Μόλις πριν από λίγες ημέρες, αναφερθήκαμε στα πάγια προβλήματα που αντιμετωπίζει το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο Τρίπολης, όπως στη βροχή που «απόλαυσαν» οι θεατές επί σκηνής σε εκδήλωση. Έβρεχε έξω, έβρεχε και μέσα. Ακόμα, τα υπόγεια πλημμυρίζουν συχνά-πυκνά και, ανάμεσα στα άλλα, ουδείς γνωρίζει σε τι κατάσταση βρίσκεται γενικά το κόσμημα της πόλης, το θέατρο-έμβλημα για την Τρίπολη, ο μόνος χώρος ο οποίος μπορεί να στεγάσει θεατρικές παραγωγές.

Είχαμε σχολιάσει τότε, ότι περίπου για ενάμιση χρόνο η ράμπα ΑμεΑ στο πλάι του θεάτρου, ο μόνος τρόπος για να προσεγγίσει άνθρωπος που κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο τον χώρο, ήταν κατεστραμμένη.

Όπως, όμως, πληροφορηθήκαμε από μέλη της δημοτικής αρχής, η ράμπα έχει επισκευαστεί. Πήγαμε και ελέγξαμε, λοιπόν, επειδή ανάμεσα στα άλλα, κατηγορηθήκαμε ότι δεν είχαμε ελέγξει τον χώρο.

Ναι, η ράμπα έχει παραδοθεί και έχει παραληφθεί αλλά με σοβαρές κακοτεχνίες.

Διαπιστώσαμε ότι για να ανεβεί το αμαξίδιο στη ράμπα, πρώτα πρέπει να κάνει μια μικρή «βουτιά», αφού η ράμπα έχει τοποθετηθεί 15-20 εκατοστά κάτω από το δάπεδο! Η «γούβα» δε που δημιούργησαν εκεί ο... Ικτίνος και ο Καλλικράτης που εμπιστεύτηκε ο Δήμος Τρίπολης για να επισκευάσουν τη ράμπα θα γεμίζει νερά ακόμα και με σιγανές βροχούλες, που σημαίνει μεγαλύτερη και γρηγορότερη φθορά.

Πάντως, το έργο παραδόθηκε κανονικά, σύμφωνα με τα γραφόμενα μελών της δημοτικής αρχής.

(Εκτός κι αν το απομεινάρι του κόκκινου προστατευτικού διχτυού υπάρχει εκεί για να δηλώνει «κίνδυνος, μη εισέρχεστε στον χώρο».)

Κατηγορηθήκαμε ότι δεν είχαμε ελέγξει. Ελέγξαμε, λοιπόν.

Οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Δήμου έλεγξαν τι παρέλαβαν;

Αν χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις «εμπαιγμός» και «προχειρότητα», θα φταίμε;

Γαλανιάδη Εύα