Φώτης και υπουργική καρέκλα = έρως ανίκητος, έρως απύθμενος... Έρως... ανίκατε μάχαν και γενικώς.

Ο Κουβέλης, που λέτε, ω άνδρες Τριπολίτες, από αυτά που έλεγε προτού κυνηγήσει την καρέκλα, δεν έχει τηρήσει ούτε τα μισά.

Κατσικώθηκε στο Ναυτιλίας, παίζει με τις βαρκούλες του και, για να δείξει τη απέραντον ευγνωμοσύνη του διά την μέγιστην ευεργεσίαν, σπεύδει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα του αναπληρωτή υπουργού Παύλου, ο οποίος ξεμπρόστιασε το ονοματεπώνυμο του προστατευόμενου και νυν κατηγορούμενου για τη Novartis.

Όταν τα έβαλαν όλοι με τον Πολάκη για την ανάρτηση όπου ο ίδιος ανέφερε το πραγματικό όνομα του «Αναστασίου», ο Φώτης έτρεξε να τον υπερασπιστεί, λέγοντας σε συνέντευξη ότι ο Τύπος είχε ήδη αποκαλύψει το όνομα του «μάρτυρα».

Και επειδή, Φώτη μου, κάτι φυλλάδες ξεμπρόστιασαν τον μάρτυρα, πρέπει να το κάνει και υπουργός της κυβέρνησης; Δηλαδή, δικαιολογείται αυτή η γελοιότητα, αυτός ο εξευτελισμός, επειδή το έκαναν κι άλλοι;..

Ο Φώτης ξεχνά ότι υπήρξε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Ο Φώτης ξεχνά ότι κάποτε ήταν... υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Ο Φώτης ξεχνά ότι είναι διακεκριμένος νομικός και ότι θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα!

Αλλά ο Φώτης είχε δηλώσει, ας μην το ξεχνάμε, ότι δεν είχε ψηφίσει καν το κόμμα του, τη ΔΗΜΑΡ, τον Ιανουάριο του 2015! Θυμίζουμε τι είχε πει:

Το μόνο που θα σας πω είναι ότι στις προηγούμενες και στις προ-προηγούμενες εψήφισα ΣΥΡΙΖΑ. Στο δημοψήφισμα εψήφισα «όχι». Και θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ.

Το γαρ πολύ του έρωτος, γεννά παραφροσύνη, Φώτη μου!