Photos

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, σήμερα  Δευτέρα του ΠΑΣΧΑ, προεξήρχε της ακολουθίας του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας, στον Εορτάζοντα Ιερό Ναό της Ενορίας,  Αγίου Γεωργίου Πίανας, όπου και εκεί η προσέλευση των πιστών και των ευλαβών Ιερέων ήταν μεγάλη, ενώ συμπροσευχόμενοι ήσαν και οι άρχοντες του τόπου και της περιοχής του ιστορικού Φαλάνθου.  Εξίσου λαμπρώς εόρτασαν  πολλές  Ενορίες  και Εξωκκλήσια της Μητροπόλεώς μας, τα οποία έχουν προστάτη τους  και είναι αφιερωμένα στον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο.
 

Πανηγύρισε  κάθε λαμπρότητα,  την 25η Απριλίου 2011,  Δευτέρα του Πάσχα, ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Ελαιοχωρίου την μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος  Γεωργίου του Τροπαιοφόρου  του και προστάτου του Χωρίου.
Την Κυριακή του ΠΑΣΧΑ,  το εσπέρας και περί ώρα 7.00 μ .μ.  τελέσθηκε   Μέγας Πανηγυρικός  Εσπερινός  ( Ο Εσπερινός της Αγάπης )  με  Αρτοκλασία. Παρέστησαν  και τίμησαν με την παρουσία τους την μνήμη του Αγίου, αρκετοί Ιερωμένοι της Μητροπόλεως, ενώ προεξήρχε της  Ιεράς  Ακολουθίας του Εσπερινού,  ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου  Βαρσών, Αρχιμ π.  Μελχισεδέκ μετά της συνοδείας αυτού. Πλήθος κόσμου συμμετείχε στην    Ακολουθία του Εσπερινού,  ενώ παραβρέθηκε  στην Ακολουθία και ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου  κ. Π. Τατούλης.
Ανήμερα της Εορτής το πρωί και από ώρας 7.15 π.μ.,  τελέσθηκε ο Όρθρος και Πανηγυρική Θεία λειτουργία και εν συνεχεία  ακολούθησε εντός του Χωριού,  η   Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος και των Αγίων Λειψάνων του Αγίου, με την Συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Τριπόλεως και όπως πάντα συνοδεία από όμορφα άλογα και καβαλάρηδες όπως ορίζει το έθιμο της Πανηγύρεως.
Μετά το πέρας των Εκκλησιαστικών Εκδηλώσεων  επιτεύχθηκε με επιτυχία  μετά από πολλά χρόνια η αναβίωση του παραδοσιακού  πανηγυριού στο αλώνι της Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, με την επιτυχημένη συμμετοχή του Χορευτικού συγκροτήματος « Κέντρο Ελληνικού Χορού Τριπόλεως», το οποίο παρουσίασε ένα άριστο χορευτικό πρόγραμμα.
Αξίζουν συγχαρητήρια στον Εφημέριο και  σε όλους τους οποίους κοπίασαν και αναλώθηκαν για την ευπρέπεια του Ι. Ναού και εργάστηκαν δια την πραγματοποίηση της Πανηγύρεως του Αγίου Γεωργίου.

