Ο Δημήτρης Λαλουδάκης είναι ένας άνθρωπος συνώνυμο του αθλητισμού με μακρά πορεία τόσο στον χώρο του ποδοσφαίρου, την οποία εξακολουθεί και συνεχίζει, όσο και με την ενασχόλησή του με τον αθλητικό τουρισμό τα τελευταία χρόνια.

Με την δική οπτική ματιά και με την πάντα τεκμηριωμένη του άποψη σε μια συνέντευξη γεμάτη ενδιαφέρον μιλήσαμε για τα προπονητικά του σχέδια, για το αρκαδικό ποδόσφαιρο, για τις ομάδες του νομού μας, για τα προβλήματα των ερασιτεχνικών σωματείων αλλά και για τον τουριστικό αθλητισμό.

Αναλυτικά όσα είπε ο Δημήτρης Λαλουδάκης στην συνέντευξη του στο ArcadiaPortal.gr

Για την περσινή σεζόν στον πάγκο του Παναργειακού:

Την περσινή σεζόν βρέθηκα στο προπονητικό σταφ του Παναργειακού από την έναρξη του πρωταθλήματος. Ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά αυτή για τον Παναργειακό καθώς κατάφερε ουσιαστικά να γίνει ομάδα περίπου 13-14 ημέρες πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος της Γ' Εθνικής. Σε πολύ δύσκολες συνθήκες η διοίκηση κλήθηκε να κάνει μεταγραφές βάση των παιχτών που είχαν μείνει ελεύθεροι εκείνη την χρονική περίοδο και βάση των οικονομικών της δυνατοτήτων για να μπορέσει η ομάδα να φανεί ανταγωνιστική στο πρωτάθλημα. Μέχρι τα τέλη του πρώτου γύρου όπου παρέμεινα στο προπονητικό επιτελείο της ομάδας, έγινε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια τόσο από πλευράς διοίκησης όσο και των ποδοσφαιριστών. Είναι πολύ άσχημο το γεγονός ιστορικές ομάδες όπως είναι ο Παναργειακός να βιώνουν τέτοιες καταστάσεις και να προσπαθούν να μείνουν στην Γ' Εθνική όταν η δυναμική τους και το brand name τους στο ποδόσφαιρο είναι για μεγαλύτερες κατηγορίες.

Για τις σκέψεις του ενόψει της νέας αγωνιστικής σεζόν:

Εδώ και 8 χρόνια όπου και βρίσκομαι στην Αρκαδία η ανασχόληση μου με το ποδόσφαιρο είναι ενεργή. Έχω περάσει από σχεδόν όλες τις προπονητικές βαθίδες και έχω συλλέψει σημαντικές εμπειρίες. Σε αυτό το διάστημα των 8 χρόνων ήμουν προπονητής των ακαδημιών στον Πανθυρεατικό, προποητής της Ανδρικής ομάδας του Απόλλωνα Τυρού, ήμουν προπονητής στην δγημιουργία της Γυναικείας ομάδας του Ολυμπιακού Λεωνιδίου, συνέχισα στο Γυναικείο ποδόσφαιρο με τον Φείδωνα Άργους και την περσινή σεζόν ο Παναργειακός ως μέλος του προπονητικού επιτελείου.  Μιλάμε για μια νέα περίοδο αυτή στην οποία βρισκόμαστε και με τα όσα έχουν συμβεί με τον κοροωνοϊό και τις επιπτώσεις που έχει δημιουργήσει η πανδημία. Για έμενα προσωπικά είμαι σε μια νέα φάση μιας και τα ενδιαφέροντα μου έχουν μετατοπιστεί το τελευταίο διάστημα. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν βρίσκομαι σε κάποιο πάγκο η αν είμαι μέλος ενός προπονητικού τιμ την  νέα χρονιά. Επεξεργάζομαι κάποιες προτάσεις την δεδομένη στιγμή γιατί το ποδόσφαιρο για εμένα προσωπικά είναι ένα μικρόβιο και μια μεγάλη αγάπη αφού το ποδόσφαιρο με έχει βοηθήσει να κάνω πράγματα στην προσωπική μου ζωή. Είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσουν οι προκλήσεις και αν έχω κάποια πρόταση που με καλύπτει ίσως τότε να είμαι κοντά σε κάποια ομάδα.

Μετά το πέρασμα των χρόνων για τον ίδιο προσωπικά τι είναι καλύτερο το να είσαι ποδοσφαιριστής ή το να είσαι προπονητής:

Όσο παίζεις ποδόσφαιρο, είσαι στον αγωνιστικό χώρο και παραμένεις ένας ενεργός αθλητής συμμετέχοντας σε αγώνες είναι χαρά και ευτυχία που σου δημιουργεί συνεχώς νέες προκλήσεις και γεμίζει την ζωή αυτού που το κάνει. Η θέση ή το επάγγελμα του προπονητή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Έχουμε δει πολλές φορές ακόμα και πολύ μεγάλους ποδοσφαιριστές με σπουδαία καριέρα να μην τα έχουν καταφέρει στην προπονητική. Ο προπονητής τα τελευταία χρόνια αποτελεί έναν διαχειριστεί ανθρώπινων ψυχολογιών και έναν δάσκαλο για τους παίχτες του. Το ποδόσφαιρο εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα και ο κάθε προπονητής είναι αυτός που επιλέγει τους κατάλληλους ανθρώπους για να έχει δίπλα του για να δημιουργήσει σε κάθε ομάδα αυτό που έχει στην φιλοσοφία του. Προσωπικά στο κομμάτι της προπονητικής μου αρέσει το κοουτσάρισμα γιατί από αποτελεί ένα παζλ με πολλά κομμάτια που το ένα συνδέεται με το άλλο και έχει να κάνει από την προετοιμασία της ομάδας, την προπόνηση, το πλάνο κάθε αγώνα, την τακτική αντιμετώπιση του αντιπάλου αλλά και το διάβασμα κατά την διάρκεια ενός αγώνα μιας και υπάρχουν παράγοντες κατά την διάρκεια ενός παιχνιδιού που καλείσαι να διαχειριστείς μαζί με τους παίχτες τους μπαίνοντας στην διαδικασία του να είσαι συνεχώς σε εγρήγορση.

Η άποψή του για το Αρκαδικό ποδόσφαιρο και την σεζόν που ολοκληρώθηκε:

Τα τελευταία χρόνια το Αρκαδικό ποδόσφαιρο είναι ανταγωνιστικό με αποκορύφωμα την σεζόν που ολοκληρώθηκε και φαίνεται πως ανεβαίνει το επίπεδό του. Την περσινή σεζόν στην πρώτη κατηγορία είδαμε καλά ρόστερ και καλές ομάδες. Οι προπονήσεις και γενικά οι προπονητές έχουν αλλάξει στον τρόπο δουλειάς σε κάποια πράγματα. Είδαμε όντως ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με μικρές διαφορές και με αμφίρροπα παιχνίδια. Ωστόσο το οξύμωρο είναι πως βλέπουμε λίγες πλέον ομάδες να παίζουν με δικούς τους παίχτες. Όταν ένα ερασιτεχνικό σωματείο καλείται να πληρώνει 9 και 10 ποδοσφαιριστές δημιουργεί επιπρόσθετες δυσκολίες στο οικονομικό σκέλος. Το γεγονός αυτό προσωπικά με βρίσκει αντίθετο. Θεωρώ πως μια ερασιτεχνική ομάδα σε τοπικό επίπεδο δεν μπορεί να αφιερώνει 40 και 50 χιλιάδες ευρώ μπάτζετ. Νομίζω ότι το Λεωνίδιο την εφετινή χρονιά μας έδειξε το νέο μοντέλο που θα πρέπει να ακολουθηθεί και από άλλους και είναι το πιο ενδεδειγμένο. Το Λεωνίδιο πόνταρε στα δικά του παιδιά κάνοντας ένα μείγμα πολλών νεαρών ποδοσφαιριστών με κάποιους έμπειρους και δημιούργησε μια εξαιρετική ομάδα η οποία έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο και ταυτόχρονα ήταν άκρως ανταγωνιστική. Από και πέρα ο Ερμής ήταν αυτός που έφτασε στην κορυφή επενδύοντας πάνω σε έναν πολύ καλό προπονητή όπως είναι ο Κώστας Καλογιαννίδης για να δημιουργήσει ένα δυνατό σύνολο με έμπειρους και καλούς ποδοσφαιριστές για να κάνει πορεία πρωταθλητισμού και να φτάσει στον στόχο που είχε βάλει από την αρχή που ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Από κει πέρα πολύ δυνατή ήταν η ομάδα του Ολυμπιακού Λεωνιδίου, της Δημητσάνας και του Πανθυρεατικού που ανέβασαν τον ανταγωνισμό ενώ σημαντικό είναι ότι και οι υπόλοιπες ομάδες έκαναν βήματα προς τα εμπρός για να έχουμε ένα καλό πρωτάθλημα. Θεωρώ πως δίκαια ο Ερμής είναι πρωταθλητής και πως χωρίς την διακοπή πάλι αυτός θα ήταν που θα έκοβε πρώτος το νήμα.

Για τα νέα δεδομένα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στην μετά Covid-19 εποχή αλλά και την πρόταση της ΕΠΣ Αρκαδίας για την νέα σεζόν και πρωτάθλημα μιας κατηγορίας με δύο ομίλους:

Είναι σίγουρο πως η νέα εποχή στην οποία μπαίνουμε θα φέρει και νέα διαφορετικά δεδομένα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Η πρόταση της ΕΠΣ Αρκαδίας για την νέα σεζόν βάζοντάς την σε διαβούλευση και σε διάλογο με τα σωματεία θεωρώ πως κινείται στον σωστό δρόμο τόσο ως σκεπτικό όσο και ως κίνηση περί αναδιάρθρωσης του τοπικού ποδοσφαίρου του νομού μας. Δυστυχώς στην Αρκαδία υπάρχουν λίγες ομάδες. Το σκεπτικό για μια νέα ποδοσφαιρική σεζόν με μια κατηγορία σε δύο ομίλους με γεωγραφικά κριτήρια έχει ένα ξεκάθαρο σκεπτικό αναφορικά πάντα τα νέα οικονομικά δεδομένα και τις δυσκολίες που πιθανόν να προκύψουν. Η πρόταση αυτή της ΕΠΣ Αρκαδίας και το σκεπτικό του πλάνου που τίθεται μου αρέσει. Από την δική μου πλευρά η δική μου πρόταση και σαν καθηγητής φυσικής αγωγής και σαν προπονητής είναι το πρόβλημα που υπάρχει στις ομάδες με τις ακαδημίες τους και με τα νέα παιδιά. Αν δεν γίνει μια νέα προσέγγιση στο κομμάτι των ακαδημιών από τις ομάδες του νομού μας το αρκαδικό ποδόσφαιρο μελλοντικά θα έχει ακόμα περισσότερα προβλήματα. Ο αριθμός των νέων παιδιών μειώνεται συνεχώς και πολλές ομάδες έχουν προβλήματα στο να συμμετέχουν στο παιδικό πρωτάθλημα Αρκαδίας. Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα που χρίζει διαλόγου και προτάσεων έτσι ώστε να γίνει ένα νέο ξεκίνημα και στον τομέα αυτό.

Για το γηπεδικό πρόβλημα και την έλλειψη ποδοσφαιρικών εγκαταστάσεων στον νομό μας:

Όντως το θέμα το γηπέδων είναι ένα βασικό πρόβλημα του Αρκαδικού ποδοσφαίρου εδώ και χρόνια. Θεωρώ πως σε τοπικό επίπεδο οι ομάδες της Κυνουρίας υπερέχουν σε σχέση με ομάδες της Τρίπολης, της Μεγαλόπολης και της Γορτυνίας σε θέματα ποδοσφαιρικών εγκαταστάσεων. Η Κυνουρία έχει γήπεδα και όπως φαίνεται ίσως το επόμενο διάστημα να έχει και περισσότερα προς χρήση και εννοώ αυτό του Κορακοβουνίου και του Παραλίου Άστρους. Το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στον Δήμο της Τρίπολης όπου υπάρχει ένας συνοστισμός ομάδων στο γήπεδο της Κάρτσοβας όπου και ο αγωνιστικός χώρος από την μεγάλη χρήση που γίνεται αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Θεωρώ αναγκαίο άμεσα να ολοκληρωθεί το γήπεδο της Τεγέας και να αποσυμφορηθεί η κατάσταση αλλά και να τρέξουν οι εξελίξεις στο Ενωσιακό γήπεδο της Νεστάνης. Επιπλέον και η Γορτυνία είναι ένας μεγάλος Δήμος όπου και εδώ θα πρέπει να υπάρχει ένα γήπεδο που να καλύπτει τις προδιαγραφές των ομάδων μιας και την περσινή σεζόν είδαμε την Δημητσάνα να έρχεται αντιμέτωπη με αυτό και να πηγαίνει να χρησιμοποιεί το γήπεδο της Μεγαλόπολης για έδρα της. Τα γήπεδα είναι έργα πνοής για έναν νομό γιατί φέρνουν πιο κοντά τα νέα παιδιά με τον αθλητισμό και νομίζω στην δική μας περίπτωση στην Αρκαδία θα βελτιώσουν σε μεγάλο βαθμό και την ποιότητα του τοπικού μας ποδοσφαίρου νέα γήπεδα.

Για τον Αστέρα αλλά και τις άλλες ομάδες των Εθνικών κατηγοριών στον νομό μας:

Ο Αστέρας Τρίπολης είναι η ομάδα εκείνη που μας κάνει υπερήφανους στο κορυφαίο επίπεδο στην Super League. Είναι μια εξαιρετικά οργανωμένη ομάδα με τεχνογνωσία που έχει πλέον καθιερωθεί σε ένα πολύ υψηλό ποδοσφαιρικό στάτους στην χώρα μας. Σε δύσκολους οικονομικά καιρούς για το ποδόσφαιρο ο Αστέρας Τρίπολης αποτελεί ένα άκρως φερέγγυο σωματείο στην συνεργασία του με ποδοσφαιριστές και προπονητές και μόνο τυχαίες δεν είναι οι διακρίσεις του. Ο Παναρκαδικός τα τελευταία χρόνια αποτελεί μια πολύ καλή ιστορία ομάδας για μύηση. Υπάρχει ένα σαφές πρότζεκτ με συγκεκριμένα οικονομικά μεγέθη με την διοίκηση του Παναρκαδικού με σοβαρότητα και οργάνωση να έχει καθιερώσει το σωματείο ως μια σταθερή δύναμη της Γ' Εθνικής στηριζόμενο σε παιδιά από τον νομό μας σε μεγάλο βαθμό. Ο Παναρκαδικός έχει αποδείξει πως έχει τον τρόπο και ξέρει πως να μένει στην κατηγορία και να πραγματοποιεί και πολύ ανταγωνιστικές χρονιές. Από και πέρα η ΑΕΚ Τρίπολης που έπαιξε στην Γ' Εθνική μπορεί να μην τα κατάφερε ωστόσο της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια διότι το πάλεψε και έπαιξε μέχρι τέλους για την τιμή και την ιστορία της με τους ανθρώπους της διοίκησης να κάνουν και αυτοί μια σημαντική προσπάθεια. Είναι σημαντικό πως η ΑΕΚ Τρίπολης έδειξε αξιοπρέπεια και δεν τα παράτησε ποτέ όπως συμβαίνει με άλλες ομάδες σε ανάλογες περιπτώσεις που από νωρίς έχουν βγει από τους στόχου τους. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και με το Λεωνίδιο στην Γ' Εθνική που έπαιξε για την ιστορία του μέχρι τέλους δίνοντας ευκαιρίες αλλά και εμπειρίες στα δικά του παιδιά.

Για το ταλέντο και το ποδοσφαιρικό επίπεδο ατομικά στην Αρκαδία:

Παραδοσιακά ο νομό μας έχει βγάλει σπουδαίους ποδοσφαιριστές που έχουν αγωνιστεί έως το κορυφαίο επίπεδο. Υπάρχει ταλέντο ατομικό και παιδιά που έχουν προδιαγραφές. Θεωρώ ποδοσφαιρικό πρότυπο για κάθε νέο παιδί του νομού μας τον Γιάννη Κώτσιρα που είναι ένα καταπληκτικό παράδειγμα προς μίμηση για τον τρόπο με τον οποίο αναδείχθηκε, δούλεψε, ξεπέρασε εμπόδια και δυσκολίες που του παρουσιάστηκαν και βρέθηκε να αγωνίζεται στην Super League και να έχει κληθεί και στην Εθνική Ελλάδος. Πρόσφατα διαβάζω σενάρια για τον Παναθηναϊκό και εύχομαι πραγματικά να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του σε μια μεγάλη ομάδα της χώρας μας γιατί το αξίζει και γιατί όχι να μην είναι συμπαίχτης με τον Δημήτρη Κουρμπέλη ακόμα έναν Αρκάδα που διαγράφει την δική του ξεχωριστή πορεία στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Ανάλογη περίπτωση είναι και ο Νίκος με τον Δημήτρη Λυμπερόπουλο που μακάρι να είχαν βρεθεί στον Παναρκαδικό μερικά χρόνια νωρίτερα γιατί θεωρώ πως και αυτοί είχαν όλες τις προδιαγραφές για να αγωνιστούν και σε ακόμη μεγαλύτερη κατηγορία.

Για την Μικτή Αρκαδίας και το νέο της ξεκίνημα:

Θα ήθελα να σταθώ στην εξαιρετική επιλογή της ΕΠΣ Αρκαδίας να αναθέσει στον Γιώργο Αντωνόπουλο και τον Τάκη Κουμπούνη την δημιουργία για το χτίσιμο των Μικτών ομάδων του νομού μας από το πόστο του προπονητή. Η Μικτή Αρκαδίας αποτελεί τον ποδοσφαιρικό καθρέπτη του νομού μας και μάλιστα σε αυτές της ηλικίες. Η δουλειά του Γιώργου Αντωνόπουλου και του Τάκη Κουμπούνη στο νέο ξεκίνημα αυτό αποτυπώνεται από την θέληση των παιδιών και το κίνητρο που απέκτησαν και πάλι για να γίνουν μέλη των Μικτών μας ποδοσφαιρικών γκρουπ, να φορέσουν αυτή την φανέλα και να εκπροσωπήσουν τον νομό μας.

Για τον αθλητικό τουρισμό που συμμετέχει ενεργά στον νομό μας:

Ο αθλητικός τουρισμός είναι ένα νέο κομμάτι της ζωής μου που έχει μπει τα τελευταία χρόνια με μεγάλη όρεξη.  Τα τελευταία 3 χρόνια ασχολούμαι ενεργά με τον αθλητικό τουρισμό ο οποίος είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο τόσο για την χώρα μας όσο και για τον νομό μας. Ασχολούμαι με τη διοργάνωση του Τυρός Τριάθλον και του Τυρός Run και πραγματικά είναι πάρα πολύ καλή προσπάθεια αφού αρκετός κόσμος έρχεται στην περιοχή μας, γνωρίζει τον τόπο μας δίνοντας την δυνατότητα σε ανθρώπους που τους αρέσουν τα εναλλακτικά αθλήματα όπως ποδήλατο, mountain bikes στο βουνό, η πεζοπορία, η αναρρίχηση, το ράφτινγκ (στον ποταμό Λούσιο) το θαλάσσιο κανό καγιάκ και σέρφινγκ να απολαύσουν τα σπορ αυτά και να γνωρίσουν τις ομορφιές που τους χαρίζει η περιοχή μας. Έχουμε δημιουργήσει μια ομάδα που προσπαθεί να προωθήσει τα σπορ αυτά που μπορεί κάποιος να κάνει στον νομό μας με την Αρκαδία να χαρίζει σε κάποιον ξεχωριστές δράσεις σε βουνό και θάλασσα και έναν ξεχωριστό αθλητικό συνδυασμό σπορ.

Το μήνυμα του για την καραντίνα και την μετά Covid-19 εποχή:

Προφανώς μιλάμε για μια νέα κανονικότητα που καλούμαστε να μπούμε και για πράγματα που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε μέχρι πριν λίγο καιρό. Αυτό που έχει σημασία είναι να καταφέρουμε να έχουμε την υγεία μας. Ένα από τα θετικά της καραντίνας είναι το γεγονός πως ο κόσμος στράφηκε προς την άθληση του είτε με έναν απλό περίπατο είτε με τρέξιμο. Εύχομαι αυτό να παραμείνει στην ζωή μας και όλο και περισσότεροι άνθρωποι να συνεχίσουν να αθλούνται διότι ο αθλητισμός είναι ένα βασικό κύτταρο ζωής που βοηθά τον άνθρωπο και σωματικά και πνευματικά αλλά και ψυχικά.