Το τέλος της νεκρώσιμου ακολουθίας της χώρας μας έφτασε πριν από δύο ημέρες. Δεν ακούγαμε την εξόδιο; Δεν ακούγαμε τους ψάλτες και τις μοιρολογίστρες εφτά χρόνια τώρα; Παράξενο. Βέβαια, μπορεί να μην το προσέξαμε επειδή συνήθως όλοι εμείς στεκόμαστε σε ουρές και πληρώνουμε για να «σωθεί η χώρα».

Αλλά η χώρα είναι στο φέρετρό της και σαπίζει. Το καπάκι το τοποθέτησαν οι «θεσμοί» και τα καρφιά οι δικοί μας εκλεγμένοι ηγέτες.

Τώρα, λοιπόν, που φτάσαμε στο τέλος της πομπής -και με τις δύο έννοιες- το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, περισσότερο για να νίψει τας χείρας του και λιγότερο για οποιονδήποτε άλλον λόγο, εκφώνησε τον επικήδειο με τίτλο «Κάναμε λάθος με την Ελλάδα».

Η βρεγμένη από προσποιητά δάκρυα που ταιριάζουν στην περίσταση σοκαριστική έκθεση του ΙΕΟ που είναι αρμόδιο να ελέγχει το Ταμείο δεν άγγιξε κανέναν στη χώρα μας. Ούτε τα κανάλια, που είναι πολύ απασχολημένα με τις ενστάσεις τους για να μην μείνουν μόνο τέσσερα -αλλά πάντα στα τέσσερα.

Η έκθεση λέει, λοιπόν:

Όλοι γνώριζαν πως το ελληνικό χρέος δεν ήταν βιώσιμο και γι' αυτό προέβησαν σε μια σειρά από απάτες με τροπολογίες και μεθοδεύσεις ώστε να κάνουν το σχέδιο να δουλέψει.

Το Ταμείο δέχτηκε ασφυκτική πίεση από τους Ευρωπαίους να προχωρήσουν όλοι μαζί στον τιτανοτεράστιο δανεισμό της χώρας μας, χωρίς αναδιάρθρωση. Και ο Γιωργάκης, αυτό το χαζό παιδί χαρά γεμάτο, πανηγύριζε την ένταξη στον Μηχανισμό από το Καστελλόριζο αφού μόνο «ναι» έλεγε στους Γερμανούς.

(Θα μας πει, κάποτε, τι κέρδισε από όλη αυτή την ιστορία;..)

Να και τα οργανωμένα συμφέροντα στη μέση: «Η χώρα επλήγη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι άλλες χώρες εξαιτίας των αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν από οργανωμένα συμφέροντα, από σοβαρά προβλήματα εφαρμογής του προγράμματος, καθώς και από τις επαναλαμβανόμενες πολιτικές κρίσεις».

«Τα παραπάνω οδήγησαν σε πολλαπλές κρίσεις, υπονομεύοντας έτσι την εμπιστοσύνη προς τη χώρα, αφήνοντας τον φόβο του Grexit να επικρέμαται. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα η ύφεση στη χώρα να είναι πολύ βαθύτερη σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις του Προγράμματος», είπε η Κριστίν της καρδιάς μας.

Η έκθεση, τέλος, χαρακτηρίζει αποτυχημένο το PSI Βενιζέλου επί κυβέρνησης Παπαδήμου.

Τι μένει ύστερα από τον επικήδειο; Να περάσουμε με τη σειρά μας, ένας-ένας, ευλαβικά μπροστά από το λείψανο και να ρίξουμε μια χούφτα χώμα. Καλό θα ήταν να βάλουμε λίγο χώμα και στο στόμα μας, αφού επί τρεις ημέρες ασχολούμαστε με ένα επαρχιακό αεροδρόμιο στην Πάρο που σχεδιαζόταν και εγκαινιαζόταν επί 30 χρόνια -όπως κάθε «μεγάλο έργο» στην Ελλάδα- και με το αν ο Τσίπρας ξέρει πού είναι η Νάουσα.

Είναι η εποχή που όταν γίνεται μια βρωμοδουλειά, οι ιθύνοντες δεν περιμένουν τους ιστορικούς του απώτερου μέλλοντος για να αποκαλυφθεί. Έχουν καλύτερο τρόπο για να μας απονευρώνουν εδώ και τώρα. Παραδέχονται το έγκλημα και πάνε για άλλα. Αφού πρώτα έπνιξαν όλες τις φωνές που είχαν εντοπίσει από καιρό αυτά ακριβώς τα κρίματα που αδιάντροπα ομολογούν τώρα. 

Κι εμείς ξεμείναμε εδώ νεκροζώντανοι να πληρώνουμε τα χρέη όχι μιας χρεοκοπημένης χώρας, αλλά μιας χρεοκοπημένης Ευρώπης. Το 95% του δανεισμού μας του πρώτου μνημονίου πήγε ακριβώς σε αυτές τις ευρωπαϊκές τράπεζες.

Αλλά περίπου 900 δισ. ευρώ λείπουν από τα ταμεία των ευρωπαϊκών τραπεζικών οίκων και ο λάκκος χάσκει ανοιχτός για να καταπιεί πολλά περισσότερα από το λείψανο της Ελλάδας...

Γαλανιάδη Εύα