Η στήλη του ArcadiaPortal ‘’Espresso’’ βρέθηκε για άλλη μία φορά στο παρκέ του Αρκαδικού, φιλοξενώντας τον Σάκη Καρύδα ο οποίος κατάγεται από τις Σέρρες. Γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1979, έχει ύψος 1.85 και αγωνίζεται στην θέση του πόιν γκάρντ και κατά το παρελθόν έχει αγωνιστεί σε ομάδες της Α1 αλλά και της Α2 κατηγορίας. Αυτή τη φορά ήπιαμε έναν espresso lugo έχοντας μία πολύ ωραία και ενδιαφέρουσα συζήτηση  με τον Σάκη Καρύδα στο Cova Cafe.

Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με το μπάσκετ;

Πήρα την απόφαση και ξεκίνησα το 1988 σε ηλικία 9 ετών και ο λόγος ήταν το Euro Basket του ‘87 και η μεγάλη επιτυχία που είχε γίνει με την Εθνική Ελλάδος με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και όλους τους υπόλοιπους αθλητές εκείνης της εποχής. Άρχισα να ασχολούμαι με το μπάσκετ αρχικά από μίνι, παιδικά, εφηβικά και έτσι ανδρώθηκα και έφτασα στο υψηλότερο σημείο για μένα, να αγωνιστώ στην Α1 μερικά χρόνια μετά.

Πώς ξεκίνησε η καριέρα σου; Ποιες ήταν οι πρώτες σου ομάδες;

Εγώ είμαι από τις Σέρρες και εκεί μεγάλωσα και ανδρώθηκα μπασκετικά από τους Ικάρους Σερρών, με πολλές διακρίσεις και στα παιδικά και στα εφηβικά πανελλήνια πρωταθλήματα. Στη συνέχεια, έπαιξα στην Γ’ Εθνική πολύ μικρός, από 14 χρονών, και μάλιστα τότε έκανα και το πρώτο επίσημο παιχνίδι μου, όταν ήμουν στο παιδικό, με πολύ άγχος βέβαια γιατί ήμουν μικρός. Έπαιξα στην Γ’ Εθνική 4 χρόνια και στα 19 μου πήγα σε μια ομάδα στον Βόλο Β’ Εθνικής. Μετά ακολούθησε η Ξάνθη, και αυτή ομάδα Β’ Εθνικής, και στην πρώτη μου χρονιά εκεί πήραμε την άνοδο για την Α2. Αγωνίστηκα σε ομάδες της Θεσσαλονίκης όπως η Μετς και το ICBS, αμέσως μετά πήγα στον Ηλυσιακό όπου αγωνίστηκα 3 χρόνια και την πρώτη σεζόν πήραμε την άνοδο για την Α1 όπου μείναμε δύο χρονιές με πολύ καλές σεζόν τόσο για την ομάδα μου όσο και για μένα. Ακολούθησε ο ΚΑΟΔ επίσης ομάδα της Α1 και μετά πήγα στον Κόροιβο Αμαλιάδας για δύο χρονιές, ενώ έχω αγωνιστεί και στην Κύπρο για λίγους μήνες στον Κεραυνό για δύο χρονιές και εφέτος είμαι στον Αρκαδικό.

Έχεις κάνει λαμπρή καριέρα στα ελληνικά γήπεδα. Ποιες είναι οι κορυφαίες στιγμές που έχεις ξεχωρίσει;

Αυτό που μου έχει μείνει ως μια ευχάριστη έκπληξη και δεν θα την ξεχάσω ποτέ είναι όταν αγωνιζόμουν στον Ηλυσιακό και σε ένα παιχνίδι στην Καβάλα, το οποίο με δικό τρίποντο πήραμε, είχα μια πάρα πολύ καλή παρουσία και ήμουν MVP εκείνης της αγωνιστικής στην Α1, νομίζω με τις περισσότερες ψήφους που έχει λάβει ποτέ αθλητής. Ένιωσα ότι ανταμείφθηκαν οι κόποι μου ύστερα από πολλά χρόνια στα μπασκετικά δρώμενα. Επίσης, κρατάω και τις ανόδους που έχω κάνει με τις ομάδες όπως με τον Ηλυσιακό που ανεβήκαμε στην Α1, πέρυσι με τον Κόροιβο που και πάλι ανεβήκαμε στην Α1 και τα συναισθήματα ήταν πολύ ωραία.

