ΕΚΛΕΓΕΙΝ ΚΑΙ ΕΚΛΕΓΕΣΘΑΙ: Το Δικαιοκρατικό Σύστημα της χώρας που καθορίζει το Δημοκρατικό Πολίτευμα διαμέσου του Συντάγματος και του Παράγωγου Δικαίου, είναι σαφές. Όλοι, de jure και ab initio, έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι (υπό την αιρεσιμότητα της νομιμότητας). Εκτός όμως από το δικαίωμα υπάρχει και η υποχρέωση.  Ιn abstracto αποδεχόμαστε ότι οι ψηφοφόροι διαθέτουν ένα minimum πολιτικής δαημοσύνης (political sophistication) και πολιτικής κουλτούρας που διασφαλίζουν την αντικειμενικότητα, την αξιοπιστία, την εγκυρότητα και την επιτελεστικότητα (performance) της απόφασης του εκλέγειν. Δεν απαιτείται να έχει κανείς σπουδαίο δείκτη IQ για να κατανοήσει και να συμφωνήσει ότι τούτο συνιστά ένα «κατά συνθήκη ψεύδος».

ΣΠΟΥΔΑΡΧΕΣ, ΣΠΟΥΔΑΡΧΙΔΕΣ, ΑΡΧΟΜΑΝΕΙΣ, ΘΕΣΙΘΗΡΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΟΛΙΠΑΡΟΙ: Το ίδιο κατά συνθήκη ψεύδος ισχύει και για τους υποψήφιους. Όλοι όσοι ζητούν τη ψήφο των ψηφοφόρων υποτίθεται ότι διαθέτουν τη γνώση, την προσωπικότητα, την biodata, το curriculum vitae και το portfolio που τους καθιστούν κατάλληλους και άξιους, de facto και in concreto, για τη διεκδίκηση μιας θέσης στο πολιτικό σύστημα της χώρας (βουλευτές, ευρωβουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, κ.ο.κ.).

ΟΙ ΙΣΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ: Είναι ηλίου φαεινότερον ότι το κατά συνθήκη ψεύδος αναφέρεται στην ισότητα αλλά δεν υπονοεί ότι οι εκλέκτορες και οι εκλεγόμενοι είναι ίδιοι. Οι ψήφοι δεν έχουν το ίδιο ειδικό βάρος αλλ΄ ούτε την ίδια αξία. Ούτε οι υποψήφιοι είναι όλοι ίδιοι. Κατά συνέπεια, διαταράσσεται η ικανή και αναγκαία συνθήκη που θεωρητικά αποβλέπει στη διασφάλιση της αξιοσύνης, της επάρκειας, της ικανότητας, της αποτελεσματικότητας και της επιτελεστικότητας των αιρετών που εκλέγουν οι ψηφοφόροι. Έτσι, ερμηνεύεται διαλεκτικά η αιτιώδης συνάφεια που ισχύει μεταξύ του εκλογικού σώματος και των αιρετών με άξονα αναφοράς τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις, τις παρενέργειες και τα επακόλουθα.

Πρόκειται για τραγέλαφο και κλαυσιγέλωτα που αποτυπώνονται στα αρχαιοελληνικά ρητά: «Πολλές πολιτείες ως πλοία καταβυθιζόμενες καταστρέφονται και καταστράφηκαν και θα καταστραφούν εξαιτίας της αχρειότητας των λαών και των κυβερνητών τους (Πολλαί πόλεις καθάπερ πλοία καταδυόμεναι διόλλυνται και διολώλασι και έτι διολούνται δια την των κυβερνητών και ναυτών μοχθηρίαν, Πλάτων)» αφού είναι urbi et orbi γνωστό ότι  «το ήθος των αρχόντων είναι όμοιο με το ήθος των αρχομένων (το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν, Ισοκράτης)».

