Η ημερομηνία 2 Μαΐου πλέον δεν είναι μόνο η μέρα του πρώτου επίσημου αγώνα του Αρκαδικού στην ιστορία του, αλλά και η μέρα που το αρκαδικό μπάσκετ άλλαξε σελίδα, γράφοντας με κεφαλαία γράμματα το πιο επιτυχημένο έπος.

Ο ΣΕΦΑ από το απόγευμα του Σαββάτου 2 Μαΐου 2015 βρίσκεται στην κορυφαία κατηγορία της ελληνικής καλαθοσφαίρισης ύστερα από ένα συναρπαστικό ταξίδι την εφετινή χρονιά στα παρκέ της Α2.

Ο Αρκαδικός συμπλήρωσε το παζλ των επιτυχιών και μαζί με τον ήδη καταξιωμένο στη φίλαθλη συνείδηση Αστέρα όχι μόνο εντός αλλά και εκτός ελληνικών συνόρων ανεβάζουν την Τρίπολη, την Αρκαδία αλλά και εν γένει όλη την ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου, διαφημίζοντάς την με τον πιο ουσιώδη και πειστικό τρόπο.

Αυτοί δύο σύλλογοι αποτελούν ομάδες-κοσμήματα για τον τρόπο λειτουργίας τους και διαθέτουν φιλάθλους που ξέρουν τι βλέπουν έχοντας υψηλό επίπεδο αθλητικής παιδείας από την κερκίδα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, είναι η αλήθεια, που περνά ο ελληνικός αθλητισμός.

Ο αγώνας με το Ψυχικό για εμένα προσωπικά που γράφω ετούτες εδώ τις γραμμές είναι και αυτός που θα μου μείνει χαραγμένος για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μου, όπως θέλω να πιστεύω και σε πολλούς από εσάς που διαβάζουν τώρα αυτό το κείμενο και βρέθηκαν στο ΔΑΚ Τρίπολης.

Είμαι απόλυτα βέβαιος πως οι στιγμές που μας επιφυλάσσει για το μέλλον αυτή η ομάδα θα είναι ακόμα πιο μαγικές. Όμως αυτό το παιχνίδι με το Ψυχικό ήταν κάτι το ξεχωριστό, ήταν η δικαίωση για αυτήν την ομάδα που έχει προσφέρει τόσο πολλά στον αθλητισμό της Αρκαδίας, ήταν η δικαίωση της σκληρής δουλειάς για ένα προπονητικό επιτελείο που είναι αφοσιωμένο στο έργο του, είναι η δικαίωση για αυτούς τους παίχτες και για το ταλέντο που διαθέτουν, είναι η δικαίωση για τον φίλαθλο κόσμο που διψά για  μπάσκετ,  μα πάνω απ’ όλα είναι η δικαίωση για αυτή τη διοίκηση, για το πλάνο της, τη μεθοδικότητά της, για το ήθος της, για το μεγάλο όνειρό της που το έχτισε βήμα-βήμα και τώρα πια είναι πιο υπερήφανη από ποτέ για αυτό το δημιούργημα που έφτασε έως την κορυφαία κατηγορία στα 39 χρόνια ιστορίας του.

Ο κόσμος που έφτανε στο ΔΑΚ Τρίπολης το Σάββατο 2 Μαΐου ήταν σίγουρος και πεπεισμένος πως στο τέλος θα πανηγύριζε και αυτό γιατί η ίδια η ομάδα του είχε καλλιεργήσει την πεποίθηση πως θα τα κατάφερνε. Οι παίχτες και οι προπονητές από την πρώτη στιγμή που μπήκαν στο γήπεδο διαγράφονταν στα μάτια τους το πάθος και το πόσο πολύ έτοιμοι ένιωθαν για  αυτό το σπουδαίο παιχνίδι και για τις απαιτήσεις που είχε.

Κατά την διάρκεια του αγώνα η χημεία μεταξύ κερκίδας και παρκέ; Απίστευτη… Σε κάθε άμυνα, σε κάθε επίθεση, σε κάθε σουτ ένιωθες το γήπεδο να κοχλάζει, ένιωθες τους σφυγμούς να ανεβαίνουν με την επιθυμία να ξεχειλίζει και να γίνεται ορμητικό ποτάμι προς τη νίκη και κάπου εκεί να αναρωτιέσαι αν είναι αλήθεια ή όνειρο... Και όμως, ήταν αλήθεια, ήταν κάτι το μοναδικό.

Το δε φινάλε δεν περιγράφεται. Ντελίριο... Τα τελευταία λεπτά, η απόλυτη αποθέωση. Και με την κόρνα της λήξης ομάδα και κόσμος ένα, μια αγκαλιά, άνθρωποι κάθε ηλικίας να βρίσκονται στο παρκέ και να πανηγυρίζουν με όλη τους τη δύναμη μαζί με τους παίχτες. Φωνές, γέλια, συνθήματα, τραγούδια, δάκρυα χαράς, ρίγος, παράνοια, όλα μαζί! Με την ατάκα «σας ευχαριστούμε» να κυριαρχεί σε κάθε επαφή των φιλάθλων με τους πρωταγωνιστές αυτής της επιτυχίας.

Ένα ατελείωτο μεθύσι ευτυχίας που πλημύριζε το γήπεδο από μία ομάδα που έκανε «μότο» της πως για να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα πρέπει να υπάρχει σε υψηλό βαθμό πίστη, μεράκι, μεθοδικότητα, οργάνωση, σκληρή δουλειά, αγάπη για τον αθλητισμό και το μπάσκετ και υπομονή για να φτάσεις ως τελική σου δικαίωση.

Όλα αυτά που διαδραματίστηκαν το απόγευμα του Σαββάτου στο ΔΑΚ Τρίπολης, μελετώντας τα τώρα και με μεγαλύτερη ψυχραιμία, με κάνουν να ανατριχιάζω και σιγά-σιγά να συνειδητοποιώ το μέγεθος αυτής της επιτυχίας, που κατά την ταπεινή μου άποψη ξεπερνά και τα αθλητικά όρια.

Κλείνοντας να αναφέρω πως το φινάλε των αγωνιστικών υποχρεώσεων του ΣΕΦΑ είναι το προσεχές Σάββατο (9/5, 17:00) κόντρα στον Λεβαδειακό για την τελευταία αγωνιστική της Α2 και να υπενθυμίσω σε όλους πως το επόμενο εντός έδρας παιχνίδι του Αρκαδικού θα είναι πλέον στα λαμπερά παρκέ της Α1 σε λίγους μήνες από τώρα. Ναι, είναι αλήθεια…

Αντώνης Χρονάκης