Μίλησέ μας για τα δύο τρίποντα που πέτυχες κόντρα στην Καβάλα. Το καθένα έχει γράψει ξεχωριστή ιστορία. Ποιο πιστεύεις πως ήταν το πιο καθοριστικό;

Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις, γιατί υπήρχαν και πολλά δίποντα στην τελευταία περίοδο. Επίσης, έχω βάλει καθοριστικό τρίποντο με το κόντρα στο Παγκράτι με τον Ηλυσιακό. Όμως, για κάθε τρίποντο, κάθε λέι απ κάθε ασίστ, κάθε κλέψιμο, νιώθεις πολύ όμορφα και ειδικά όταν κερδίζει η ομάδα σου. Σίγουρα και της Καβάλας στο παιχνίδι της Α1, επειδή έγινα ακόμα πιο αναγνωρίσιμος στον κόσμο, και αυτό κόντρα στο Παγκράτι. Και ασφαλώς και το περυσινό, ειδικά με μια ομάδα που έως πριν από λίγα χρόνια αγωνιζόταν στις τοπικές κατηγορίες. Μου έχει μείνει χαραγμένο γιατί είχαμε δεθεί πολύ με τον κόσμο, ο οποίος στάθηκε πάρα πολύ στην ομάδα. Το επιστέγασμα ήταν να τους ευχαριστήσουμε έστω και με το δικό μου τρίποντο.

Ποια είναι η ψυχολογία σου όταν πρέπει να πάρεις ένα τόσο καθοριστικό σουτ;

Εκείνες τις στιγμές θες ψυχραιμία και καθαρό μυαλό και πρέπει να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Στην προτελευταία επίθεση χάσαμε την μπάλα με δικό μου λάθος που θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκα τη δύναμη και μετά τις δύο χαμένες βολές της Καβάλας είπα πως πρέπει να επανορθώσω το λάθος που έκανα. Μου έδωσε ένα-δύο μέτρα ο αντίπαλος παίκτης της Καβάλας να σουτάρω γιατί προφανώς θεώρησε πως δεν θα κάνω τρίποντο, και έτσι πήρα αυτή την προσπάθεια με μεγάλη αυτοπεποίθηση, με στόχο απλώς εκείνη τη στιγμή να πετύχω το καλάθι καθώς δεν σκεφτόμουν τίποτα άλλο. Σούταρα πολύ καλά και θεωρώ πως ακόμα και αν δεν έμπαινε το καλάθι, εγώ έκανα το καλύτερο σουτ.

Αγωνίζεσαι στα γκαρντ και πλέον στο σύγχρονο μπάσκετ οι παίκτες πρέπει να κάνουν περισσότερες από μια δουλειές στο παρκέ. Εσύ διακρίνεσαι με βάση και τη στατιστική στις κορυφαίες θέσεις των ατομικών κατηγοριών της Α2 τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση, αλλά και για την οργάνωση και στη δημιουργία του παιχνιδιού.

Εγώ κάθε χρόνο προσπαθώ και γενικά ένας αθλητής πλέον δεν είναι όπως παλιά που έπρεπε να βάλει 30 πόντους για παράδειγμα. Εγώ από τη μεριά  μου πιστεύω πως όλα αυτά τα χρόνια αυτό που με διακρίνει είναι να δημιουργώ για τους συμπαίκτες μου πάρα πολύ καλά στο πικ εν ρολ. Αυτό προσπαθώ, να κάνω ευτυχισμένους τους συμπαίκτες μου δίνοντας μια ασίστ ή κάνοντας ένα κλέψιμο ή και σκοράροντας. Στο σύγχρονο μπάσκετ τα τελευταία χρόνια από τη θέση ένα μέχρι και το τρία θα πρέπει οι παίκτες να έχουν όλοι καλή τεχνική κατάρτιση και να παίζουν πικ εν ρολ. Όσο περνούσε ο καιρός, γινόμουν όλο και καλύτερος σε αυτό το κομμάτι και νομίζω πως έφτασα στο πικ μου μετά τα 25 μου και κάθε χρόνο γινόμουνα ακόμα καλύτερος.

Μεγάλοι προπονητές στο παρελθόν έχουν πει πως η άμυνα είναι διάθεση και η επίθεση ταλέντο. Εσύ κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα μέσα στο παρκέ με την ίδια ενέργεια. Ποιο είναι το μυστικό σου;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο μυστικό σε αυτά. Εγώ από τότε που ξεκίνησα, βάζω κάθε χρονιά αγωνιστικούς στόχους και θέλω όπου πάω να πετυχαίνω. Δεν μου αρέσει να χάνω ποτέ, ούτε καν στο τάβλι που παίζω με τους φίλους μου. Αν χάσω νευριάζω, οπότε πρέπει να έχεις συνέχεια το αίσθημα του νικητή και να προσπαθείς καθημερινά για αυτό. Η άμυνα είναι θέμα διάθεσης και αν έχεις διάθεση και είσαι ενεργητικός μπορείς να παίξεις και καλή άμυνα, μπορείς να είσαι και καλός επιθετικά και να βοηθήσεις σε πολλούς τομείς.

