H μικρή ενορία του Αγίου Νικολάου Πάπαρι εόρτασε λαμπρώς την μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους. Μία ξεχωριστή Εορτή που θυμίζει κάθε φορά στους χωριανούς την ευεργεσία που δέχτηκαν οπό τον Άγιο και την βοήθεια την οποία προσέφερε στους προγόνους τους απαλλάσσοντάς τους οπό φοβερή ασθένεια πριν οπό πολλά χρόνια. Η ευγνωμοσύνη των κατοίκων προς τον Άγιο απεικονίσθη στην συμμετοχή των πιστών στις Ιερές Ακολουθίες αλλά και στην λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Αγίου στο μικρό χωριουδάκι του Πάπαρι.

Μετά το πέρας του Εσπερινού ο Πολιτιστικός Σύλλογος νέων Πάπαρι << ΤΟ ΟΡΕΣΘΑΣΙΟΝ >> προέβη στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιτας στο Πνευματικό Κέντρο του χωριού, παρουσία πολλών συνδαιτυμόνων, επισκεπτών και συγχωριανών, οι οποίοι είχαν την τύχη να επισκεφθούν τη Έκθεση Φωτογραφίας που λειτουργεί στο χώρο αυτόν καθώς και να φιλοξενηθούν πάντες σε μία ριζικά ανακαινισμένη αίθουσα που είναι αποτέλεσμα του πολιτιστικού συλλόγου του Χωριού.
Την μνήμη του Αγίου εόρτασαν επίσης λαμπρώς η Ενορία Χωτούσης, το Εξωκκλήσιο του Άγιου Δημητρίου Τριπόλεως που βρίσκετε λίγο έξω από την Τρίπολη στην ομώνυμη θέση Αγ. Χαράλαμπος και τα Ιερά Μετόχια τριών Ιερών Μονών της Μητροπόλεως μας, της Μονής Σίντζας, της Μονής Μαλεβής εις Κορακοβούνιον Κυνουρίας, της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου ες Κανδήλαν Μαντινείας, καθώς και το Ιερό παρεκκλήσιο της Ιεράς Μονής Γοργοεπηκόου Νεστάνης Μαντινείας.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ προεξήρχε των Ιερών Ακολουθιών στο Ιερό Μετόχι της Ιεράς Μονής Σίντζας Λεωνιδίου.

ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Ο Άγιος Χαράλαμπος κατήγετο οπό την Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Εγεννήθη στα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ. και μαρτύρησε σε ηλικία 113 ετών. Όταν ξέσπασε διωγμός εναντίον των Χριστιανών, στα χρόνια του Σεπτιμίου Σεβήρου, κάποιοι εκ των πνευματικών τέκνων του Αγίου Χαραλάμπους προσπάθησαν να τον πείσουν να φύγει, ώστε να μη συλληφθή. Εκείνος, φυσικά, αρνήθηκε, γιατί είναι αδύνατον στον καλό ποιμένα να εγκαταλείψη το ποίμνιό του την ώρα του κινδύνου και γιατί ήταν έτοιμος κάθε στιγμή της ζωής του για την ομολογία και το μαρτύριο. Συνελήφθη και εβασανίσθη απάνθρωπα, αλλά αντιμετώπισε τα φρικτά βασανιστήρια με θαυμαστή ανδρεία, αφού προηγουμένως ομολόγησε με παρρησία την πίστη του. Αρκετοί στρατιώτες, από ατούς που διετάχθησαν να βασανίσουν τον γέροντα Ιερέα, βλέποντάς τον να υπομένει τα απάνθρωπα βασανιστήρια με τόση γενναιότητα αλλά και με απίστευτη ηρεμία, καθώς και τα θαύματα πού έγιναν διά της προσευχής του, επίστευσαν στον Χριστό και τον αρμολόγησαν Κύριο και Θεό τους. Ο έπαρχος εθορυβήθη από την ομαδική μεταστροφή πολλών ανθρώπων προς των Χριστιανισμό και διέταξε να τον αφήσουν ελεύθερο. Αργότερα, ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να αντέξει την παρρησία και την ανδρεία του γέροντα, διέταξε τον αποκεφαλισμό του.

+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας