

Και εκεί κάπου ανάμεσα σε σούβλα και πολιτισμό, να και οι αιρετοί από ολόκληρη την Αρκαδία, παραταγμένοι μπροστά-μπροστά παντού. Εμ, τι, να κρύβονταν μέσα στην εκκλησία ή σε κάποιο σημείο της πλατείας ήσυχα και κατανυκτικά; Όλοι στη σειρά, να μπαίνουν μπροστά και από τους χορωδούς!

Πάντα μπροστά το ακριδάκι… Μετά τα αερόστατα που αμόλησε στην Τρίπολη, έβαλε την παραδοσιακή του ενδυμασία και υποδέχθηκε τη λαοθάλασσα. Βρε αγόρι μου, με τη στολή τράβα στον Αϊ-Γιώργη στη Νεστάνη! Μήπως ζήλεψες τη δόξα του Ταλαγάνη που είχε ντυθεί τσολιάς; Άλλα τα μάτια του λαγού, άλλα της κουκουβάγιας...

Φάνηκαν τα παρεάκια και οι κλίκες καθώς οι πλατείες δεν προσφέρουν κρυψώνες. Εχθροί και φίλοι με κρασί, κλαρίνο και τσάμικο κάθησαν αντικριστά και αντάλλαξαν ευχές και σπόντες.

Τον Ιούδα τον κάψαμε παντού, αλλά οι πραγματικοί Ιούδες κρυφογελούσαν...

Άραγε, ο Μαντάς αύριο κατά πού θα γείρει; Θα πάει προς Μαξίμου ή θα μείνει στο Άστρος για την Εθνοσυνέλευση;