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ, Η ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑ ΚΑΙ Η COMMEDIA DELL΄ARTE ΤΗΣ ΠΡΟΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ: Πριν από τις εκλογές συγκροτούνται τα διάφορα μορφώματα (κόμματα, παρατάξεις, συνδυασμοί, κ.λπ.). Συγκεντρώνονται όλοι οι σοφοί και οι guru των συνδυασμών για να επιλέξουν τον primus inter pares και τα μέλη των ψηφοδελτίων. Ενίοτε επιλέγονται «φυτά και γλάστρες» αν υπάρχει δυστοκία στην πληρότητας των ψηφοδελτίων. Εάν οι τοπικές κοινωνίες δε διαθέτουν αξιόλογους ανθρώπους, ενεργοποιείται η λύση των «φερτών» από έξωθεν και άνωθεν εντολές που γίνονται αποδεκτές αβρόχοις ποσίν από τους τοπικούς νεροκουβαλητές και praetor. Τα wannabe glittering celebrity που θα ηγηθούν του αγώνα παρουσιάζουν:  (α) ένα δικό τους πρωτότυπο και αυθεντικό (όχι αντιγραφή ή αγορασμένο από τα πανέρια των super market) Ολοκληρωμένο Στρατηγικό Σχέδιο συνοδευόμενο από Ολοκληρωμένα Επιχειρησιακά Προγράμματα και  Θεματικά/Τομεακά Πλάνα και Σχέδια Δράσης, και (β) Κανονισμό καθώς και Σχέδιο Πολιτικού Μάρκετινγκ της Παράταξης.

Ένας τοπικός ντελάλης (από την τουρκική λέξη tellâl) αναλαμβάνει να παρουσιάσει το κορυφαίο και extravagance βιογραφικό σημείωμα του φερτού υποψηφίου. Οι νοήμονες συνοδοιπόροι και οι ευφυείς εκλέκτορες συμμετέχουν ενεργά στις διαβουλεύσεις. Καταθέτουν προτάσεις και αξιολογούν το σχεδιασμό. Συγκρίνουν και αξιολογούν πρόσωπα και καταστάσεις. Εφαρμόζουν πολυκριτηριακά συστήματα συγκριτικών αξιολογήσεων που είναι σταθμισμένα με στόχο την εξεύρεση της optimum επιλογής. Επιλέγουν τις προσωπικότητες στο πλαίσιο της εσωτερικής δημοκρατίας του μορφώματος όπου διασφαλίζεται η διάδραση μεταξύ των κεντρικών και των περιφερειακών δομών της παράταξης στη λήψη των αποφάσεων. 

ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ ΤΟΥ ΜΟΡΦΩΜΑΤΟΣ: Στο πλαίσιο αυτών των καινοτόμων συμμετοχικών διεργασιών  και των μεταμοντέρνων bottom up-up down (από κάτω προς τα πάνω, από πάνω προς τα κάτω) διαβουλεύσεων, διαμορφώνονται οι απαραίτητες ασφαλιστικές δικλείδες οι οποίες: 1. Διασφαλίζουν την ιδεολογικο-πολιτική καθαρότητα, τη φιλοσοφικο-πολιτική φυσιογνωμία και την ιστορική συνέχεια του μορφώματος 2.  Ενισχύουν το status, το image, το brand name, τη φήμη και την εικόνα της παράταξης 3. Παρεμποδίζουν την παρείσφρηση «εισοδιστών» και εξουδετερώνουν την επιβολή έξωθεν ή άνωθεν «φερτών» 4. Δίνουν το καλό παράδειγμα της ενδογενούς παραταξιακής αξιοσύνης και της ευγενούς άμιλλας  5. Εξουδετερώνουν έγκαιρα τις πιθανές ενδοπαραταξιακές μάχες μεταξύ των φατριών, των clan, των ομάδων συμφερόντων, των συσπειρώσεων, των συνιστωσών του συστήματος και των lobby που συνήθως ευδοκιμούν στα ατελή και στα ανολοκλήρωτα πολυσυλλεκτικά μορφώματα.

