Σκληρή κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πραγματοποίησε ο Κώστας Βλάσης, κατά την ομιλία του στην προσυνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 16 Μαΐου 2015 στην Τρίπολη.

Χαρακτηριστικά δήλωσε: «Φορώντας, τα εθνικά και όχι τα κομματικά γυαλιά, βλέποντας τα πράγματα όσο πιο ψυχρά και αντικειμενικά επιβάλλουν οι περιστάσεις, θεωρώ ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ουσιαστικά δεν κυβερνάει. Δεν αναλαμβάνει ευθύνες, δεν έχει συγκεκριμένο στόχο, όσον αφορά το αύριο της χώρας, ίσως δεν γνωρίζει και η ίδια πού την πάει, πού μας οδηγεί».

«Η ΝΔ», τόνισε ο Αρκάς Βουλευτής, «οφείλει να υπερασπιστεί πρώτα και κύρια, το συμφέρον του λαού. Διότι αν αυτή η πατρίδα σωριαστεί σε ερείπια, ελάχιστα ενδιαφέρει ποιος θα κυβερνήσει και ποιος θα κλάψει πάνω σ’ αυτά». 

«Χρέος της ιστορικής δημοκρατικής και φιλελεύθερης Παράταξής μας είναι, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και σήμερα και πάντα, να γρηγορεί, να εγγυάται και να προτάσσει την εθνική πορεία και επιβίωση της πατρίδας μας έναντι οποιουδήποτε κομματικού συμφέροντος -είτε ως Κυβέρνηση είτε ως Αντιπολίτευση», επεσήμανε.

Και, τέλος, έστειλε μήνυμα ενότητας, λέγοντας: «Δεν πρέπει να αναλωθούμε στα ενδοπαραταξιακά, στα στενά κομματικά, τη στιγμή που μας έχει ανάγκη και χρειάζεται τη στήριξή μας το σύνολο, η χώρα, η πατρίδα μας».

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ομιλία του Κώστα Βλάση:

