Η «Λαϊκή Συσπείρωση» για τη ΔΕΗ

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» για τη ΔΕΗ

Οκτώβριος 10, 2019 - 13:24
0 σχόλια

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών αναδεικνύουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη μας, στην μεταλιγνιτική όπως λέτε εποχή για τη Μεγαλόπολη. Λιγνίτης πάντως υπάρχει και το πρόγραμμα εδώ όπως και στη Γερμανία λέγεται μετάβαση σε καθεστώς χαμηλής λιγνιτικής δραστηριότητας.

Για να φτάσουμε ως εδώ, οι διάφορες κυβερνήσεις των τελευταίων 20 ετών, έχουν πάρει διάφορα μέτρα τα οποία εντάσσονται στο πλαίσιο του στόχου της "απελευθέρωσης" της αγοράς του τομέα ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία αποτελεί στρατηγική επιλογή της ΕΕ και της εγχώριας άρχουσας τάξης από τη δεκαετία του '90. Το ΠΑΣΟΚ με τον στρατηγικό επενδυτή, η ΝΔ με τη μικρή ΔΕΗ, ο ΣΥΡΙΖΑ με την αποεπένδυση, τα ΝΟΜΕ και την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ και τώρα πάλι η ΝΔ με υπέρτατο νόμο τη διασφάλιση του μέγιστου κέρδους του κεφαλαίου.

Για αυτόν τον στόχο βεβαίως πάλευαν και όλες ανεξαιρέτως οι προηγούμενες Δημοτικές και Περιφερειακές αρχές καθώς και η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών παρατάξεων.

Με προβληματίζουν όλες αυτές οι δηλώσεις και εκδηλώσεις ανησυχίας, συμπαράστασης και αγωνιστικής διάθεσης, που εκφράζονται από διάφορους σωτήρες. Τι άραγε έχουν στο μυαλό τους για να μας σώσουν; Θα αγωνιστούν μαζί μας για να μην πουληθεί η ΔΕΗ, ή μήπως για να σώσουμε τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής μας ; Το πιο πιθανό είναι να παλέψουν μαζί μας για να έρθουν στην πόλη μας τα σκουπίδια ή να κάνουμε “δουλειές με φούντες” για όσους καταλαβαίνουν. Τους ευχαριστούμε από τώρααλλά δεν θα πάρουμε. Θα μπορούσα να πω χρησιμοποιώντας μια λαϊκή ρήση « κάποιοι κοροϊδεύουν με τον κώλο τους». Είμαι σίγουρος ότι οι Μεγαλοπολίτες όπως και όλος ο λαός, καταλαβαίνει ποιος τον κοροϊδεύει και ποιος όχι και κάποια μέρα θα απεγκλωβιστεί από τα διλλήματα και τους εκβιασμούς και τότε θα γυρίσει ο τροχός… Ελπίζω και παλεύω να μην αργήσει αυτή η μέρα. Παρόλα αυτά θα ξαναπώ πάλι τη θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης όπως την είχαμε εκφράσει και προεκλογικά. 

Το κριτήριο για να κατανοήσουμε το τι γίνεται σήμερα και στη Μεγαλόπολη είναι να καταλάβουμε ποιος ωφελείται όλα αυτά τα χρόνια από τα σχέδια και τους ανταγωνισμούς των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην Ενέργεια. Η σημερινή πραγματικότητα, αποτελεί την «άλλη όψη» των αμύθητων κερδών των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο και οι οποίοι έχουν στήσει ένα μεγάλο φαγοπότι κερδοφορίας, στο έδαφος που τους στρώνουν εναλλάξ όλες οι κυβερνήσεις, με την «αμέριστη συμβολή», τις Οδηγίες και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Οι στρατηγικοί σχεδιασμοί και οι κινήσεις ισχυρών ευρωατλαντικών συμφερόντων για τη λεγόμενη «ενεργειακή απεξάρτηση» της ΕΕ από τη Ρωσία εξειδικεύονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το «Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα».

Στη συνέχεια, τη σκυτάλη παραλαμβάνουν η Περιφέρειεςοι δήμοι και διάφοροι φορείς μεταξύ των οποίων και οι “εκπρόσωποι των εργαζομένων”, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα να προετοιμάσουν κατάλληλα την «κοινή γνώμη». Μάλιστα οι λεγόμενοι λιγνιτικοί δήμοι και οι περιφέρειες, συμμετείχαν στη διαμόρφωση πολιτικών υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τη μετάβαση των περιοχών σε καθεστώς χαμηλής λιγνιτικής δραστηριότητας.

Παράλληλα προωθούσαν τον σχεδιασμό επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στις «πράσινες τεχνολογίες», στην «πράσινη Ενέργεια», δηλαδή στις «πράσινες μπίζνες» για εξασφάλιση κερδών, εκμεταλλευόμενοι την αναγκαία ευαισθησία του λαού σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος. Όμως, επιχειρηματικά κέρδη και προστασία του περιβάλλοντος είναι πράγματα ασυμβίβαστα.

