Ο τίτλος του φετινού δημοσιεύματος της πρώτης σελίδας της «ΒΥΤΙΝΑΣ» του Πασχαλινού διμήνου θυμίζει τον τίτλο του πολυβραβευμένου μυθιστορήματος «ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας» του μεγάλου Κολομβιανού λογοτέχνη Μαρκές Γκαμπριέλ Γκαρσία, ο οποίος πήρε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1982.

Δυστυχώς ο Κορωνοϊός δημιούργησε μια παρόμοια ατμόσφαιρα, που περιγράφει ο πιο πάνω λογοτέχνης και ερήμωσε τα πάντα. Εδώ που άλλα χρόνια περιγράφαμε τις ευχάριστες Πασχαλιάτικες εικόνες του χωριού μας, τη Βυτινιώτικη άνοιξη, τη μεγάλη επισκεψιμότητα, τις χαρούμενες εκδηλώσεις, τη θρησκευτική ευλάβεια, φέτος δυστυχώς παρουσιάζουμε τις πρωτόγνωρες εικόνες της «έρημης» Βυτίνας όπου παντού επικρατεί η σιγαλιά, η απουσία προσώπων, οι κλειστές εκκλησιές, και η έρημη αγορά στη θέση της άλλοτε πολύβουης ατμόσφαιρας με το αδιαχώρητο οχημάτων και πεζών.

Δυστυχώς η πανδημία μετέβαλλε ριζικά τη ζωή μας και όλοι ελπίζουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε επιτυχώς την «κατάρα του 21ου αιώνα» γι’ αυτό και πειθαρχούμε στις εντολές και εφαρμόζουμε με θρησκευτική ευλάβεια το σλόγκαν «μένουμε στο σπίτι». Πρωτόγνωρες εικόνες λοιπόν στις δύο μεγαλύτερες εκδηλώσεις αυτού του διμήνου, την 25η Μαρτίου και το Πάσχα. Καμία εκδήλωση στο εορτασμό της εθνικής παλιγγενεσίας. Ούτε δοξολογία, ούτε καταθέσεις στεφάνων, ούτε παρέλαση, ούτε χοροί στην πλατεία. Ποτέ πάλι η κωμόπολη δεν είχε… «εορτάσει» με αυτό τον τρόπο την επέτειο της επανάστασης του 21! Ούτε στα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής κατοχής, όπως λένε όσοι ζουν ακόμα και θυμούνται. Η πανδημία την οποία η Βυτίνα και όλη η Ελλάδα δοκιμάζει για πρώτη φορά, δημιούργησε απρόβλεπτες συνθήκες και φυσικά η μορφή αυτή εορτασμού δεν ήταν περιφρόνηση προς το μεγάλο γεγονός της επανάστασης αλλά συνθήκες ανάγκης. Επιπλέον, για πρώτη φορά στην τουριστική της ιστορία η Βυτίνα εύχεται να μην την επισκεφθεί κανείς!

Όλος ο Μάρτης λοιπόν από την ημερομηνία διακοπής της λειτουργίας των σχολείων, της απαγόρευσης λειτουργίας των καταστημάτων και της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών πέρασε μέσα σε πρωτόγνωρη κατάσταση καθημερινότητας. Δεν είναι εύκολη η προσαρμογή σε νέες συνθήκες διαβίωσης, χωρίς καθόλου κυκλοφορία και επαφή με τους συμπολίτες σου. Η εξυπηρέτηση δύσκολη και η άγνωστη εξέλιξη ανησυχητική. Το ότι μπορεί και η μικρή μας κωμόπολη να μπει σε καραντίνα, εάν σημειωθούν ένα ή δύο κρούσματα της νέας αρρώστιας, δημιουργούσε πανικό δεδομένου ότι ο τόπος μας είναι δέκτης πολλών επισκεπτών, των οποίων δεν είναι εύκολο να ελέγξεις και πολύ περισσότερο να απαγορεύσεις την επίσκεψη.

Δυσκολότερο είναι επίσης να απαγορευτεί η επίσκεψη και η διαμονή όσων έχουν σπίτι εδώ.

Στην ίδια ατμόσφαιρα και η διαβίωση τον Απρίλη. Περίοδος θρησκευτικών εκδηλώσεων. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι Βυτιναίοι είναι φιλόθρησκοι ήταν δύσκολο να εξοικειωθούν στις νέες συνθήκες και να παρακολουθούν τον «Ακάθιστο ύμνο» και τις άλλες θρησκευτικές ακολουθίες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής από την τηλεόραση. Η εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα, με την οποία τόσο στενά έχει συνδεθεί και ο ντόπιος και ο ξένος, κλειστή και μόνο για τους ιερείς ανοικτή και για αναγκαίες τελετές χωρίς την παρουσία εκκλησιαζομένων. Οι ημέρες πέρναγαν μέσα στη μονοτονία και τον αυστηρό περιορισμό, ενώ οι καθημερινές εκκλήσεις τόσο του δημάρχου κ. Κού- λη όσο και του προέδρου του τοπικού συμβουλίου κ. Κατσούλια για αποφυγή επισκέψεων από ξένους διαρκώς αυξάνονταν και γίνονταν συχνότερες όσο πλησίαζε το Πάσχα και ο κίνδυνος αφίξεων ήταν μεγαλύτερος.

Μέσα στην ίδια ατμόσφαιρα έφτασε και η Μεγάλη εβδομάδα. Η Κυριακή των Βαΐων, που άλλοτε πραγματοποιείτο πανηγυρική ιεροτελεστία, πέρασε σιωπηλή με άδεια εκκλησία και ανύπαρκτη κίνηση. Το ίδιο και οι «ολονυκτίες» της Μ. Εβδομάδας, που τις περίμεναν με τόση αδημονία οι φιλόθρησκοι. Όλη η ευλάβεια εξαντλήθηκε στο σπίτι με παρακολούθηση των ακολουθιών από την τηλεόραση. Τις αμφιβολίες και τις ανησυχίες των πιστών καθησύχασε και το μήνυμα του σεβασμιοτάτου επιχώριου μητροπολίτη κ.κ. Ιερεμία, που μεταδόθηκε από τις τοπικές ιστοσελίδες και τον τοπικό τύπο, το οποίο απευθυνόταν σε όλους ,τους θρησκευόμενους της Γορτυνίας και αφενός τους συνιστούσε να υπακούσουν στα μέτρα της κυβέρνησης και αφετέρου τους υποδείκνυε την υποκατάσταση κάποιων θρησκευτικών υποχρεώσεων όπως η θεία μετάληψη με Μεγάλο Αγιασμό «κατ’ οίκον».

Όσο πλησίαζε το Πάσχα ο αποκλεισμός από τις θρησκευτικές τελετές στενοχωρούσε μεν αλλά κανένας δεν σκέφτηκε να παραβιάσει την υπόδειξη «Μένουμε στο σπίτι». Τα καταλύματα του τόπου μας, που άλλοτε ετοιμάζονταν πυρετωδώς να υποδεχτούν τους Πασχαλινούς επισκέπτες ήταν κλειστά και σιωπηλά. Το ίδιο και οι ταβέρνες, τα εστιατόρια, τα καταστήματα εμπορίας τοπικών προϊόντων, οι καφετέριες και όλα τα υπόλοιπα εκτός εκείνων της εξυπηρέτησης των αναγκών διατροφής και συντήρησης των κατοίκων.

Οι πολύβουοι δρόμοι έρημοι και οι πλατείες σιωπηλές χωρίς Πασχαλινό στολισμό. Μόνο τα δέντρα που δειλά-δειλά «άνοιγαν» και οι ανθισμένες αμυγδαλιές θύμιζαν την εποχή και τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης.

Η Μ. Παρασκευή χωρίς περιφορά επιταφίου για πρώτη φορά. Όλοι θυμηθήκαμε την τελετή άλλων χρόνων κατά την οποία η «ουρά» των πιστών, που ακολουθούσε ήταν τεράστια. Το ίδιο και το Μ. Σάββατο, ημέρα ετοιμασιών για το Πάσχα. Χωρίς εξέδρα και η Ανάσταση, χωρίς βαρελότα και αναμμένα κεριά, χωρίς ψαλμωδίες και «Χριστός Ανέστη». Όλοι έκαναν Ανάσταση πίσω από κλειστές πόρτες και παράθυρα, αλλά η μυρωδιά της μαγειρίτσας έβγαινε έντονη από όσα σπίτια ήταν «ανοικτά». Ο «οβελίας» της επομένης αντικαταστάθηκε από το ταψί στον ηλεκτρικό φούρνο. Όχι βέβαια ότι στη Βυτίνα υπάρχουν πολλοί οπαδοί του ψησίματος στη σούβλα, αλλά και οι λίγοι που «έστηναν» τα προηγούμενα χρόνια, έλειψαν και αυτοί. Το πασχαλινό τραπέζι έγινε αυστηρά μέσα στο σπίτι από τους μόνιμους κάτοικους χωρίς επισκέπτες.

Το αδιαχώρητο φυσικά των δρόμων και της πλατείας, που παρατηρείτο τα προηγούμενα χρόνια, ήταν πλέον στις αναμνήσεις του καθενός. Ευχόμαστε του χρόνου να επανέλθουμε στις γνωστές εποχές της πολύβουης ατμόσφαιρας με τους πολλούς επισκέπτες.

Στο ίδιο κλίμα πέρασε και η πασχαλινή εβδομάδα, χωρίς επισκέπτες, με κλειστά καταστήματα και τους ντόπιους κλεισμένους στα σπίτια, ενώ η Βυτινιώτικη άνοιξη σε προκαλούσε να βρεθείς κοντά της. Βέβαια ο αποκλεισμός εδώ διαφέρει πολύ από αυτόν των πόλεων, διότι η αυλή, ο κήπος, το μπαλκόνι δίνουν μια διαφορετική διάσταση στον αποκλεισμό όπως εύστοχα διαπίστωσε και ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου κ. Κατσούλιας.

Προσπαθήσαμε να σας μεταφέρουμε μια Βυτινιώτικη πασχαλινή εικόνα όπως διαμορφώθηκε φέτος με τις εντελώς πρωτόγνωρες συνθήκες του «Κορωνοϊού». Εμείς όμως διατηρώντας το έθιμο θα ευχηθούμε σε όλους Χρόνια Πολλά και «Χριστός Ανέστη» ευχόμενοι ο φετινός εορτασμός της Πασχαλιάς να μην επαναληφθεί ποτέ και του χρόνου να γιορτάσουν, όσοι δεν γιόρτασαν φέτος, το Πάσχα στη Βυτίνα.

Από την εφημερίδα "Η Βυτίνα"

φωτογραφία αρχείου