Τυπικά αλλά και ουσιαστικά, βρισκόμαστε εδώ σήμερα στο πλαίσιο και σύμφωνα με το πρόγραμμα των προσυνεδριακών διεργασιών και συνδιασκέψεων του κόμματός μας.  Τυπικά αλλά και ουσιαστικά, νοιαζόμαστε για και εξετάζουμε την πορεία της παράταξής μας, προετοιμάζουμε το έδαφος και προετοιμαζόμαστε για την Εθνική Συνδιάσκεψή μας του Ιουλίου. Και ορθώς πράττουμε – και έχουμε καθήκον να αποτιμάμε και να οργανώνουμε τα του οίκου μας με τον καλύτερο τρόπο: τι κάναμε, τι δεν κάναμε, τι πράξαμε λανθασμένα, ποιους αδικήσαμε ή ποιους, ίσως, ευνοήσαμε κόντρα στις διαχρονικές Αρχές και Αξίες μας, γιατί οι πολίτες δεν κατανόησαν ότι η πορεία Σαμαρά ήταν ( και είναι….) η μόνη υπάρχουσα, η μόνη ενδεδειγμένη για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Επιτέλους! Μετά από έξι χρόνια στερήσεων, θυσιών κοινωνικών σεισμών και ταξικών ανακατατάξεων……
Να τα επισημάνουμε όλα αυτά, να τα μελετήσουμε διεξοδικά, να αναλύσουμε κάθε πτυχή της, να αποδώσουμε εύσημα αλλά και ευθύνες, να διορθώσουμε, να βελτιώσουμε, να καθορίσουμε το πού και πώς πάμε ως κόμμα, ως παράταξη υπεύθυνη και δημοκρατική, στην οποία και για την οποία ΟΛΑ γίνονται και έρχονται στο φως. Να δοθούμε σε όλα αυτά τα κομματικά, στα του οίκου μας – και ίσως γι’ αυτά και δικαιολογημένα γι’ αυτά προσδοκάτε και την προσωπική μου , επιγραμματική, τοποθέτηση.
Όμως δεν πρέπει να αναλωθούμε στα ενδοπαραταξιακά, στα στενά κομματικά, τη στιγμή που μας έχει ανάγκη και χρειάζεται τη στήριξή μας το Σύνολο, η χώρα, η πατρίδα μας. Μακριά από μένα η κινδυνολογία, η επίκληση εθνικών κινδύνων προς αποφυγήν αυτοκριτικής, για μετάθεση ευθυνών… Άλλωστε προσωπικά, ως νέος βουλευτής, δεν έχω να κρύψω κάτι ή να φοβηθώ τίποτε. Δεν μπορώ όμως και δεν μου επιτρέπεται να ασχοληθώ μόνο με τα εσωτερικά μας και να μην κρίνω το πού και πώς πορεύεται η χώρα μετά την  25η Ιανουαρίου. Χρέος μας είναι, χρέος της ιστορικής δημοκρατικής και φιλελεύθερης Παράταξής μας είναι, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και σήμερα και πάντα, να γρηγορεί, να εγγυάται και να προτάσσει στην εθνική πορεία και επιβίωση έναντι οποιουδήποτε κομματικού συμφέροντος – είτε ως Κυβέρνηση είτε ως Αντιπολίτευση. 
Φορώντας, λοιπόν, τα εθνικά και όχι τα κομματικά γυαλιά , βλέποντας τα πράγματα όσο πιο ψυχρά και αντικειμενικά επιβάλλουν οι περιστάσεις, θεωρώ ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ουσιαστικά δεν κυβερνάει. Δεν αναλαμβάνει ευθύνες, δεν έχει συγκεκριμένο στόχο, όσον αφορά το αύριο της χώρας, ίσως δεν γνωρίζει και η ίδια πού την πάει, πού μας οδηγεί….. Ή  το γνωρίζει αλλά δεν το αποκαλύπτει στο λαό,  επειδή, ίσως, φοβάται την αντίδραση του, επειδή δεν έχει  προετοιμάσει επικοινωνιακά το έδαφος, επειδή η αποκάλυψη θα στρέψει άμεσα εναντίον της πολλούς από αυτούς που την εμπιστεύτηκαν, που πίστεψαν  στα «πράμματα και θάματα» που έταζε προεκλογικά… Και τώρα ένα – ένα τα ξεχνάει….
Και όπου νομοθετεί, μας φέρνει δεκαετίες πίσω ή ικανοποιεί εκλογική πελατεία. Τραγικό παράδειγμα ο «νέος» περί Παιδείας νόμος: ισοπέδωση, αναξιοκρατία, κομματισμός στυγνός, κατάργηση κάθε ευγενούς κινήτρου, κάθε υποψίας αξιολόγησης.
Η Οικονομία βυθίζεται όλο και σε μεγαλύτερη ύφεση, τα πλεονάσματα του 2014 φαντάζουν πλέον όνειρο, ο ιδιωτικός τομέας σε απελπιστική κατάσταση, το δημόσιο ταμείο άδειο, αδειάζουν και τα ταμεία των Δήμων, των Περιφερειών, των Νοσοκομείων -  τα πάντα στεγνώνουν στο όνομα μιας διαπραγμάτευσης που γίνεται και γίνεται συνεχίζεται και συνεχίζεται, για μια συμφωνία, που όλο έρχεται και κανείς δεν την βλέπει …. Κι εμείς τους έχουμε πει: φέρτε την περιβόητη συμφωνία, να δούμε ότι είναι εθνικά συμφέρουσα και θα την ψηφίσουμε! Διότι μας νοιάζει, πρώτα και κύρια, η τύχη της πατρίδας. Διότι κοιτάμε, πρώτα και κύρια, το συμφέρον του λαού. Διότι αν αυτή η πατρίδα σωριαστεί σε ερείπια, ελάχιστα ενδιαφέρει ποιος θα κυβερνήσει και ποιος θα κλάψει πάνω σ’ αυτά….
Όπως και να χει, πάντως, όπως και να πάνε τα πράγματα, η Νέα Δημοκρατία θα κληθεί και πάλι, αργά ή γρήγορα (εγώ πιστεύω γρήγορα, εύχομαι όμως και προσεύχομαι αυτό να μη γίνει σε συνθήκες εθνικής τραγωδίας), θα κληθεί και πάλι, επαναλαμβάνω, να αναλάβει κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική κονίστρα. Γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε έτοιμοι: να ανανεώσουμε τον λόγο μα, τις πρακτικές μας, τις μεθόδους μας, το στελεχικό μας δυναμικό – το τελευταίο, με κριτήρια όχι τόσο ηλικιακά αλλά καθαρά αξιακά. Τους ικανούς και τους έντιμους και αποτελεσματικούς θα τους βρούμε σε κάθε ηλικία βέβαια, όμως οι κατεστημένες ιδέες και νοοτροπίες, μαζί με τα κατεστημένα πρόσωπα και ονόματα οφείλουν να δώσουν χώρο στο νέο και στους νέους, στο άφθαρτο και το ελπιδοφόρο, στα νιάτα της Παράταξής μας, που μαζί με την σοφία και το ήθος δοκιμασμένων στελεχών θα δώσουν όραμα στο λαό μας και θα κερδίσουν και πάλι την εμπιστοσύνη του  και την αγάπη του. Οι φοιτητές μας και οι φοιτητικές εκλογές μας δείχνουν το δρόμο.