Αν υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον για το περιβάλλον, δε θα αυξανόταν η ηλεκτροπαραγωγή από εισαγόμενο ακριβό φυσικό αέριο, αλλά θα προωθούσαν π.χ. τους μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς, που συμβάλλουν ταυτόχρονα και στην ύδρευση, στην άρδευση και στην αντιπλημμυρική προστασία.

Αν τους ενδιέφερε το σύνολο των λαϊκών αναγκών, θα στηρίζαν την αξιοποίηση του εγχώριου λιγνίτη με σύγχρονη τεχνολογία, πιο φιλική στο περιβάλλον, με μονάδες συνδυασμένου κύκλου, υψηλής ενεργειακής απόδοσης με χαμηλούς ρίπους.

Θυμίζουμε ακόμη ότι η διέλευση του αγωγού ΤΑΡ από την Ελλάδα δεν έγινε για να εξασφαλίσει φθηνό φυσικό αέριο για τα λαϊκά νοικοκυριά, αφού δεν υπάρχει καμία τέτοια ρήτρα στη συμφωνία με την κοινοπραξία του ΤΑΡ. Αντίθετα, στην επιλογή της διέλευσης από την Ελλάδα έπαιξε καθοριστικό ρόλο το γεγονός ότι οι αγορές της Ελλάδας και της Ιταλίας έχουν από τις υψηλότερες τιμές παροχής φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Να μην ξεχνάμε βεβαίως ότι όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα των περιβόητων ΝΟΜΕ, των δημοπρασιών Ενέργειας. Με αυτές οι επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στο χώρο, για τη θωράκιση πάντα της «ανταγωνιστικότητας» του κλάδου και το «άνοιγμα» της αγοράς, βάζουν στο χέρι πάμφθηνη Ενέργεια, πιο χαμηλά και από το κόστος της, για να το εξάγουν στη συνέχεια σε τιμές πολλαπλάσιες.

Είναι το αποτέλεσμα των υποτιθέμενων «περιβαλλοντικών όρων» και των χαρατσιών για τους ρύπους, που η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και η επιχείρηση φορτώνουν στις λαϊκές πλάτες προκειμένου να ανοίξουν νέα πεδία «πράσινης» κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ και «εγγυημένη» από το αστικό κράτος.

Είναι το αποτέλεσμα της υποχρεωτικής μεταφοράς πελατών στους «εναλλακτικούς παρόχους», της πώλησης των «φιλέτων» της επιχείρησης, της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας και της παραπέρα ιδιωτικοποίησής της.

Και για να είμαστε πιο σαφείς :

Για μας ο λιγνίτης είναι εθνικός πλούτος. Η μη πώληση της ΔΕΗ – Λιγνιτικής και η λειτουργία της προς όφελος των λαϊκών αναγκών, είναι μονόδρομος.

Όπως είναι μονόδρομος η βελτίωση των εργασιακών σχέσεωνκαι οι άμεσες προσλήψεις μονίμων στην ΔΕΗ.

Για μας είναι αυτονόητη η επιστροφή των εδαφών των ορυχείων στην κοινωνία της Μεγαλόπολης.

Όπως είναι αυτονόητη η υπεράσπιση του υδροφόρου ορίζοντα.

Στη ζωή μας δεν έχουν θέση τα σκουπίδια, κάθε μορφής από όπου κι αν προέρχονται.

Στη δική μας αισθητική δεν έχει θέση το απαράδεκτο δουλεμπόριο των εργολάβων, ούτε οι άθλιες συνθήκες εργασίας των εργολαβικών εργαζομένων που αντιμετωπίζουν το καθεστώς της τρομοκρατίας και της απλήρωτης δουλειάς. Εμείς παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και ικανοποιητικούς μισθούς, με συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Για να πάψει η Ενέργεια να αποτελεί πανάκριβο εμπόρευμα απαιτείται άλλος τύπος οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας.  Σ’ αυτήν την οικονομία, στην Ενέργεια θα λειτουργεί ένας ενιαίος κρατικός φορέας Ενέργειας, όπου θα συμπεριλαμβάνεται η ΔΕΗ , το σύνολο των μονάδων παραγωγής, μεταφοράς, διανομής ηλεκτρικής ενέργειας από όλες τις μορφές Ενέργειας (λιγνίτη, ΑΠΕ, φυσικό αέριο, πετρέλαιο κ.ά.) με κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο και ο οποίος θα υπηρετεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών και όχι τις ανάγκες κερδοφορίας επιχειρηματικών ομίλων.

Καλούμε σε επαγρύπνηση το λαό της Μεγαλόπολης, γιατί όλες αυτές οι ενέργειες αποσκοπούν σε νέους ορίζοντες κέρδους του κεφαλαίου, που δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες του λαού της περιοχής. Η κοροϊδία τόσων ετών και η εμπειρία που αποκτήσαμε πρέπει να καθοδηγούν τη δράση μας. Η λογική της κακομοιριάς και του μικρότερου κακού που θέλουν να μας επιβάλουν, δεν είναι η κυρίαρχη πολιτική. Με αγώνα θα κατακτήσουμε αυτό που δικαιούμαστε στον 21ο αιώνα.

 

Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης Μεγαλόπολης.

Κατσιρούμπας Ε. Γεώργιος

Παναγουλοπούλου Λίλα


Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.