Όσοι βρεθήκαμε στο χωριό μας τούτες τις μέρες, γιορτάσαμε την ύψωση του Τιμίου Σταυρού, στο ξωκλήσι μας «Τιμίου Σταυρού» που λειτουργήθηκε και τούτη τη χρονιά όπως και όλα τα ξωκλήσια μας, Αη Κωνσταντίνος, Προφήτης Ηλίας, Αγία Παρασκευή από τον ακούραστο παπά Κώστα που καλείται να καλύψει τις ανάγκες 3-4 χωριών της περιοχής. Από βραδύς παρακολουθήσαμε τον εσπερινό στην μεγάλη μας εκκλησιά,  πηγαίνοντας ο καθένας μας και τον βασιλικό του (κατ’ όπως λέει η παράδοση) τον οποίο γυναίκες του χωριού μας, μέλη του Συλλόγου τον έφτιαξαν μικρά ματσάκια και  στο δέσιμο του  έβαλαν ένα μικρό χειροποίητο ξύλινο σταυρό, προσφορά της οικογένειας Αριστείδου και Δήμητρας Παναγοπούλου (του Αναστάση), να είναι καλά να έχουν την υγειά τους. Ανήμερα και μετά την απόλυση , προσκυνήσαμε το σταυρό και πήραμε όλοι   το μπουκετάκι του βασιλικού από το χέρι του καθ’ όλα σεβαστού παπά Κώστα.  Οι εορταζόμενοι είχαν την τιμητική τους, μας κέρασαν  νηστήσιμα φαγητά και γλυκά, τους ευχηθήκαμε χρόνια πολλά και του χρόνου. Βεβαίως πριν του Σταυρού προηγείται η ΜΝΗΜΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑΣ, αλλοτινό μεγάλο πανηγύρι του χωριού μας…., θλίβομαι βαθύτατα για τα σημερινά τεκταινόμενα της γιορτής, της μνήμης, τα όσα είδαμε, τα όσα ζήσαμε, τα όσα  θυμόμαστε, κόσμος ναι πολύς, ΝΑΙ, ΝΑΙ,  οι Βασταίοι που είμαστε; Τι γίναμε; Γιατί αφεθήκαμε;

Το Δ.Σ. του Συλλόγου συγχαίρει τα παιδιά – εγγόνια των Βασταίων για την εισαγωγή τους στις ανώτατες και ανώτερες σχολές της χώρας μας, καλή τους σταδιοδρομία.

Στις 12-9-2018 πήρε το δρόμο που δεν έχει γυρισμό ο Ευστάθιος Π. Παπακωνσταντίνου, γιος του Παναγιωτάκη και της Παναγιώτας Παπακωνσταντίνου (χοντρού) , έφυγε ήσυχα σιωπηλά, τον αποχαιρετήσαμε όλοι μας από την εκκλησιά των προγόνων μας και του ευχηθήκαμε καλό ταξίδι, θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειές του Μαίρη Ευσταθίου Παπακωνσταντίνου, Νικολάου Παπακωνσταντίνου και οικογένεια Τσαλίκη (Παπακωνσταντίνου)

Για το Δ.Σ. του Συλλόγου
Κων/να Μητροπούλου

Στερνό αντίο
14-9-2018

Όλοι μας, μα όλοι μας, έχουμε ένα ευγενές μοναδικό ξεχωριστό ευαίσθητο, λεπτό  όργανο που μετράει τις ώρες μας, τις μέρες μας, τα χρόνια μας. Κανένα μα κανένα ακριβό ρολόι δεν μπορεί να φορεθεί στο καρπό του χεριού μας εάν    το ρολόι που μετράει τις ώρες τις μέρες τα χρόνια μας για κάποιους λόγους νοσεί.  Αν το ευγενές αυτό όργανο από αστάθμητους εξωγενής παράγοντες έχει την όποια δυσλειτουργία του τότε ο καθής από μας μπαίνει στο στίβο της ζωής και κάνει πρωταθλητισμό, πρωταθλητισμό έκανε και ο Στάθης του Παναγιώτη  και της Παναγιώτας Παπακωνσταντίνου, όταν στην τρυφερότατη ηλικία, εκεί στα 6 του χρόνια δεχόταν πρωτόγνωρες για κείνη την εποχή καρδιοπαιδοχειρουργικές επεμβάσεις στον Ευαγγελισμό (μαχαιριές στο τρυφερό κορμάκι του Στάθη, μαχαιριές και στην ψυχή και στην καρδιά του Παναγιώτη και της Παναγιώτας) , στα δύσκολα χρόνια του ’52-΄53 μπαίνουν 14 παιδιά στο ψυχρό κρεβάτι του χειρουργείου και ο Στάθης κερδίζει το χρυσό έπαθλο της ζωής, μόνο αυτός! Ακολούθησαν κι άλλες μετέπειτα επεμβάσεις στο εξωτερικό όπου και από κει γύρισε νικητής, ένας σιωπηλός αγωνιστής της ζωής, δεν κάμφθηκε το ηθικό του, ακολούθησε τη νομική επιστήμη, έδωσε ότι καλύτερο μπορούσε από τον εαυτό του και έδωσε πολύ χαρά στην οικογένειά του. Ο ίδιος μοναδικός, ευαίσθητος, σιωπηλός, γιατί γνώριζε πολύ καλά την αξία της ζωής, λάτρης του χωριού μας, μεγάλη η αγάπη του για το Βάστα με το δικό του ξεχωριστό τρόπο.  

Στις 12-9-2018 το ευγενές ακριβό όργανο κουράστηκε και σιώπησε. Έκλεισε τη σελίδα της ζωής του στον αγαπημένο τόπο που τον γέννησε. Τον αποχαιρετήσαμε όλοι από την εκκλησιά των προγόνων μας αλλά μαζί και η καμπάνα του χωριού μας, που μας ξέρει όλους έναν – έναν ξεχωριστά. Ευλογημένη η Βασταίικη γη που δέχεται τα παιδιά της. Καλή ξεκούραση Στάθη. Θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες Μαίρη Ευσταθίου Παπακωνσταντίνου, Νικολάου Παπακωνσταντίνου και οικογένειας Χρήστου Τσαλίκη (Μαρίας Παπακωνσταντίνου)

Μητροπούλου Κωνσταντίνα

(ΠΗΓΗ: kafeneio-megalopolis.gr)