Η καμπάνα που χτυπούσε τη νύχτα

Η καμπάνα που χτυπούσε τη νύχτα

Απρίλιος 29, 2020 - 11:00
0 σχόλια

Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίου μου με τίτλο

«Μνήμες ο επίγειος Παράδεισος »

Η καμπάνα που χτυπούσε τη νύχτα

Πρωτομαγιάστις αρχές της δεκαετίας του 70’.

Ο Αγιάννης  λουλουδιασμένος απ’ άκρη σ’ άκρη ζει την άνοιξη σ’ όλο της το μεγαλείο.

Η πρώτη Μαϊου έφερνε μαζί της το μήνυμα της νίκης της ζωής, το μήνυμα της χαράς της άνοιξης.

 Οι Αγιαννίτισες και εμείς τα παιδιά από την προηγούμενη μέρα είχαμε φροντίσει να μαζέψουμε τα λουλούδια για το στεφάνι που θα βάζαμε στη πόρτα του σπιτιού.

Έθιμο παλιό, πατροπαράδοτο το τηρούσαμε ως κόρη οφθαλμού στο χωριό μας και οι μανάδες μας συναγωνίζονταν ποιά θα έφτιαχνε το καλύτερο στεφάνι.

Υπήρχε όμως κι άλλο ένα έθιμο που έφερνε μεγάλη χαρά σε μας, τα παιδιά, αλλά προκαλούσε και μεγάλη αναστάτωση στο χωριό.Τα χρόνια εκείνα οι νέοι του χωριού γύριζαν όλη τη νύxτα στο χωριό και όπου δεν υπήρχε στεφάνι στην πόρτα, έπαιρναν τις γλάστρες και ό,τι άλλο υπήρχε στην αυλή και τα κουβαλούσαν στην πλατεία του Αγιώργη, για να πάνε την άλλη μέρα οι νοικοκυρές να πάρουν η κάθε μια τα πράγματά τους.

Σαμάρια, αλέτρια, γλάστρες, στάμνες, πιθάρια, ζωντανά πολλές φορές και ό,τι άλλο υπήρχε στις αυλές μεταφέρονταν στην πλατεία του Αγιώργη για να “ ξαναγυρίσουν ” την άλλη ημέρα στους ιδιοκτήτες.

 Τη χρονιά εκείνη θυμάμαι μερικά γεγονότα που έγιναν στο χωριό μας που και σήμερα, όσοι τα θυμούνται, γελούν με τα καμώματα των νέων της εποχής εκείνης.

Ο αείμνηστος ΛυσαίοςΣούρσοςοργάνωσε αποβραδίς την ομάδα του για νυκτερινή δράση σε όλο το χωριό. Είχε γίνει  εντοπισμός σε χαρακτηριστικά σημεία και σπίτια του χωριού και μετά από ένα ξέφρενο γλέντι στο μαγαζί του το βράδυ ξεκινήσαμε το γύρο του χωριού  “προςσυλλογή”, πραγμάτων σύμφωνα με το πατροπαράδοτο έθιμο.

Ξεκινήσαμε από τον Πρόδρομο κάτω και το πρώτο σπίτι που βρήκαμε ήταν του μπάρμπα Θοδωρή του Αβάσιμου, όπου έξω στην αυλή ο άνθρωπος είχε αφήσει τις αρβύλες του και στη μουριά είχε κρεμάσει μια βεδούρα με γάλα (γαλομέτρα).

        Ο Λυσαίος πήρε τη γαλομέτρα με το γάλα και γέμισε τις αρβύλες του Αβάσιμου μέχρι επάνω και ύστερα ξανακρέμασε την γαλομέτρα.

        Σύμφωνα με τις πληροφορίες που πήραμε την άλλη ημέρα, ο μπάρμπα Θοδωρής Αβάσιμος περίλαβε το Βαγγέλη το γιό του στο ξύλο νομίζοντας ότι έκανε τη ζημιά αυτός. Μαύρη πρωτομαγιά έκανε ο Βάγγος τη χρονιά εκείνη αφού ο Αβάσιμος τον κυνήγησε απ’ το σπίτι λέγοντας του “Κοψόχρονο θα σε σκοτώσω, μην έρθεις στο σπίτι το βράδυ”. Ποιος ξέρει που την έβγαλε ο Βαγγέλης τη νύκτα εκείνη!

        Άλλο θερμό επεισόδιο τη βραδιά εκείνη ήταν το γαϊδούρι του Μπάρμπα ΑποστόληΤέντωτα του Φριπ. Αφού το λύσαμε απ’ το παλούκι που είχε στην αυλή ο μπάρμπα Απόστολος του φορέσαμε το σαμάρι και σιγά-σιγά το πήγαμε στη πλατεία του Αγιώργη. Παράλληλα στο δρόμο που πηγαίναμε πετάχτηκα μέσα στο κατώι μας και πήρα κρυφά ένα λιμάρι σανόαπ’ την κρεβάτα.

        Όταν πήγαμε στην πλατάνα στον Αγιώργη δέσαμε το γαϊδουράκι στο καμπανόσκοινο και βάλαμε το σανό τρία-τέσσαρα μέτρα μακριά. Ο κακομοίρης ο γάιδαρος προσπαθούσε να φτάσει το λιμάρι σανού και κάθε φορά τράβαγε το σκοινί της καμπάνας και κτύπαγε η καμπάνα. Τότε πρόγκαγε ο γαϊδαράκος και χοροπήδαγε πιο πολύ με αποτέλεσμα να χτυπάει πιο πολλές φορές η καμπάνα.

        Ο κόσμος πετάχτηκε απ’ τα κρεβάτια και με πολύ ανησυχία άρχισαν να τρέχουν να δουν τι συμβαίνει στο χωριό.

        Εμείς βέβαια φροντίσαμε να, κρυφτούμε και παρακολουθούσαμε από μακριά τα γεγονότα, γιατί σίγουρα θα είχαμε μπελάδες περισσότερο με τους γονείς μας και όχι μόνο.

        Μέσα στο πλήθος παρουσιάστηκε και ο ιδιοκτήτης της γαϊδούριτσας, μπάρμπα Φριπ, ο οποίος έμεινε άναυδος μόλις είδε το γαϊδουράκι του να πρωταγωνιστεί στο συμβάν. Ο κόσμος άναυδος κοιτούσε το γαϊδουράκι και άλλοι είχαν ξεκαρδιστεί στα γέλια και άλλοι κούναγαν το κεφάλι τους σιγοψιθυρίζονταςκαι κατακρίνοντας την πράξη μας.

        Ενώ όλοι είχαν μαζευτεί στην πλατεία αναστατωμένοι, εμείς βρήκαμε ευκαιρία  δεν αφήσαμε τίποτα στο χωριό αφού τα σπίτια ήσαν όλα άδεια, και έτσι γεμίσαμε την πλατεία με αναχρικά. Την άλλη μέρα έγινε πόλεμος στο χωριό απ’ τις γυναίκες που ψάχνανε τα πράγματά τους.

        Ανεπανάληπτα γεγονότα της ζωής μας και μάλιστα της παιδικής μας ηλικίας που έχουν μείνει χαραγμένα στην μνήμη μας και τα νοσταλγούμε, αλλά δυστυχώς δεν ξαναγυρίζουν  παρά μόνο στην μνήμη.

Καλή Πρωτομαγιά σε όλους!

Στράτης Δαλιάνης

Καθηγητής

Ειδήσεις: 

Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.