Ελληνίδα συγγραφέας και εκπαιδευτικός, κάτοικος Αυστραλίας, καταγγέλει την όποια δράση διαχείρισης απορριμμάτων στην Παλαιόχουνη, που τυγχάνει και τόπος καταγωγής της μέσα από επιστολή της. Συγκεκριμένα η επιστολή αναφέρει:

Αγαπητοί μου συμπατριώτες,

Εγώ που γεννήθηκα και μεγάλωσα στο χωριό Κεραστάρι και δυστυχώς ζω στα ξένα είμαι ενάντια στην ίδρυση εργοστασίου επεξεργασίας αποβλήτων ανάμεσα στο χωριό μου και την Παλιόχουνη. Αυτός ο τόπος, αυτό το τοπίο, είναι εκλεκτό. Από το δάσος του πηγάζει το ποτάμι Αλφειός. Στις δρύες του κατοικούν πουλιά, αηδόνια και ξωτικά. Είναι μια παραδεισένια φυσική εστία, που σε άλλα μέρη του κόσμου τέτοιες εστίες οι πολιτισμένοι άνθρωποι τις κηρύσσουν διατηρητέες. Δεν τις βεβηλώνουν με έργα που μπορούν να γίνουν κάπου αλλού και σε μέρη που δεν θα μαγαρίζουν τις πηγές του ποταμού.

Ο αστροφυσικός Αναστάσιος Τζιούμης οργανώνει συχνά στο χωριό Κεραστάρι διεθνή συνέδρια αστροφυσικής που τα παρακολουθούν επιστήμονες από όλον τον κόσμο. Δεν είναι αυτό τουρισμός; Δεν έχει ο τόπος μας ανάγκη από τουρισμό; Γιατί δεν γίνονται προσπάθειες/ενέργειες να αναπτυχτούν οι παραδοσιακές καλλιέργειες; Το νερό υπάρχει. Να ενοικιαστεί σε χαμηλή τιμή αυτή η γη που σίτιζε, - έστω φτωχά, όλα είναι σχετικά ακόμη και η φτώχεια - πολύ κόσμο κάποτε. Δεν υπήρξε ποτέ κρατική μέριμνα γι’ αυτά τα μέρη.

Αποδημήσαμε λόγω ανάγκης αλλά ζούμε νοερά στον τόπο που πρωτοείδαμε το φως της ζωής. Είναι σαν να έχουμε αφήσει την ψυχή μας εκεί και νιώθουμε τιμωρημένοι. Επισκεπτόμαστε συχνά τη γενέτειρα με τα παιδιά μας και περνάμε τις διακοπές στο χωριό μας. Πολλές φορές ζούμε εκεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Τώρα θα τιμωρηθούμε ξανά αν γίνει το μη γένοιτο και μεταμορφωθεί ο τόπος μας σε σκουπιδότοπο.

Στο όνομα της προόδου και της ανάπτυξης έχουν γίνει και γίνονται τερατώδη έργα. Οι επιχειρήσεις δεν έχουν αισθήσεις, δεν κατέχονται από αισθητική. Κατέχονται από πλεονεξία για κέρδη. Είναι αυταπάτη να νομίζουμε ότι στον τόπο μας κάποιοι επιχειρηματίες θα στήσουν έργο υψηλής ποιότητας. Μακάρι να είναι υψηλής ποιότητας έργο. Δεν έχει όμως θέση στην παραδεισένια μας εστία.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΡΑΣΤΑΡΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΑΗΔΟΝΟΧΩΡΙ

Παναγιώτα Σπ. Κριλή,
Εκπαιδευτικός/συγγραφέας