Όπως είναι γνωστό, ο Άγιος Νεκτάριος στις αρχές του 20ού αι. επεσκέφθη τη Δημητσάνα και τη Ζάτουνα, πλην όμως ως τώρα δεν ήταν ο γνωστός ο ακριβής χρόνος. Με βάση νεότερα στοιχεία και συνεκτίμηση κάποιων άλλων δεδομένων, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι επεσκέφθη τη Γορτυνία  στις 5 Αυγούστου 1902 και έμεινε εκεί, εκτός αν στο μεταξύ άλλαξε το πρόγραμμά του,  ως τις παραμονές της Παναγίας, δεδομένου ότι υπολόγιζε στις 15 Αυγούστου να βρίσκεται στο Μέγα Σπήλαιο. Συγκεκριμένα:

Το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου του 1902, συνοδευόμενος από τον υποτακτικό του Κωστή Σακκόπουλο, πήγε στην Καλαμάτα, από όπου στις 5 Αυγούστου αναχώρησε για τα Καλάβρυτα προς επίσκεψη των ιερών μονών Μ. Σπηλαίου και Αγίας Λαύρας. Για να πάει από Καλαμάτα σε Καλάβρυτα, ο συντομότερος δρόμος ήταν Καλαμάτα – Μεγαλόπολη – Καρύταινα - Στεμνίτσα – Δημητσάνα – Βυτίνα – Καλάβρυτα ή Καλαμάτα – Μεγαλόπολη – Τρίπολη – Βυτίνα – Καλάβρυτα. Αν ακολουθούσε την πρώτη διαδρομή ή μέρος της δεύτερης με κάποιες μικρές παρακάμψεις, θα έβλεπε στη Δημητσάνα τον πολύ γνωστό του επίσκοπο Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιωάννη Μαρτίνο (ως το 1901 εφημέριο στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων της πλατείας Κλαυθμώνος Αθηνών), καταγόμενο από τη Στεμνίτσα, στη γειτονική Ζάτουνα τους φίλους του Γεώργιο και Παναγιώτη Αθ. Θανόπουλο, οι οποίοι τον είχαν προσκαλέσει να επισκεφθεί τη γενέτειρά τους, καθώς και τον εκεί μαθητή του Κωνσταντίνο Δουρόπουλο, και στη Βυτίνα τον στενό φίλο του ιατρό Κωνσταντίνο Γιαβόπουλο, αδελφό της μετά την Ξένη ηγουμένης (1923-1928) της Μονής Νεκταρίας Τρυφ. Γιαβοπούλου. Παράλληλα, του δινόταν η ευκαιρία να επισκεφθεί τα γειτονικά μοναστήρια της κοιλάδας του Λουσίου, του λεγόμενου «Αγίου Όρους της Πελοποννήσου», και ίσως και τη γενέτειρα των φίλων του Ματθόπουλων, το χωριό Μελισσόπετρα (Τρεστενά).

Η πιθανότητα, που είχαμε σημειώσει παλαιότερα για πιθανή επίσκεψη στη Γορτυνία ένα – δύο χρόνια πριν ή το 1904 αποκλείεται, διότι, με βάση και νεότερα στοιχεία, α) το 1900 – 1902 ο Δουρόπουλος, στο σπίτι του οποίου φιλοξενήθηκε κάποιες μέρες στη Ζάτουνα, δεν ήταν ακόμα μαθητής στη Ριζάρειο, το 1901 ο ΄Αγιος πήγε στη Σύρο Τήνο,  το 1903 στη Σκόπελο, ενώ το 1904,  ασχολούνταν με την εξεύρεση τόπου για την ίδρυση γυναικείας Μονής (επελέγη τελικά η Αίγινα), β) στο αρχείο της Ριζαρείου δεν μαρτυρείται αίτημά του για πολυήμερη άδεια από το Δ. Σ. της Σχολής, όπως συνέβαινε τα άλλα χρόνια,  γ) τον Αύγουστο του 1903 απεβίωσε ο Παναγιώτης Θανόπουλος, ένας εκ των δύο αδελφών, που τον είχαν προσκαλέσει στη Δημητσάνα – Ζάτουνα (βλ. και σχετικά δημοσιεύματα του Νικόλη Φίλη στην εφημ. «Ζάτουνα»)  και δ) για θρυλούμενη μεταγενέστερη, γύρω στα 1917-1920, επίσκεψη δεν μπορεί να γίνει σοβαρός λόγος.