Ο     Άγιος       Γεώργιος

Ο Άγιος Γεώργιος αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος είναι από τους πλέον δημοφιλέστερους αγίους σε ολόκληρο τον Χριστιανικό (και μη) κόσμο. Η μνήμη του τιμάται στις 23ην Απριλίου, εάν η ημέρα συμπέσει πριν την Ανάσταση, μετατίθεται την Δευτέρα της Διακαινησίμου η δε ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου την 3ην Νοεμβρίου.
Γεννήθηκε μεταξύ των ετών 280-285 μ.Χ., πιθανά στην περιοχή της Αρμενίας, από τον Έλληνα Συγκλητικό, στρατηλάτη στο αξίωμα, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, Γερόντιο. Εκεί, σε ένα μοναστήρι της περιοχής, ο Άγιος δέχθηκε το Μυστήριο του Βαπτίσματος και έγινε μέλος της Εκκλησίας. Ο πατέρας του Αγίου, Γερόντιος, καταγόταν από πλούσια και επίσημη γενιά της Καππαδοκίας. Σε παλαιό χειρόγραφο αναφέρεται, ότι γεννήθηκε στην Σεβαστούπολητης Μικρής Αρμενίας, αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και αργότερα έγινε χριστιανός. Η σύζυγός του ονομαζόταν Πολυχρονία, ήταν χριστιανή και καταγόταν από τον γνωστό Λύδδα (Διάσπολη) της Παλαιστίνης. Όπως αναφέρουν οι πηγές, η οικογένεια του Αγίου, όταν εκείνος ήταν σε μικρή ηλικία, μετοίκησε στην Λύδδα, λόγω του θανάτου του πατρός του.
Σε νεαρή ηλικία ο Γεώργιος κατατάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό. Διακρίθηκε για την τόλμη και τον ηρωισμό του και έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Λίγο αργότερα ο Διοκλητιανός τον έκανε Δούκα (διοικητή) με τον τίτλο του Κόμητος (συνταγματάρχη) στο τάγμα τον Ανικιώρων της αυτοκρατορικής φρουράς· «πολλάκις πρότερον μεγαλοπρεπώς διαπρέψας του των σχολών μετά ταύτα πρώτου τάγματος κόμης κατ' εκλογήν προεβλήθη».
Το 303 μ.Χ. όταν άρχισαν οι λυσσαλέοι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Άγιος Γεώργιος δε δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη, προκαλώντας το αδυσώπητο μένος του Διοκλητιανού, ο οποίος τον υπέβαλε σε σειρά φρικτών βασανιστηρίων. Η πίστη του Αγίου γίνεται αφορμή να βαπτιστούν οι στρατιωτικοί Ανατόλιος και Πρωτολέων, Βίκτωρ και Ακίνδυνος, Ζωτικός και Ζήνωνας, Χριστοφόρος και Σεβιριανός, Θεωνάς, Καισάριος και Αντώνιος, των οποίων την μνήμη εορτάζει η Εκκλησία στις 20 Απριλίου, και η βασίλισσα Αλεξάνδρα, σύζυγος του Διοκλητιανού, μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο, των οποίων η μνήμη τιμάται στις 21 Απριλίου.
Ο Διοκλητιανός δεν το περίμενε και έφριξε με την στάση του Γεωργίου. Τότε άρχισε για τον Άγιο μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων, αλλά και θαυμάτων, που έφεραν πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη. Αφού τον λόγχισαν, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Από όλα αυτά ο Θεός τον κράτησε ζωντανό και έγινε αιτία να εξευτελιστούν τα είδωλα και οι εκφραστές τους.
Ο Άγιος μαρτύρησε προσευχόμενος, «απετμήθη την κεφαλήν», την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Κατά δε τον υπολογισμό του ιστορικού Ευσεβίου, και σύμφωνα με το μακεδονικό ημερολόγιο, αντιστοιχούσε στην Παρασκευή της Διακαινησίμου, του Πάσχα. Κρυφά σήκωσαν οι Χριστιανοί το πάντιμο λείψανο του και το έθαψαν, μαζί με αυτό της αγίας μητρός του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα. Ο πιστός υπηρέτης του Αγίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του Αγίου, παρέλαβε το άγιο λείψανο του Μάρτυρα, μαζί με αυτό της μητέρας του, και τα μετέφερε στην Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στην Δύση.
Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Αγίου μαρτύρησαν και οι συνδέσμιοί του Ευσέβιος, Νέων, Λεόντιος, Λογγίνος και άλλοι τέσσερις μαζί. Την μνήμη τους τιμά η Εκκλησία στις 23 Απριλίου. Βλέπουμε, ότι με κέντρο την ημέρα του μαρτυρίου του Αγίου, δημιουργείται μέσα στον λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας, ένας εορτολογικός κύκλος, ο οποίος καλλιεργείται περισσότερο από τα Τυπικά της Κωνσταντινούπολης, που ξεκινά στις 20 Απριλίου και τελειώνει στις 24 του αυτού μηνός. Ο εορτολογικός αυτός κύκλος δείχνει την περίοπτη θέση του Μάρτυρος στην ζωή της Εκκλησίας. Από την υμνογραφία της Ορθόδοξης Εκκλησίας κοσμείται με τα επίθετα «ο μαργαρίτης ο πολύτιμος», «ο αριστεύς ο θείος», «ο λέων ο ένδοξος», «ο αστήρ ο πολύφωτος», «του Χριστού οπλίτης», «της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος».

                                                                                ΧΡΙΣΤΟΣ    ΑΝΕΣΤΗ
                                                                                                                           + Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας