Η διαδικασία παραγωγής ελαιόλαδου από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα έχει διαφοροποιηθεί ως προς την τελική επεξεργασία του καρπού. Ωστόσο η διαδικασία της συγκομιδής παραμένει ίδια. Και ο κόπος, πολύς. Όσοι ασχολούνται κάθε χρόνο με τη συγκομιδή της ελιάς παραδέχονται ότι δεν υπάρχει πιο κοπιαστική αγροτική εργασία.

O χρόνος έναρξης της συγκομιδής εξαρτάται από τον χρόνο που η ελιά αποκτά τη μεγαλύτερη περιεκτικότητά της σε λάδι. Κάθε περιοχή έχει τον δικό της χρόνο ωρίμανσης. Η συγκομιδή στην Πελοπόννησο αρχίζει τον Οκτώβριο και ολοκληρώνεται τον Φεβρουάριο. Κατά γενική ομολογία των ειδικών επιστημόνων, η περίοδος αυτή είναι η καλύτερη για να παράγουμε λάδι ανώτερης ποιότητας, το οποίο θα περιέχει όλα τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά του.

Οι ποικιλίες οι οποίες ευδοκιμούν στην Αρκαδία είναι η Κορωνέικη, η Ματσολιά, η Μανακολιά και η Μεγαρείτικη.

Ο ευλογημένος τόπος της Αρκαδίας έχει παντού ρίζες με ελιές. Ακόμα και στα ορεινά. Μεγάλη παραγωγή ελιάς έχει η Κυνουρία και η Γορτυνία. Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών τους μήνες της συγκομιδής μπαίνουν στη διαδικασία, που για τους ίδιους σημαίνει συμμετοχή όλης της οικογένειας. Το μάζεμα του καρπού είναι πολύ δύσκολο, καθώς ο καρπός είναι μικρός και χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να μην τραυματιστούν τα κλαριά του δέντρου.

Η συγκομιδή του καρπού ξεκινά αξημέρωτα, όταν οι καλλιεργητές και οι εργάτες φορτώνουν στα αγροτικά τα εργαλεία τους και ξεκινούν για τους ελαιώνες. Τα παλιά χρόνια, η νοικοκυρά του σπιτιού ετοίμαζε η ίδια ένα πλούσιο γεύμα που θα κρατούσε τους εργάτες χορτάτους ώστε να φέρουν εις πέρας το δύσκολο έργο τους, ενώ στους κάμπους επικρατούσε μια μικρή γιορτή κατά τη μεσημεριανή ανάπαυλα. Η συγκομιδή της ελιάς ήταν πάντα γιορτή στην Αρκαδία.

Πρώτα στρώνεται το λιόπανο. Πρόκειται για μεγάλα πανιά από νάιλον που στρώνονται περιμετρικά των δέντρων ώστε να πέφτει εκεί ο καρπός από το ράβδισμα με τις τέμπλες. Κοπιαστική εργασία, στην οποία συμμετέχουν οι άνδρες. Οι γυναίκες, με τη χτένα, χτενίζουν τα κλαδεμένα με το αλυσοπρίονο κλαριά ώστε να συγκεντρώσουν τον καρπό. 
Ύστερα, ο καρπός τοποθετείται στα τσουβάλια και παίρνει τον δρόμο για το λιοτρίβι.

Συνήθως η ώρα αναχώρησης από το χωράφι είναι 16:00-17:00. Τα τσουβάλια μεταφέρονται στο εργοστάσιο, όπου μέσω της προηγμένης πια διαδικασίας παράγεται το λάδι. Ζεστό και μυρωδάτο, εκείνη την ώρα είναι ό,τι πρέπει για να το απλώσεις στο ψωμί και να το δοκιμάσεις. Ακόμη, εκεί μετρούν την οξύτητα του λαδιού, η οποία πρέπει να είναι όσο πιο χαμηλή γίνεται.

Δείτε τις φωτογραφίες που ακολουθούν από την σελίδα κοινωνικής δικτύωσης της προέδρου της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Γορτυνίας κυρίας Μαρίνας Διαμαντοπούλου.
ε.κ