Αιχμές από τους μηχανικούς για μεροληπτική στάση της δημοτικής αρχής προς τον ιδιοκτήτη

Με έγγραφη ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Μηχανικών Ελευθέρων Επαγγελματιών Αρκαδίας παρεμβαίνει στο θέμα της τροποποίησης του Σχεδίου Πόλης στο Ο.Τ. 138β (οικόπεδα Μπιτζάνη). Μάλιστα στην ανακοίνωσή του αναφέρεται στο ιστορικό της υπόθεσης και θέτει κάποια ερωτήματα, καταλήγοντας στο κρίσιμο ερώτημα γιατί δεν έχουν ζητηθεί χρήματα μέχρι σήμερα από το πράσινο ταμείο για όλους τους χώρους που έχουν ήδη κηρυχθεί χώροι πρασίνου ή κοινόχρηστοι χώροι… Ερωτήματα για τα οποία ζητούν και αναμένουν απαντήσεις από το δήμο... Ενώ τέλος γίνεται λόγος για προνομιακή αντιμετώπιση του ιδιοκτήτη του συγκεκριμένου οικοπέδου...

Ολόκληρη η ανακοίνωση των μηχανικών που υπογράφεται από τον πρόεδρο Γιώργο Καρούντζο και τον γραμματέα Τιμολέοντα Κατσίπο.

Άλλος ένας χώρος αστικού πρασίνου, σύμφωνα με το Γ.Π.Σ. του ’86, απωλέσθη.
Το οικοδομικό τετράγωνο, χαρακτηρισμένο από το Σχέδιο Πόλεως ως χώρος εκπαίδευσης, επιλέχθηκε από το Γ.Π.Σ. ως χώρος πρασίνου.
Ο Δήμος δεν φρόντισε ποτέ να το εξαγοράσει κι έτσι, το 2007, το Πρωτοδικείο διέταξε την άρση της απαλλοτρίωσης. Το 2010, ο Δήμος (;) ζήτησε να ενταχθεί το οικόπεδο στο Πρόγραμμα του Πράσινου Ταμείου για εξαγορά. Το 2011, δεσμεύτηκε πίστωση 1.650.000 ευρώ από πόρους του Πράσινου Ταμείου για την απόκτηση του χώρου που όμως αφορά το 58% του οικοδομικού τετραγώνου. Κατόπιν αυτού, οι ιδιοκτήτες υποβάλλουν σχέδια τροποποίησης του σχεδίου και προτείνουν την εξαγορά του 57% του οικοπέδου, εμβαδού 4.660 τ.μ., κρατώντας την υπόλοιπη επιφάνεια των 2.860 τ.μ. για αξιοποίηση.
Η συνεννόηση ήταν προφορική, έγινε όμως πράξη τον Απρίλιο του 2012 με απόφαση του Δ.Σ. της Τρίπολης.
Σε αυτή την απόφαση, προβλέπεται πεζόδρομος πλάτους 4,00 μέτρων μεταξύ των δύο τμημάτων του οικοπέδου και επιβολή πρασιάς, χωρίς αλλαγή των όρων δόμησης της περιοχής.
Για κάποιον που πιστεύει ότι ο δημόσιος χώρος δεν είναι διαπραγματεύσιμος, τα ερωτήματα αναβλύζουν αυτόματα:
Γιατί δεν έγινε η αναθεώρηση του δυτικού τμήματος του Σχεδίου Πόλεως για να επικαιροποιηθεί το Πράσινο του Γ.Π.Σ.;
Η συγκεκριμένη τροποποίηση του Σχεδίου Πόλεως είναι σύμφωνη με το άρθρ. 20 του Ν. 2508/97 βάσει του οποίου υπάρχει υποχρέωση εισφοράς σε γη της αρχικής ιδιοκτησίας εμβαδού 7520,00 τ.μ.; Η εισφορά σε γη στην συγκεκριμένη περίπτωση ανέρχεται σε 1918,50 τ.μ.! Ο ιδιοκτήτης δικαιούται αποζημίωση μόνο για το απομένον μετά την εισφορά σε γη τμήμα της ιδιοκτησίας του, δηλαδή 7520,00 – 1918,50 τ.μ. = 5601,50 τ.μ. οπότε το απομένον στον ιδιοκτήτη τμήμα είναι 941,50τ.μ.
Υπήρχε υποχρέωση σύνταξης πράξης αναλογισμού για την δημιουργία του πεζοδρόμου πλάτους 4,00μ.;
Έγινε διαπραγμάτευση προκειμένου ο Δήμος να αποκτήσει δωρεάν τμήμα από τα 2.860 τ.μ.(ή 941,50τ.μ.);
Αν αποτύγχανε η διαπραγμάτευση γιατί δεν επεβλήθησαν αυστηρότεροι όροι δόμησης (π.χ.ΣΔ 0,60 και όχι 1,20) και μικρότερο ύψος (11,00 - 12,00 μ.);
Θυμίζουμε εδώ ότι με το Νέο Οικοδομικό Κανονισμό, το ύψος επιτρέπεται να είναι 17,25 μ. (!!). Αυτό σημαίνει αλλαγή του τοπίου σε ένα από τα ψηλότερα σημεία της Τρίπολης.
Στην εσχάτη περίπτωση δεν μπορούσε να γίνει διάσπαση του οικοπέδου που οικοδομείται σε τρία – τέσσερα τμήματα, περιορισμένα στις χαμηλότερες υψομετρικές του οικοπέδου;
Στην τελευταία γραμμή άμυνας, γιατί ο Δήμος δεν απαλλοτριώνει αυτό το οικοδομήσιμο τμήμα με διακανονισμό δεκαετίας και σε μικρότερο ποσό από αυτό των αντικειμενικών;

Εύλογα υπάρχει ο προβληματισμός:
Γιατί ο Δήμος δεν έχει ζητήσει τη συνδρομή του Πράσινου Ταμείου για όλα τα άλλα γήπεδα που κινδυνεύουν να χάσουν το δημόσιο χαρακτήρα τους;
Πού οφείλεται αυτή η προνομιακή μεταχείριση του ιδιοκτήτη του συγκεκριμένου οικοδομικού τετραγώνου;
Ποιος φέρει την ευθύνη της προκαθορισμένης διαδρομής του χρήματος του Πράσινου ταμείου, και ποιος την ευθύνη της «πελατειακής» αντιμετώπισης του ιδιοκτήτη;
Μήπως ο ιδιώτης είναι πιο ισχυρός διαπραγματευτής με το Πράσινο Ταμείο απ’ ότι ο Δήμος Τριπόλεως;

Δεν προσδοκάμε αλλά απαιτούμε άμεσα απαντήσεις από τη Δημοτική αρχή.
Ζητούμε δράσεις από τους πολίτες.
Διεκδικούμε το δικαίωμα στο ζωτικό δημόσιο χώρο.
Διεκδικούμε την αξιοπρέπειά μας.