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΖΑΣ: Σε όλες τις φάσεις μια εκλογής (όπως και στο εσωτερικό περιβάλλον των μορφωμάτων κατά την προεκλογική διαδικασία), επικρατεί η Προπαγάνδα η οποία στηρίζεται στα πορίσματα της Κοινωνικής Ψυχολογίας και της Πολιτικής Ψυχολογίας με έμφαση στην Ψυχολογία του Όχλου και της Μάζας (Gustave Le Bon) η οποία σε συντομία έχει δυο κύριες διαστάσεις: 1. Αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται την αμάθεια ή το έλλειμμα ενημέρωσης ή την έλλειψη πληροφόρησης των εκλεκτόρων, και 2. Αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται το «θυμικό» των εκλεκτόρων εναρμονισμένο με τις περιστάσεις. Η αξιοποίηση της Ψυχολογίας του όχλου και της μάζας είναι το modus vivendi και το raison d΄ être κάθε σπουδάρχη, αρχολίπαρου και θεσιθήρα ο οποίος επιθυμεί να γίνει Βεζύρης στη θέση του Βεζύρη «πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Η Ψυχολογία του όχλου και της μάζας είναι διαλεκτικά συνδεδεμένη με το λαϊκισμό και την μικροπολιτική.

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Σήμερα για παράδειγμα, στη δίνη της μακρόχρονης και πολυθεματικής κρίσης, εκδηλώνεται τα εξής φαινόμενα (μέσα και έξω από τα μορφώματα),όπως: 1. αφόρητος βερμπαλισμός με αερολογίες, κοινοτοπίες, φληναφήματα, κλισέ, μυθοπλασίες και αδικοκρισίες 2.  Ξύλινη γλώσσα με τοξικό λόγο, σωτηριολογία και καταστροφολογία που αποκαλύπτουν πνευματική μυωπία, μικρονοϊκή πόλωση και στενομυαλιά 3.  Άκρατος «ξερολισμός» που αποπνέει συμπλεγματικό  μικρομεγαλισμό και φαντασίωση στηριγμένων σε πλασματικά δεδομένα και σε εικονική πραγματικότητα με έντονα στοιχεία καφενόβιας αμπελοφιλοσοφίας και δοκησισοφίας που φτάνουν στα όρια της αποβλακωμένης ημιμάθειας 4. Χρήση fantaisie (αντιδάνειο από τα Γαλλικά) όρων, χωρίς επεξηγήσεις, για την παραπλάνηση και τον εντυπωσιασμό των αποδεκτών 5. Αντιγραφή εργασιών τρίτων χωρίς αιδώ και χωρίς τη δεοντολογία της αναφοράς στο πρωτότυπο 6. Παπαγαλία ορολογίας της οποίας το εννοιολογικό περιεχόμενο είναι terra incognita 6.  Kομπογιαννιτισμός και ταρτουφισμός με below the belt  χτυπήματα και unfair πρακτικές 7. Contra naturam συζεύξεις με πελατειακές σχέσεις και εκμαυλισμό των συνειδήσεων 8. Καλλιέργεια του μίσους, της ιδεοληψίας, του μανιχαϊσμού και του διχασμού 9. Εκμετάλλευση των παθών, της ιδεοληψίας, της παρεκκλίνουσας και της αποκλίνουσας συμπεριφοράς και του ρεβανσισμού 10. Άκρατος λαϊκισμός και εθνολαϊκισμός με υφέρπουσες εμφυλιοπολεμικές διαστάσεις τύπου homo homini lupus est 11. Χρησιμοποίηση διαφόρων υποστηρικτικών μέσων για ωραιοποίηση και αναστήλωση των υποψηφιοτήτων όπως, mutatis mutandis, γίνεται με το Botox και το Viagra.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Να γιατί κατά τις προεκλογικές περιόδους αναφύονται σπουδάρχες και αρχολίπαροι οι οποίοι με ύφος σαράντα καρδιναλίων παριστάνουν τον εισαγγελέα Di Pietro, το μεσσιανιστή Girolamo Sovanarola,  τον εκδικητικό Maximilien Robespierre, τη μεταμελημένη Μαγδαληνή, τους ανανήψαντες αμαρτωλούς του χυδαίου χθες, τον ιεροεξεταστή  Bernard Gui και τον κάθε λογής επαναστάτη Ernesto "Che" Guevara. Από το μπαχτσέ δε λείπουν οι guru και οι νομπελίστες αλλ΄ ούτε οι καρικατούρες που βλέπουμε στο διαχρονικό Ελληνικό Κινηματογράφο και στις Σαπουνόπερες,  οι πωλητές του νερού του Καματερού και, φυσικά, ο κάθε λογής Χρήστος Θεοφίλου (Jim Londos) της πολιτικής συνοδευόμενος από κομπάρσους, παλλαμακιστές, κεκράχτες, υπηρετικό προσωπικό, κούληδες και κομματάρχες.

Κωνσταντίνος Γαλιώτος
Πολ.Μηχ. Ε.Μ.Π., M.Sc. Περιφερειακή Πολιτική U.K.

Ο Κωνσταντίνος Γαλιώτος είναι Πολιτικός Μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1976) και έχει Master of Science από το Πανεπιστήμιο του Birmingham, U.K. (1979). Είναι έφεδρος ανθυπολοχαγός του Όπλου του Μηχανικού με ειδική εκπαίδευση στη Σχολή Πολέμου. Έχει διατελέσει Σύμβουλος του Υπουργείου Ανάπτυξης (2 φορές), του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, της Γ.Γ. της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών, Επιστημονικός Συνεργάτης του Δήμου Τρίπολης και σήμερα είναι Ειδικός Σύμβουλος Περιφερειακής Πολιτικής και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Ως ειδικός εμπειρογνώμονας του Υπουργείου Εξωτερικών, συμμετείχε σε διμερείς ναυτιλιακές συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας και Κίνας στο Πεκίνο και στη Σαγκάη (1996). Έχει εκπονήσει μελέτες, έρευνες, καταγραφές, πραγματογνωμοσύνες και άλλες συναφείς επιστημονικές εργασίες σε πολλά πεδία εξειδίκευσης: 1. Επιστήμη Πολιτικού (μελέτες, επιβλέψεις) 2. Σεισμομηχανική, Εδαφομηχανική, Έλεγχος Ποιότητας, Θεμελιώσεις 3. Περιβάλλοντος και Ενεργείας (Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις, Διαχείριση Αποβλήτων, Ανακύκληση, ΑΠΕ) 4. Ευρωπαϊκών Πολιτικών και Διαχείρισης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων 5. Περιφερειακής Πολιτικής και Ανάπτυξης (Στρατηγικός Σχεδιασμός, Επιχειρησιακός Προγραμματισμός, Ειδικά Αναπτυξιακά Σχέδια) 6. Οικονομοτεχνικές Μελέτες, SWOT και PEST αναλύσεις, Μελέτες Δημοσιότητας, Μελέτες Διοίκησης και Οργάνωσης ΟΤΑ, Επιχειρηματικά και Επιχειρησιακά Σχέδια για επενδύσεις, Στατιστικές Έρευνες, Μελέτες Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, Μελέτες Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής, Ποντοπόρου Εμπορικής Ναυτιλίας, Λιμενικών Υποδομών, Μεταφορών, Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, Πολιτισμού και Τουρισμού 7. Αξιολόγηση και Επιλογή Προσωπικού για ΔΕΚΟ, Τράπεζες και Μεγάλες Ελληνικές και Πολυεθνικές Επιχειρήσεις. Έχει πραγματοποιήσει ομιλίες και εισηγήσεις σε fora, ΜΜΕ, ημερίδες και σεμινάρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα με ποικίλη θεματολογία. Έχει συγγραφική δράση με πολυάριθμες Μονογραφίες για εξειδικευμένα θέματα, Ενημερωτικά Δελτία και Ειδικές Εκδόσεις.