Μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ μας πήρε ο Αλέξης Τσίπρας. Μέτρα που θα μπορούσαν να είχαν κοστίσει  480 εκατ. ευρώ αν είχε ολοκληρωθεί  η διαπραγμάτευση το φθινόπωρο. Αλλά ο Αλέξης, με τούτα και με ‘κείνα, με την πολιτική διαπραγμάτευση που ήλπιζε να επιτύχει, και την χρησιμοποίησε ως δικαιολογία, τελικώς υπέγραψε τον Μάιο. Μόνο που πια τα μέτρα έφθασαν στα 3,6 δισ.  ευρώ.

Λένε από το περιβάλλον του Πρωθυπουργού ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα αναγκαζόταν να υπογράψει μέτρα και το 2018, έτσι κι αλλιώς. Αντί, λοιπόν, να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο λίγους μήνες προτού η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές, προτίμησε να τρενάρει τη διαπραγμάτευση και να υπογράψει όλες τις περικοπές και τα «αντίμετρα» από τώρα, ώστε να μην κατεβεί στον προεκλογικό αγώνα δίχως να έχει στεγνώσει το μελάνι σε μία ακόμα επαχθή συμφωνία.

Αλλά, οφείλουμε να αναλογιστούμε ότι η καθυστέρηση υπογραφής προκάλεσε την  καχυποψία και τη δυσπιστία των δανειστών που ουκ ολίγες φορές ανέβασαν τον λογαριασμό.

Για το 2019-2020 προβλέπονται περικοπές στις συντάξεις και φοροκαταιγίδες, χώρια η μείωση του αφορολόγητου ορίου. Όλα μαζί, πάνω από τριάμισι δισεκατομμύρια. Έως τρεις συντάξεις θα χαθούν ακόμα, ενώ κανένα αναπτυξιακό μέτρο ή έστω μεταρρυθμιστικό δεν προβλέπεται, παρ' εκτός μια κάποια μείωση στη φορολογία των επιχειρήσεων, η οποία, ωστόσο, δεν σώζει την κατάσταση ούτε είναι ικανή να ανατρέψει το υφεσιακό κλίμα.

Πάντως, ο Αλέξης Τσίπρας θα πάει σε εκλογές έχοντας ξεμπερδέψει με τα μνημόνια. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τη χώρα...