 Tην άποψη ότι τότε επεσκέφθη τη Γορτυνία επιβεβαιώνει και η εγγραφή πολλών συνδρομητών για το βιβλίο του «Ευαγγελική Ιστορία», που κυκλοφόρησε τον επόμενο χρόνο 1903, κάτι που δεν συμβαίνει με άλλα βιβλία του. Συγκεκριμένα: Προενεγράφησαν στη Δημητσάνα με φροντίδα του  επισκόπου Γόρτυνος Ιωάννη 7 συνδρομητές (Επίσκοπος Ιωάννης, Μονές Μπούρα, Αιμυαλών, Προδρόμου και Κερνίτσης, ιερείς Χρίστος Στασινόπουλος και Γ.Π. Παπαδημητρίου), του Δημητσανίτη αρχιμ. Μιχ. Ευθ. Κουρή  26 (Μιχ. Ε. Κουρής, Δημοκλής Διγενόπουλος,  ηγούμενος Αιμυαλών Καλλίνικος Δεμερούκας, ιερείς Χρήστος Στασινόπουλος, Πολυχρόνης Χρυσικός, Πολύβιος Ρουμπάνης και Γεώργιος Φουσιάνης, ιεροδιάκονοι Παναγιώτης Βλάχος και Γερμανός Ρηγόπουλος, Θεόδωρος Παπαπολυχρονίου, Γεώργιος Μελετόπουλος, Κωνσταντίνος Δεληγιάννης, Ιωάννης Π. Ρηγόπουλος, Αθανάσιος Ρηγόπουλος, Ιωάννης Γ. Αντωνόπουλος,  Ιωάννης Στασινόπουλος, Χαράλαμπος Λεονάρδος, Βασίλειος Παρασκευόπουλος, Νικηφόρος Παπαδημητρακόπουλος, Δημήτριος Κουκούμας, Γεώργιος Παλαμήδης, Παντελής Θεοφίλης, Γεώργιος Σακελλαριάδης, Αναστάσιος Δεληγιάννης, Ζαφείρης Δημητρακόπουλος και Γεώργιος Σ. Αποστολόπουλος) και του Ζατουνίτη μαθητή της Ριζαρείου Κων. Δουρόπουλου 11 (αρχιμ. Παναγιώτης Παπαζαφειρόπουλος, ο γνωστός εξ εγγάμων σχολάρχης της Βυτίνας, ιερείς Ιωάννης Φωτόπουλος (από Βλαχόρραφτη – Μάραθα) και Ηλίας Κωνσταντόπουλος, Κωνσταντίνος Δουρόπουλος, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Ηλίας Βερροιόπουλος, Δημήτριος Κινινής, Παναγιώτης Λυμπερόπουλος,  Γεώργιος Κινινής, Μιχαήλ Βακαλόπουλος και Παναγιώτης Ταμπακόπουλος). Προφανώς, οι περισσότεροι από αυτούς γνώρισαν προσωπικά τον Άγιο και σαγηνεύθηκαν από αυτόν και θέλησαν να προμηθευθούν το υπό έκδοση βιβλίο του. Ας σημειωθεί ότι Γορτύνιοι συνδρομητές σ’ άλλα βιβλία του έχουν αναγραφεί Χαρ. Δ. Ματθόπουλος, Δ, Χ. Ματθόπουλος και Π. Θανόπουλος («Χριστολογία», 1900), Φανή Ματθαιοπούλου, Μονή Προδρόμου και Μονή Μπούρα («Μελέτη περί αθανασίας της ψυχής», 1901) και ασφαλώς και άλλοι και σ’  αυτά και σε άλλα, δεδομένου ότι στους σχετικούς πίνακες δεν αναφέρεται πάντοτε ο τόπος καταγωγής.

ΣΟΦΟΚΛΗΣ Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Σοφοκλής Γ. Δημητρακόπουλος, είναι από το γειτονικό μας χωριό Μάραθα (Βλαχόρραφτη). Σπούδασε Θεολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λειτουργός Μέσης Εκπαίδευσης, Επιμελητής Αρχαιοτήτων, Συγγραφέας πολλών βιβλίων, με πολλαπλές εκδόσεις. Παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών με θέματα ιστορίας και Λογοτεχνίας. Σύμβουλος Υπουργείου Παιδείας, Συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών.

Από το zatounanews.gr