Αν υπάρχει ένας νομός που έχει συνδεθεί περισσότερο με την ελληνική Επανάσταση του 1821, τότε αναμφίβολα αυτός είναι η Αρκαδία.

Η μάχη του Βαλτετσίου στις 12-13 Μαΐου η άλωση της Τριπολιτσάς στις 23 Σεπτεμβρίου ήταν μερικά από τα πιο ξεχωριστά γεγονότα του Αγώνα για την Ελευθερία.

Επιπλέον, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, η πιο θρυλική μορφή της Επανάστασης γεννήθηκε επί μεσσηνιακού εδάφους, αλλά έχει ταυτιστεί με την Αρκαδία καθώς το πατρογονικό χωριό της οικογενείας του ήταν το Λιμποβίσι Καρύταινας.

Ορθώς, λοιπόν, στις 22 Νοεμβρίου 2012, το Δημοτικό Στάδιο της Τρίπολης πήρε το όνομα του περίφημου «Γέρου του Μοριά».

Η 25η Μαρτίου είναι μια ημερομηνία που προκαλεί δέος και ανατριχίλα σε όλους όσοι διαθέτουν μαχητικό πνεύμα και παλεύουν για τις αξίες που πρεσβεύει η Ελευθερία.

Η 26η Μαρτίου, από την πλευρά της, αποτελεί το ξεκίνημα της ομάδας που έχει ταυτιστεί με την Αρκαδία και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.

Ναι, καλά καταλάβετε. Ο Αστέρας Τρίπολης γιορτάζει τα 86α γενέθλιά του και το Sport-Retro.gr «παντρεύει» τις δύο ημερομηνίες με σπάνιες φωτογραφίες και την καταγραφή της Ιστορίας του συλλόγου με το αστέρι.

Το καταστατικό υποβλήθηκε στις 16 Μαρτίου 1931 και 10 ημέρες αργότερα διατάχθηκε η τοιχοκόλλησή του, κοινώς ο Αστέρας Τρίπολης ιδρύθηκε και με τη… βούλα.

Οι ρίζες του αφορούσαν κυρίως στην περιοχή της Μεταμόρφωσης και τα μέλη του προέρχονταν από τη λαϊκή τάξη, δεδομένου ότι κάποια εξ αυτών εργάζονταν σε συνεργεία αυτοκινήτων.

Το ξεκίνημά του Αστέρα Τρίπολης δεν ήταν στρωμένο με ροδοπέταλα, αφού διαλύθηκε τόσο το 1932 όσο και τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, προτού επανιδρυθεί τον Ιούνιο του 1947 με το όνομα «Νέος Αστέρας».

Η πρώτη σημαντική διάκριση του Αστέρα Τρίπολης καταγράφηκε το 1953, όταν αναδείχθηκε πρωταθλητής της νεοσύστατης ΕΠΣ Αρκαδίας, ενώ τη σεζόν 1961-62 εκπροσώπησε τον νομό (σ.σ. μαζί με τον Άρη Τρίπολης) στην πειραματική version της Β’ Εθνικής.

Παράλληλα, την επόμενη αγωνιστική περίοδο (1962-63), η ομάδα με το αστέρι συμμετείχε στην πρώτη version της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας με τη σημερινή της μορφή.

Φυσικά, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούν οι πέντε διαδοχικοί τίτλοι στην ΕΠΣ Αρκαδίας από το 1958 μέχρι και το 1962.

Τα πρώτα χρόνια της Ιστορίας του ο Αστέρας Τρίπολης χρησιμοποιούσε το γήπεδο του Άρη Τρίπολης και εκείνο που βρισκόταν στο στρατόπεδο της πόλης.

Ύστερα από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο αρκαδικός σύλλογος άρχισε να ξαναβρίσκει τα πατήματά και κατά τη δεκαετία του 1960 να φιλοξενείται στο γήπεδο του Παναρκαδικού.

Αργότερα και συγκεκριμένα το 1979 κατασκευάστηκε το Εθνικό Στάδιο της πόλης, το οποίο το 2012 πήρε το όνομα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και, βέβαια, αποτελεί την έδρα του Αστέρα Τρίπολης.

Ήταν η εποχή που το στάδιο έφερε το παρατσούκλι «Γουέμπλεϊ», προφανώς για να υπογραμμιστεί η αντίθεση της μιας κερκίδας των 100 ατόμων με έναν «ναό» του ποδοσφαίρου.

Τότε, κατά τη δεκαετία του 1980, δεν ήταν λίγοι οι φίλαθλοι του συλλόγου που παρακολουθούσαν τους αγώνες μέσα από τα σταθμευμένα, περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου, αυτοκίνητά τους.

Ποιος να φανταζόταν ότι αυτή η «ομάδα γειτονιάς», όπως χαρακτηριζόταν επί σειρά δεκαετιών, θα έφτανε στο σημείο να λαμβάνει μέρος σε τελικούς Κυπέλλου και σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις…

Ο Αστέρας Τρίπολης ήταν η πρώτη αρκαδική ομάδα που έπαιξε στη Β’ Εθνική με τη σύγχρονη μορφή της, ωστόσο το καλοκαίρι του 1964 πάρθηκε η απόφαση να συγχωνευθεί με τους Άρη Τρίπολης και Ατρόμητο, οι οποίοι είχαν πράξει αναλόγως την περασμένη χρονιά.

Η εποχή εκείνη σημαδεύθηκε από την παρουσία του αείμνηστου Βαγγέλη Ρόζη, αρχικά ποδοσφαιριστή, εν συνεχεία προπονητή και γενικότερα «στρατιώτη» των «κιτρινομπλέ».

Η επανίδρυση του Αστέρα Τρίπολης το 1978 αποτέλεσε το πρώτο βήμα για τη μετέπειτα σπουδαία πορεία στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Αστέρας Τρίπολης έφτασε κοντά στην άνοδο στη Δ’ Εθνική το 1988, αλλά η έκβαση των αγώνων μπαράζ με ομάδες όπως ο Πέλοπας Κιάτου και ο Πάμισος Μεσσήνης, δεν ήταν αίσια για εκείνον.

Αντίθετα, το 1990 ο αρκαδικός σύλλογος πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος της ΕΠΣ (και του Κυπέλλου), με συνέπεια να ανέβει στην τέταρτη τη τάξει κατηγορία της χώρας.

Εκ διαμέτρου διαφορετικές ήταν οι σεζόν 1990-91 και 1992-93, καθώς την πρώτη ο Αστέρας Τρίπολης κατετάγη 4ος και τη δεύτερη υποβιβάστηκε στο τοπικό.

Επί μία δεκαετία οι «κιτρινομπλέ» δεν σημείωναν διακρίσεις, ώσπου με την έλευση των Δημήτρη Μπάκου και Γιάννη Καϋμενάκη το 2003, το επίπεδο της ομάδας ανέβηκε σε ένα επίπεδο που δεν το περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος της.

Μεταξύ άλλων, ο Αστέρας Τρίπολης αγωνίστηκε στον τελικό Κυπέλλου του 2013, έχει τερματίσει τρεις φορές στην πρώτη πεντάδα της Super League και έχει λάβει μέρος τέσσερις διαδοχικές χρονιές στο Europa League.

Στους χαλεπούς καιρούς της κοινωνικοπολιτικής κρίσης που πλήττει (και) την Ελλάδα, ο αρκαδικός σύλλογος αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για κάθε υγιή οργανισμό.

Θα έλεγε κανείς, με αφορμή την ιδιαιτερότητα της ημέρας, πως η ομάδα με τα κίτρινα και τα μπλε έκανε τη δική της Επανάσταση, απελευθερώθηκε από τα δεσμά της ανυποληψίας και βαδίζει σε ένα δρόμο σιγουριάς με τον πήχη πάντα ψηλά. Τόσο ψηλά όσο το έμβλημά του…

«Κιτρινομπλέ» στιγμές

1979-80: Η πρώτη ομάδα μετά την επανίδρυση. Όρθιοι: Ρόζης (προπονητής), Χατζόπουλος, Κανελλόπουλος, Τραχανάς, Σκορπίδας, Σπυρόπουλος, Παναγιωτάκος, Μαργιάς, Κάβουρας, Σπίγγος, Παπαγιαννόπουλος.  Καθιστοί: Μπράτσος, Γκοργκόλης, Βλάσσης, Ρουμελιώτης, Κυριακόπουλος, Σαραντόπουλος, Δομοκάς, Κοσμάς.

   Από τις πρώτες προπονήσεις μετά την επανίδρυση στο χωράφι που βρίσκεται σήμερα το «Θ. Κολοκοτρώνης»

1980-81: Στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Αρκαδίας. Δεύτερος από αριστερά στους όρθιους ο πρόεδρος Σαββάκης

1982-83: Από φιλικό με την Εθνική Ενόπλων

1987-88: Πρωταθλητής Αρκαδίας

1989-90: H ομάδα του νταμπλ και της ανόδου στη Δ’ Εθνική

1990-91: 4ος στη Δ’ Εθνική. Η καλύτερη σεζόν μέχρι το 2003

2002-03 πρωταθλητές Α’ Αρκαδίας και άνοδος στη Δ’ Εθνική

*Το Sport-Retro.gr ευχαριστεί θερμά τον Χρήστο Καρνέζη για την παραχώρηση φωτογραφιών και τις πολύτιμες πληροφορίες