Ποιος είναι ο καλύτερος συμπαίκτης που έχεις αγωνιστεί και ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έχεις μαρκάρει;

Συμπαίκτες είχα πολλούς και ίσως αδικήσω κάποιους, όμως μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν αγωνίστηκα στην Α1 για 3 χρόνια συνεχόμενα οι πολλοί καλοί Αμερικάνοι παίκτες όπως οι πρώην συμπαίκτες μου Οθέλο Χάντερ και Μπρεντ Πετγουέι, που αγωνίζονται τώρα στο Ολυμπιακό, στο κομμάτι με τα αθλητικά και αλτικά προσόντα και των ικανοτήτων στο ριμπάουντ, στην άμυνα και στην ενέργεια που έβγαζαν. Το 2009 στον Ηλυσιακό ήρθε ο Νίκος Χατζής  που και πάλι είμαστε τώρα συμπαίκτες. Για εμένα, ο Νίκος είναι ένας αθλητής που τον έβλεπα στην τηλεόραση και μου άρεσε και ήταν χαρά μου που τον είχα συμπαίκτη και τον έχω και πάλι εφέτος στον Αρκαδικό. Από αντιπάλους, ο Σπανούλης που είναι ένας πολύ καλός παίκτης και έχει τρομερή νοοτροπία σαν αθλητής γιατί μπορεί να παίζει με υποδεέστερες ομάδες και να παίζει το ίδιο σαν παίζει ένα παιχνίδι Euroleague γι’ αυτό είναι και σε αυτό το επίπεδο και ίδιο ισχύει και για τον Διαμαντίδη. Μου έχουν κάνει τεράστια εντύπωση και ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης σε αυτό το κομμάτι, όπως επίσης και ο Ράιτ, ένας πρώην παίκτης που παίξαμε αντίπαλοι και έφτασε να αγωνίζεται έως και στη Euroleague, που διαθέτει πολύ καλά στοιχεία και μου είχε κάνει εντύπωση κυρίως για την εκρηκτικότητά του και την απίστευτη γρηγοράδα του.

Όπως έχουμε δει πολλές φορές, το μυαλό κερδίζει τα αθλητικά προσόντα με κύριο παράδειγμα την Εθνική Ελλάδος λίγα χρόνια πριν στο Mundobasket στην Σαϊτάμα και την πρόκριση επί των Αμερικανών. Και εσύ είσαι ένας παίκτης που διαθέτει και το μυαλό και την οξυδέρκεια.

Αν μπορείς να συνδυάσεις και τα δύο, θεωρώ πως είναι το καλύτερο που μπορείς να έχεις. Δηλαδή να έχεις και ταλέντο και αθλητικά προσόντα και οξυδέρκεια. Από εκεί και πέρα, όταν έναν αθλητή δεν μπορείς να τον κερδίσεις στα αθλητικά προσόντα, πρέπει να τον κερδίσεις κάπως διαφορετικά και γενικά θα πρέπει να κάνεις κάτι που να σε βγάλει νικητή από το ματς. Σαν πρότυπα και σαν αθλητές πάντα έβλεπα παίκτες που αγωνίζονται στη θέση μου όπως ο Ρόντρινγκ Μπλάκνεϊ που έπαιζε στον Πανελλήνιο και ήταν ένας τρομερός πλέι μέικερ ή τον Παπαλουκά για τον τρόπο που διάβαζε το παιχνίδι ή τον Σπανούλη και τον Διαμαντίδη, παίκτες δηλαδή που έχουν τρομερή καριέρα.

Ποια η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή σου σαν αθλητής;

Σίγουρα για έναν αθλητή η χειρότερη στιγμή είναι ένας  τραυματισμός, και έτσι είναι και για μένα. Αγωνιστικά τώρα, ένα παιχνίδι ανόδου Γ’ Εθνικής όταν ήμουν στις Σέρρες και χάσαμε για έναν πόντο σε πολύ μικρή ηλικία. Οι καλύτερες στιγμές ήταν με τις ομάδες που βάζαμε στόχους και ανεβαίναμε, και ειδικά αυτή που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν εκείνη με τον Ηλυσιακό, γιατί προτού ξεκινήσει η χρονιά, όλους μας είχαν ξεγραμμένους γιατί είχαμε 2-3 έμπειρα παιδιά και όλα τα υπόλοιπα ήταν νέα και αυτή τη στιγμή όλοι τους αγωνίζονται σε ομάδες της Α1, όπως ο Μπόγρης, ο Αθηναίου, ο Αθανασούλας, ο Ιωάννου. Για μένα ήταν προσωπικό στοίχημα να ανέβουμε γιατί ήμουν δεμένος με τον κόσμο και ήμουν αρχηγός της ομάδας, οπότε δεν ξεχνιέται εύκολα, όπως επίσης και η περυσινή χρονιά με τον Κόροιβο που μας έδωσε την άνοδο και ήταν ένα τρομερό συναίσθημα.

