Το 1989, αν είσαι, αν αγαπάς, αν ήσουν ή αν αγαπούσες ΠαΣοΚ τότε, το χαρακτηρίζεις «βρώμικο». Οι της άλλης όχθης, το χαρακτηρίζουν «κάθαρση». Οποιαδήποτε αναλογία με το 2018 είναι, ίσως, αδόκιμη, αλλά έχουμε μπροστά μας ένα διεθνές σκάνδαλο μεγατόνων που αφορά, πέρα από τα στενά ελληνικά πολιτικά όρια και τα συμφέροντα κάθε κόμματος, μία από τις μεγαλύτερες φαρμακοβιομηχανίες στον πλανήτη η οποία δωροδοκούσε γιατρούς -και πολιτικούς- για να προωθούνται τα δικά της φάρμακα.

Παρά τους διεθνείς οργανισμούς που εποπτεύουν τον ανταγωνισμό, παρά τη διεθνή νομοθεσία, παρά τις τόσες ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον χώρο του φαρμάκου, ουδείς μπορεί να μας προφυλάξει από τις αθέμιτες πρακτικές των εταιριών.

Ας δούμε τι γράφει το «Spiegel»: «Για χρόνια οι φαρμακευτικές δαπάνες αυξάνονταν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα. Από 1,4% του ΑΕΠ το 2000 έφτασαν το 2,1% εν έτει 2010, δηλαδή το διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ήταν εκείνη τη χρονιά που η Ελλάδα ζήτησε επίσημα την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Η μείωση αυτών των τρομερών δαπανών ήταν μία από τις συμφωνίες-''κλειδί'' του πακέτου διάσωσης. Το 2015 οι φαρμακευτικές δαπάνες περιορίστηκαν και πάλι στο 1% του ΑΕΠ, δηλαδή κοντά στον ευρωπαϊκό μέσον όρο. Εάν στο διάστημα 2010-2015 η Ελλάδα είχε τηρήσει αυτή την αναλογία δαπανών προς το ΑΕΠ της, εκτιμάται ότι η χώρα θα είχε εξοικονομήσει 19,7 δισ. ευρώ».

Αυτή η οικονομική ζημία είναι σκάνδαλο. Ίσως το μεγαλύτερο που έχει ξεσπάσει στη χώρα.

Από την άλλη πλευρά, αφού για πολλά πρόσωπα που παραπέμπονται στην προανακριτική τα στοιχεία είναι ελάχιστα, μέχρι στιγμής, μόνο ανερμάτιστη δεν είναι η τοποθέτηση της Φώφης Γεννηματά που έκανε λόγο χθες για «σκευωρία».

Αρκεί να αναλογιστούμε το εξής, όπως έχουμε ξαναγράψει: Ο Δ. Αβραμόπουλος, επί υπουργίας του οποίου η φαρμακευτική δαπάνη εκτοξεύτηκε στα ύψη, είπε στη Βουλή ότι οι αποφάσεις του για την αγορά εμβολίων και για τον μοριακό έλεγχο του αίματος έγιναν με απόλυτη συμφωνία και κάλυψη του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και της Κυβερνητικής Επιτροπής, αναφέροντας μάλιστα ότι σε εκείνη την Κυβερνητική Επιτροπή ανήκε και ο Προκόπης Παυλόπουλος ως υπουργός Εσωτερικών.

Η εύλογη απορία είναι η εξής: Για ποιον λόγο μόνο το όνομα του κ. Αβραμόπουλου εμπλέκεται στην υπόθεση; Για την υπόθεση κατηγορείται ως και ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Πικραμμένος, αλλά ο Κώστας Καραμανλής μοιάζει να είναι ιερό τοτέμ.

Τα παραπάνω δίνουν χώρο σε θεωρίες σκευωρίας και συνωμοσίας, όταν μάλιστα, αποδεδειγμένα, επί υπουργίας Άδωνι Γεωργιάδη η φαρμακευτική δαπάνη -υπό το βάρος των μνημονιακών απαιτήσεων, βεβαίως-βεβαίως- σημείωσε εντυπωσιακή πτώση.

