Το Δάρα σαν σήμερα (3-7-1930) έζησε μια από τις πιο καταστροφικές καταιγίδες που έχουν καταγραφεί στην περιοχή….. Σε συνέχεια παλαιότερης ανάρτησης της Οδού Αρκαδίας, με τίτλο “Καταιγίς μετά χαλάζης“παραθέτουμε την ακόλουθη επιστολή που γράφτηκε λίγες μέρες μετά το καταστροφικό ξέσπασμα της φύσης, σαν τροφή για σκέψη και δράση…

“Διελθών από Δάρα και επισκευθείς τον τόπο των καταστροφών της 3ης Ιουλίου , σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε να κάμω προχείρους παρατηρήσεις τινάς, χωρίς να εκταθώ εις περιγραφήν των γνωστών πλέον καταστροφών εκ της πλημμύρας και της χαλάζης εις οικίας, αγρούς περιβόλια, αμπέλους και ζώα, ανερχομένων εις την περιφέρειας Δάρα εις 10 εκατομμύρια δρχ. κατά τους υπολογισμούς, εκτός των ζημιών Κώμης, Χωτούσης και Άγαλι.

1. Ο κ. Νομάρχης Αρκαδίας επεσκέφθη την Κοινότητα Δάρα ευθύς άμα τη καταστροφή και διαπίστωσε τας ζημίας και την ανάγκη παροχής αμέσου κρατικού βοηθήματος εις τας πληγείσας 20 και πλέον οικογενείας, αι οποίοι προς τη γενική καταστροφή της παραγωγής έμειναν άνευ στέγης και άρτου. Ο κ. Νομάρχης επιστρέψας εις την Τρίπολιν θα εζήτησε την ενίσχυσιν του Κράτους και επομένως εξετέλεσε πλήρως το καθήκον του. Αλλ’ η κυβέρνησις τι μέχρι τούδε έκαμε; Παρήλθον 9 ημέραι και αντ’ άλλης ενισχύσεως υλικής ή ηθικής καν, εστάλη το αμείλικτον κρατικόν όργανον, ο δημόσιος εισπράκτωρ, διαταχθείς υπό των προϊσταμένων του μετά 600 ενταλμάτων. Η τοιαύτη στοργική του Κράτους μέριμνα μου ενεθύμισε μιαν παλαιάν διάταξιν του Ρωμαϊκού Δικαίου, καθήν ο δανειστής ελάμβανε το σώμα του μη δυνάμενου να πληρώσει το χρέος του οφειλέτου και έχον επ’ αυτού δικαίωμα ζωής ή θανάτου, το διέθετε κατά βούλησιν.
Εννοείται ότι οι καλοί Δαραίοι θα δώσουν το προσήκον μάθημα εις την βάρβαρον ταύτη πράξιν του Κράτους, του αδικαίου να συμμερισθεί απλώς των πόνον των πληγέντων υπό θεομηνίας ανθρώπων. Έπειτα μας λέγουν ότι υπάρχει αγροτική πολιτική, αγροτική τράπεζα, αγών κατά της αστυφιλίας και πολλά άλλα.

2. Οι κάτοικοι του Δαρα είναι ομολογουμένως καλοί άνθρωποι, φιλόξενοι, ευθείς, ευφυείς, οι πλείστοι δε των νέων με αξιόλογον μόρφωσιν και επίδωσιν εις τας επιστήμας και τα γράμματα. Θα μου επιτρέψουν όμως να σημειώσω μιαν θλιβεράν αλήθεια. Ότι ουδεμία καταβάλουν προσπάθειαν δια την προαγωγή των κοινοτικών πραγμάτων. Οι πάντες αναγνωρίζουν ότι αν ήτο ανεπτυγμένη και πλέον πυκνή η θαμνώδεις βλάστησις των υπεράνω του χωρίου βουνών δια φυσικής αναδασώσεως, η καταστροφή δεν θα ήτο τόσον μεγάλη, ούτε ο κίνδυνος των μελλουσών πλημυρών και εκ μικροτέρας εκτάσεως καταιγίδαι θα επεκρέμαντο. Αντιλαμβάνονται ότι η αναδάσωσις αύτη είναι εκ των ων ουκ άνευ δια την ύπαρξιν του χωρίου και όχι απλώς δια λόγους αισθητικούς ή υγιεινούς και όμως την σχετικήν δασικήν απαγόρευσιν αφήνουν στο χαρτί, το δε τσεκούρι και τα γίδια ελεύθερα δια το θλιβερό έργο των και μετά την καταστροφήν…
Παρετηρήθη επίσης ότι το κύριον κείνον το χάνι Βούρλα, εντός του οποίου εστεγάζοντο τρέμοντα το φάσμα του θανάτου περί τα 150 άτομα εσώθη στραφέντων ένθεν κακείθεν αυτού του τρομερού όγκου των υδάτων προ 50 μόλις μέτρων, δια της αυτοθυσίας ενός πραγματικού ήρωος του Αλεξη Αγράφα όστις κολυμβώντας ανοίγει την μποκαπόρταν του χανιού και της υπάρξεως εκεί 2-3 δέντρων εφ’ ων προσέκρουσαν εκεί ογκώδεις λίθοι, οίτινες και μετέβαλον τον ρούν. Και όπως εις το Δάρα και εις τας άλλας γειτονικάς κοινότητας τα οπωροφόρα δέντρα είναι τόσον ολίγα.

Κατά γενικήν ομολογία εις τας τραγικάς ώρας της πλημμύρας ο κ. Τριαντάφυλλος Τσέκος, ανεδείχθει ήρως αψηφών κάθε κίνδυνον της ιδίας του ζωής δια να σώσει τας εντός της ζώνης καταστροφής ευρισκόμενας οικογενείας. Χάρις εις την αυτοθυσίαν του νέου αυτού εσώθησαν τα δύο τέκνα του Μπεκιάρη ανασυρθέντα εκ της κατασυρομένης οικίας των, ενώ το τρίτον κοιμώμενον ανεσύρθει εξ αυτού νεκρόν. Και άλλαι πράξεις αυτοθυσίας και ηρωισμού εσημειώθησαν κατά την διάρκειας της καταιγίδος, ο δικηγόρος κ. Αντ. Παπαντωνίου ως άλλος Αινείας σώζει μεταφέρων επί των ώμων του την μητέρα του ήν ανέσυρε εκ των υδάτων. Αι πράξεις αύται δεν πρέπει να μείνουν άνευ ηθικής αμοιβής. Αι αμοιβαί αύται οφείλονται εις τους πράξαντες και δημιουργούν μιμητάς εις αναλόγους περιστάσεις. Δι’ αυτό ο κ. Νομάρχης καλόν θα ήτο αφού εξακριβώση τούτο, να εύρη τρόπον της ηθικής αμοιβής. Υποθέτω ότι εις τοιαύτα ασχολείται και η Ακαδημία Αθηνών
Δάρα τη 10-7-1930 Υμέτερος Ρ. Ρ. ”

Από την ΟΔΟ ΑΡΚΑΔΙΑΣ