Το ArcadiaPortal.gr είχε τη χαρά να επισκεφθεί το μοναδικό Λαογραφικό Μουσείο ή Μουσείο χαλκού στην πόλη μας, το οποίο βρίσκεται στην οδό Χρονά 18, πλησίον της Εκκλησίας των Ταξιαρχών και να μας ανοίξει τις πόρτες του στον πολύ φιλόξενο χώρο του, αφήνοντάς μας έκπληκτους απ’ το πραγματικά σπάνιο σε αξία και ομορφιά περιεχόμενό του.

Ο κος Τάσος Μπιρμπίλης, συλλέκτης αλλά και ο πλέον αρμόδιος του Μουσείου, αφού μας κέρασε ωραίους κουραμπιέδες, με μεγάλη αγάπη και αφοσίωση μιλούσε για τα «παιδιά» του, τα συλλεκτικά κομμάτια του δηλαδή, που τόσα χρόνια με επιμέλεια φροντίζει πάντα και να συντηρεί αλλά και να τα πληθαίνει, σεβόμενος πάντα την πολιτιστική και αρχαιολογική κληρονομιά του τόπου.

Ξεναγηθήκαμε στο μουσείο και στο εσωτερικό του, αλλά και στον υπαίθριο χώρο του, ο οποίος αποτελείται από 4 επίπεδα. Και οι δύο χώροι, κοσμούνται κυρίως από συλλεκτικά αντικείμενα χαλκού, καθώς το 90% της συλλογής αυτό ακριβώς αφορά και το 70% αφορά τα χαλκώματα της πόλης μας, τεντζέρηδες, καζάνια, ταψιά αλλά και πολλά άλλα.

Επίσης, στον εξωτερικό χώρο, συναντά κανείς αλέτρια, ντουένια, πήλινα κιούπια, τα οποία δεν αλλοιώνονται παρά τις όποιες καιρικές συνθήκες και τόσα χρόνια παραμένουν άθικτα, χωρίς να χάνουν το παραμικρό απ’ τη μοναδικότητά τους.

Εκείνο το οποίο εκπλήσσει τον κάθε επισκέπτη είναι η μοναδική και σπάνια συλλογή νομισμάτων ελληνικών και ξένων αλλά και τα πολυάριθμα, πολύχρωμα κομπολόγια, τα οποία ο κος Τάσος φτιάχνει μόνος του και χαρίζει στον κάθε επισκέπτη, κάτι το οποίο έκανε και μ’ εμάς και τον ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό.

Το μεράκι της συλλογής ξεκίνησε , όπως ο ίδιος μάς ανέφερε από ένα καζάνι κηροπλαστικής, προίκα της μάνας του, το οποίο τυχαία ανακαλύφθηκε απ’ τον ίδιο στην αποθήκη το 1970. Κάθε συλλέκτης, μας λέει ο κος Τάσος, ξεκινά μ’ ένα αντικείμενο και συνεχίζει να τα πολλαπλασιάζει, ενώ ο ίδιος δηλώνει ότι μέχρι στιγμής έχει στην κατοχή του περί τα 10.000 αντικείμενα, τα οποία απέκτησε είτε με δωρεές είτε αγοράζοντάς τα.
Ειδικά, με την ανοικοδόμηση της πόλης, ο κόσμος πετούσε πολλά αντικείμενα αξίας κυρίως συναισθηματικής κυριολεκτικά στα σκουπίδια, ο κος Τάσος όμως τα μάζευε για τη συλλογή του.

Το κόστος συντήρησης όλων αυτών δεν κοστίζει απολύτως τίποτα, ενώ αρχαιολόγοι επιστήμονες που επισκέπτονται κατά καιρούς το Μουσείο, το οποίο σε αυτό το σημείο να τονίσουμε ότι πριν γίνει μουσειακός χώρος εκθεμάτων, ήταν το πατρικό σπίτι του κου Τάσου και των 8 ακόμη αδελφών του, θεωρούν ότι δεν πρέπει να υπάρχει συντήρηση ιδιαίτερη, γιατί η φθορά του χρόνου καθιστά τα αντικείμενα αξίας ακόμα πιο σπάνια.
Είσοδος δεν υπάρχει, απαγορεύεται λέει ο κος Τάσος, να πληρώνουμε ιδιωτικές συλλογές, άλλωστε στόχος είναι η μεταλαμπάδευση της γνώσης της ιστορίας και του πολιτισμού κυρίως στις νεότερες γενιές.

Μας έδειξε φωτογραφίες απ’ την παλιά Τρίπολη, απ’ τις βραβεύσεις που δέχεται όλα αυτά τα χρόνια από εμπειρογνώμονες για τις σπάνιες συλλογές του αλλά και απλό κόσμο, μας χάρισε έντυπο υλικό που αφορούσε λαϊκές παροιμίες του σοφού λαού μας και αφού αποχαιρετιστήκαμε, δεσμευτήκαμε για μία εκ νέου συνάντηση, προκειμένου να συζητήσουμε για πολύ σημαντικά και όμορφα πράγματα της Ιστορίας αλλά και της πλούσιας λαογραφικής μας παράδοσης.