Υπάρχει ένα σοβαρό ιδεολογικό πρόβλημα με την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα που εκτείνεται δυστυχώς σε όλο το πολιτικό σύστημα που κυβερνά ή κυβέρνησε τη χώρα. Το περίφημο «ανήκομεν εις την Δύσιν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή που παρέπεμπε στην  καλλιέργεια της ελευθερίας μέσα από την έννοια του επιχειρείν, αλλοιώθηκε σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης από ένα σύστημα αρπαγής και ανοησίας το οποίο κρατιόταν ζωντανό ελέω εξωτερικών επιδοτήσεων και δανείων. Ένα σύστημα που μπλόκαρε την εγγενή ορμή  των πολιτών για πρόοδο και προήγαγε ένα αντιδυτικό και ανελεύθερο πρότυπο κρατικού ολοκληρωτισμού.

Κι’ όμως, μόνο μία κοινωνία πολιτών που επιχειρούν μπορεί να συμβάλει στην έξοδο της χώρας από την κρίση και την είσοδό της σε δρόμους ανάπτυξης. Η δημιουργία ενός τέτοιου προτύπου απέναντι στα στερεότυπα του ολοκληρωτισμού θα μπορέσει να ανοίξει και άλλους ορίζοντες σε μία εποχή που απαιτεί τόλμη, ταλέντο, δημιουργικότητα και ελεύθερη σκέψη. Ως ένα πολιτικό κόμμα που προάγει τον κοινωνικό φιλελευθερισμό η ΝΔ οφείλει στην ιστορία της και στους Έλληνες να καλλιεργήσει ξανά τόσο ιδεολογικά όσο και πρακτικά την έννοια του επιχειρείν ως μέσου αυτοολοκλήρωσης, δημιουργίας και παραγωγής εισοδήματος.

Η παράταξη και τα στελέχη της οφείλουν να εμπνεύσουν με απτές δράσεις, τόσο στον αστικό ιστό όσο και στις περιφέρειες, «διδάσκοντας» τις τοπικές κοινωνίες στην δημιουργία επιχειρηματικών σχημάτων μέσω της ομαδικής προσπάθειας. Οφείλει να προάγει ενεργά, με την δημιουργία μιας ομάδας κρούσης νέων και δυναμικών στελεχών, την οργάνωση και την καθοδήγηση των συμπολιτών μας στην επίλυση προβλημάτων χωρίς την προσμονή κάποιων κρατικών πατερούληδων. Σήμερα χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε την παραγωγή μετρήσιμου έργου και αποτελεσμάτων. Η εποχή που η ένδεια γνώσης, οράματος και ιδεών έθαβε τις πολιτικές αποφάσεις κάτω από τα μνημόνια έχει παρέλθει. Η σημερινή κυβέρνηση των γερασμένων πνευματικά και ιδεολογικά ανθρώπων που θέλει «κοπάδια» άβουλων ψηφοφόρων, τα οποία βαφτίζει «λαό» για να διαπράττει στο όνομα του όλα τα εγκλήματα που ζήσαμε την περίοδο αυτή, πρέπει να βρει απέναντι της ένα όραμα με σάρκα και οστά.

Το μοντέλο του σύγχρονου πολιτικού, που θα βγάλει την έννοια της πολιτικής από την σημερινή τελμάτωση της βαθιάς απαξίωσης, απαιτεί δυο χαρακτηριστικά: άσκηση της εξουσίας από κάτω προς τα πάνω, εμπνέοντας την ιδεολογία προόδου σε νέες βάσεις, και ασφαλώς την παραγωγή τεκμαρτού έργου. Η απελευθέρωση από τον πελατειακό κρατισμό και τη συντεχνιακή και συνδικαλιστική  διαφθορά μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ενεργοποίηση της σκέψης των πολιτών, κόντρα στην αριστερή δημαγωγία και την διαχείριση της ψυχολογίας των μαζών.

Η παράταξη οφείλει να απαντήσει στην άρνηση της κυβέρνησης να συγκλίνει προς την πραγματικότητα οδηγώντας την πατρίδα με σχέδιο και πρότυπα στην «terra incognita» μιας επιχειρούσας κοινωνίας, σε αυτό που αποτέλεσε και το όραμα του «Ανήκομεν εις την Δύσιν» με την συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Είμαστε εμείς που πρέπει να εμπνεύσουμε μια κοινωνική πλειοψηφία δημιουργώντας απέναντι στον κινηματικό χαρακτήρα της αριστεράς του «ΟΧΙ σε όλα» ένα κίνημα του «ΝΑΙ στο μέλλον μας», το οποίο θα βασίζεται σε μικρές αλλαγές και αναπτυξιακά μοντέλα των τοπικών κοινωνιών.

Αρθρο στον Κυριακάτικο Ελεύθερο Τύπο