Πες μας για τον Αρκαδικό και για τη συνέχεια του πρωταθλήματος.

Η χρονιά το ξέραμε από την αρχή ότι θα είναι πολύ δύσκολη γιατί το πρωτάθλημα της Α2 είναι πολύ ανταγωνιστικό. Γι’ αυτό θα πρέπει να είσαι σοβαρός από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο παιχνίδι. Θα το λέω συνέχεια ότι θα πρέπει να έχεις διάρκεια για να ανέβει η ομάδα και θεωρώ πως είμαστε μια καινούρια ομάδα. Όμως, μια καλή ομάδα, και το λέω αυτό και εμπειρικά, από τα μέσα και μετά παίζει το μπάσκετ που θέλει να παίξει. Πλέον εδώ και μερικές αγωνιστικές παίζουμε καλύτερα και κάθε εβδομάδα που περνάει για εμάς είναι κέρδος και ακόμα περισσότερο δουλεύουμε πάρα πολύ σωστά στην προπόνηση.Ο προπονητής μας στηρίζει και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά και δουλεύοντας στο τέλος θα φτάσουμε στον στόχο μας. Πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι και να έχουμε διάρκεια, γιατί κανένα ματς δεν είναι εύκολο.

Πώς σου φαίνεται η ζωή στην Τρίπολη;

Εγώ με τις επαρχίες τα πάω πολύ καλά γιατί άλλωστε από επαρχία είμαι και εγώ. Έχω ζήσει στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη αλλά στις επαρχίες τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά και πιο εύκολα στην καθημερινότητά σου. Εδώ με τους συμπαίκτες μου, καθώς και με κάποια παιδιά περνάμε την ώρα μας με καφέ, τάβλι, ξενοδοχείο, ηρεμία για να είμαστε και προσηλωμένοι στον στόχο που έχουμε βάλει. Περνάμε πολύ όμορφα γιατί έχουμε γνωρίσει και κάποιους ανθρώπους εδώ και η καθημερινότητά μας γίνεται πιο εύκολη.

Ποια είναι η γνώμη σου για τον νεαρό προπονητή του Αρκαδικού Γιάννη Καστρίτη;

Όταν μίλησα το καλοκαίρι για να έρθω στην ομάδα και συζήτησα με τον προπονητή, τον ήξερα μόνο ως αντίπαλο. Τόσο ο κόουτς όσο και ο πρόεδρος είναι δύο αξιόλογοι άνθρωποι και αυτό το διαπίστωσα από κοντά και όταν ήρθα εδώ. Ο κόουτς πραγματικά δουλεύει πάρα πολλές ώρες για την ομάδα. Νομίζω πως το μέλλον του ανήκει και αν συνεχίσει έτσι θα κάνει μια πολύ καλή καριέρα όχι μόνο στην Α2 αλλά και στην Α1. Εύχομαι η ομάδα να ανέβει γιατί το αξίζει και ο προπονητής και η διοίκηση.

Δώσε μας το μήνυμά σου για τους φιλάθλους του Αρκαδικού.

Μου άρεσε πάρα πολύ η εικόνα που είδα στο Ψυχικό και ήρθαν να παρακολουθήσουν αυτό το δύσκολο παιχνίδι που είχαμε. Πραγματικά, μας έδωσαν ώθηση στο παιχνίδι και είναι κάτι που το θέλουμε και στα εντός έδρας παιχνίδια. Να συμπαραστέκονται στην ομάδα γιατί θεωρώ όσο θα πάμε προς το τέλος αυτοί θα είναι που θα μας κρατήσουν στα δύσκολα παιχνίδια και πρέπει να έρχονται στο γήπεδο συνέχεια όπως έρχονται μέχρι στιγμής και θέλουμε ακόμη περισσότερους, αρχής γενομένης από τα παιχνίδια με τη Λιβαδειά και τη Δόξα Λευκάδας, έτσι ώστε να στο τέλος να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί την άνοδο της ομάδας. Τόσο εγώ όσο και οι συμπαίκτες μου θα δίνουμε τα πάντα σε κάθε αγώνα για να φτάσει η ομάδα στην Α1. Αυτό είναι το μήνυμα.

Αντώνης Χρονάκης