Η φαρμακευτική δαπάνη της χώρας μας την πενταετία 2004-2009 εκτινάχθηκε σε δυσθεώρητα ύψη, προκάλεσε σοβαρή ζημιά στην οικονομία μας, έπληξε τότε, πλήττει σήμερα το κύρος της χώρας μας. Ο ξένος Τύπος γράφει ότι ο Αλέξης Τσίπρας μόνο ευνοημένος μπορεί να βγει από αυτή την ιστορία, καθώς εξελέγη και με την υπόσχεση να ξεμπερδέψει με το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο. Οπωσδήποτε η υπόθεση της Novartis έρχεται στο προσκήνιο μετά την κυβερνητική ήττα σε επίπεδο επικοινωνίας και χειρισμού με το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ακόμη, ουκ ολίγοι ξενοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι εκλογές είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε.

Ο απαξιωτικός τρόπος με τον οποίον ξεστόμισε η κυρία Χριστοδουλοπούλου εκείνο το «άι στο διάλο», το οποίο δεν παραδέχεται κιόλας ότι ξεστόμισε, προσωπικά δεν με εκπλήσσει καθόλου. Ούτε η λογομαχία μεταξύ Πολάκη και Γεωργιάδη. Οι ύβρεις στον ναό της Ελληνικής Δημοκρατίας και η ισοπέδωση του πολιτικού μας επιπέδου κατακτήθηκαν... επάξια.

Σκάνδαλο υπάρχει. Μένει να διαπιστώσει κάποτε η Δικαιοσύνη ποιοι εμπλέκονται. Για να φτάσουμε ως εκεί, πρέπει η Επιτροπή, με πρόεδρο τον κ. Δρίτσα, να διερευνήσει αν έχουν παραγραφεί τα αδικήματα της δωροδοκίας, της δωροληψίας και του ξεπλύματος «βρώμικου» χρήματος για τα πολιτικά πρόσωπα ή αν οι κατηγορίες θα επιστραφούν στην Δικαιοσύνη για να δικαστούν οι πολιτικοί ως απλοί πολίτες.

«Οι απόψεις για το έργο της Επιτροπής διίστανται.», γράφει το in.gr: «Υπάρχει η άποψη που εξέφρασε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που λέει ότι σύντομα η Προανακριτική Επιτροπή θα ολοκληρώσει το έργο της και θα επιστρέψει στην τακτική Δικαιοσύνη τη δικογραφία. Οι δικαστές θα κληθούν να ερευνήσουν σε βάθος πιθανές ποινικές ευθύνες των εμπλεκόμενων προσώπων».

Αλλά υπάρχουν έντονες φήμες ότι γίνονται κινήσεις να αφαιρεθεί η υπόθεση από την Εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη και να πάει σε Εφέτες, καθώς της χρεώνουν λάθη στην έρευνα, από τη μία, ενώ η αντιπολίτευση την κατηγορεί για επαφές με υπουργούς, ακόμα και για συνάντηση με τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.

Μια χρονοβόρα διαδικασία από εδώ και πέρα, πάντως, αφού με συντριπτική πλειοψηφία παραπέμφθηκαν οι δέκα στην Προανακριτική, θα πλήξει σε βάθος το κύρος της ελληνικής Πολιτείας, για το οποίο, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να κόπτεται.

Για το τέλος, χθεσινή δήλωση του Πρωθυπουργού μας στη Βουλή, και τα συμπεράσματα δικά σας: «Ποτέ άλλοτε σκάνδαλα με πολιτικές προεκτάσεις δεν έμειναν ορφανά πολιτικής ευθύνης. Αυτό έπραξε με παρρησία ο Ανδρέας Παπανδρέου για το σκάνδαλο Κοσκωτά και το ίδιο ο Κώστας Καραμανλής για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Δεν έκαναν μηνύσεις στη Δικαιοσύνη ή στους πολιτικούς αντιπάλους τους».

Ποιος ο καθαρός και ποιος ο διεφθαμένος; Πιο πολύ, πάντως, ενδιαφέρεται η κυβέρνηση για το ποιος θα είναι ωφελημένος από το σκάνδαλο.

Ή από τη σκευωρία.

Γαλανιάδη Εύα

(Φωτογραφία: EUROKINISSI/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ)