Το άρθρο 45 του Πολυνομοσχεδίου που συζητείται στις Επιτροπές της Βουλής για την Ασιατική Αναπτυξιακή Τράπεζα, προβλέπει ότι το κράτος δεν θα πληρώνει πλέον τόκο 6% όπως εδώ και μια 5ετία, αλλά 3%. Αντιθέτως δεν φροντίζει να μειώσει ταυτόχρονα το επιτόκιο που χρεώνονται 4 εκατομμύρια νοικοκυριά με χρέη 500 ή 3.000 ευρώ το πολύ, επειδή χρωστούν και δεν έχουν να πληρώσουν στο Δημόσιο.

Εν ολίγοις, η κυβέρνηση θεωρεί δίκαιο να δίνει 50% έκπτωση στο κράτος όταν καθυστερεί, ενώ όταν καθυστερούν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, πληρώνουν επιτόκιο 8,76%, δηλαδή τριπλάσιο από όσα θα δίνει το Δημόσιο.

Στην Έκθεση Επιπτώσεων του μέτρου δεν αναφέρεται ποια θα είναι η ωφέλεια -ή η ζημία- στην αγορά και στην κοινωνία από το χαμηλό κόστος που θα έχει το κράτος όταν κηρύσσει «στάση πληρωμών», ενώ και στην Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη ή εκτίμηση του δημοσιονομικού οφέλους για το ίδιο το δημόσιο, που να δείχνει ποια ανάγκη ώθησε το υπουργείο Οικονομικών σε αυτήν την απόφαση. Το μόνο που αναφέρει η Αιτιολογική Έκθεση του άρθρου 45 είναι ότι «το ισχύον σήμερα νόμιμο επιτόκιο για οφειλές του δημοσίου, ύψους 6% ετησίως, εκτός του γεγονότος ότι κρίνεται ιδιαίτερα υψηλό για τις σημερινές δημοσιονομικές συνθήκες, λόγω του αμετάβλητου χαρακτήρα του, δεν προσαρμόζεται στο εκάστοτε χρηματοοικονομικό περιβάλλον με αποτέλεσμα τη σοβαρή επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού λαμβανομένου υπόψη και του ρυθμού απονομής δικαιοσύνης. Με την προτεινόμενη διάταξη, ενοποιείται η έως τώρα υφιστάμενη νομοθεσία και καθιερώνεται ενιαίος τρόπος υπολογισμού του οφειλόμενου από το Δημόσιο τόκου (νόμιμου και υπερημερίας) για τις σχετικές οφειλές αυτού, ανεξάρτητα από την αιτία τους, με αναφορά στο επιτόκιο των πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ (MRO), το οποίο ισχύει κατά την ημερομηνία άσκησης του ένδικου βοηθήματος (γένεση επιδικίας) προτεινόμενων εκατοστιαίων μονάδων ετησίως».