Ρολάρει και για αυτή την εβδομάδα η στήλη του ArcadiaPortal «Εspresso» με τον Νικήτα Φράγκο. Ο ποδηλάτης Νικήτας κατάγεται από την Τρίπολη και γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1975. Διατηρεί επιχείρηση η οποία δραστηριοποιείται στο εμπόριο και στο service H/Y από το 1999, καθώς επίσης τα τελευταία 8 χρόνια έχει υπό την ευθύνη του το Τμήμα Μηχανογράφησης και εισιτηρίων του ΑΣΤΕΡΑ Τρίπολης. Είναι παντρεμένος με την Άννα Λίγκρη και έχουν 2 παιδιά, μια κόρη και έναν γιο. Εκτός όλων των παραπάνω, είναι και ποδηλάτης και συμμετείχε στον προκριματικό αγώνα για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδηλασίας που διεξήχθη στη Σκύρο την Κυριακή 25 Μαΐου και βγήκε πρώτος στην κατηγορία των 40-45 ετών.

Νικήτα, κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για την πρόσφατη διάκρισή σου στον προκριματικό αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλου. Πώς νιώθεις ύστερα από αυτή τη μεγάλη επιτυχία;

«Σας ευχαριστώ πολύ. Η κατάκτηση της πρώτης θέσης στον αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ερασιτεχνών που έγινε στη Σκύρο (UWCTSkyros 2015) ήταν αποτέλεσμα μιας πολύμηνης και πολύ επίπονης περιόδου προετοιμασίας κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά και μιας εξίσου πρόσφατης έντονης αγωνιστικής περιόδου.»

Πόσα χρόνια ασχολείσαι με τον πρωταθλητισμό;

«Με τον πρωταθλητισμό στην ποδηλασία ασχολούμαι τα τελευταία 2 χρόνια.

Η περυσινή χρονιά τελείωσε για εμένα με τη δεύτερη θέση στην Ελλάδα στην ηλικιακή κατηγορία 30-39 στο πρωτάθλημα που διοργανώνει η ΠΕΠΑ (Ποδηλατική Ένωση Παλαιμάχων Αθλητών & Ερασιτεχνών), ενώ εφέτος προηγούμαι στο πρωτάθλημα στην κατηγορία 40-49 ετών.»

Σε ποια ποδηλατική ομάδα ανήκεις;

«Μέχρι πρόσφατα αγωνιζόμουν με τα χρώματα του Π.Ο. Τρίπολης.

Εφέτος (για καθαρά αγωνιστικούς λόγους) τρέχω με τον ΑΟ Πήγασο Κυψέλης.»

Γνωρίζουμε ότι είσαι σύζυγος, πατέρας και επιχειρηματίας και αθλητής. Πόσο δύσκολο είναι να τα συνδυάζεις όλα αυτά μαζί;

«Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο.Οι 24 ώρες κάθε ημέρας μοιάζουν πολύ λίγες. Ευτυχώς, η οικογένειά μου αλλά και το εργασιακό μου περιβάλλον με στηρίζουν όσο χρειάζεται, ώστε να μπορώ να αντεπεξέλθω σε όλες τις αυξημένες υποχρεώσεις μου χωρίς προβλήματα.»

Περίγραψέ μας την καθημερινότητά σου, η οποία περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω.

«Η ημέρα μου ξεκινά πανέμορφα, προετοιμάζοντας μαζί με τη γυναίκα μου τα παιδιά μας για το σχολείο. Αφού ανοίξω το μαγαζί, ασχολούμαι με όλες τις πρωϊνές εργασίες που απαιτεί η επιχείρηση (πελάτες – προμηθευτές – τιμολόγια κτλ.). Στη συνέχεια, περνάω αρκετές ώρες στο γήπεδο ασχολούμενος είτε με θέματα μηχανογράφησης είτε εισιτηρίων. Τα μεσημέρια πάω για προπόνηση, η διάρκεια της οποίας μπορεί να είναι από 3 έως 4 ½ ή παραπάνω ώρες. Τα απογεύματα (ό,τι μένει) μοιράζονται ανάμεσα σε  επαγγελματικές υποχρεώσεις, οικογένεια και ξεκούραση.»

Θα προέτρεπες τα παιδία σου να ασχοληθούν με τον αθλητισμό ή ακόμα ειδικότερα με  ποδήλατο;

«Σίγουρα θέλω τα παιδιά μου (και κάθε παιδί) να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Από πολύ μικρή ηλικία έκανα ποδηλασία και αργότερα μεσαίες αποστάσεις στον στίβο.

Αυτό μου άφησε μόνο υπέροχες αναμνήσεις και μια φιλοσοφία ότι κανένας στόχος δεν είναι ανέφικτος. Το αν τα παιδιά μου θα σχοληθούν με την ποδηλασία ή όχι αυτό θα το  αποφασίσουν μεγαλώνοντας. Το μόνο που επιθυμώ είναι να είναι ευτυχισμένα μέσα από τον αθλητισμό.»

Προπονείσαι μόνος σου ή έχεις κάποιους συναθλητές με τους οποίους βγαίνετε μαζί στην προπόνηση καθημερινά;

«Οι περισσότερες προπονήσεις μου είναι μοναχικές. Είναι τέτοια η φύση του αθλήματος που είναι δύσκολο να ταιριάξουν τα προγράματα διαφορετικών αθλητών μεταξύ τους. Προσπαθώ όμως όσο γίνεται 1 ή 2 φορές την εβδομάδα κομμάτια της προπόνησής μου να τα κάνω με συναθλητές μου από την Τρίπολη.»

Είναι γνωστό πως οι Έλληνες οικογενειάρχες δεν ασχολούνται με τον αθλητισμό λόγω έλλειψης χρόνου. Τι θα τους απαντούσες και πού σε έχει βοηθήσει ο αθλητισμός ως προς της ποιότητα της ζωής σου;

«Χωρίς να θέλω να φανώ εριστικός, θα τους πρότεινα να κλείσουν λίγο την τηλεόρασή τους να φορέσουν τις φόρμες τους,να πάρουν τα παιδιά τους από το χέρι και να κάνουν την πρώτη αθλητική δραστηριότητα που θα σκεφτούν. Από αυτό έχουν μόνο να κερδίσουν κάτι. Εμένα η ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό το κυριότερο που μου έδωσε είναι χρώμα στις γκρίζες μέρες που ζούμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.»

Μετά την πρόκριση στο τελικό του Παγκοσμίου, σκοπεύεις να λάβεις μέρος στον μεγάλο αγώνα; Αν ναι, πότε είναι οι αγώνες;

«Ναι, έχω ήδη βάλει στο αγωνιστικό μου πρόγραμμα τον τελικό του Παγκοσμίου, ο οποίος θα γίνει αρχές Σεπτέμβρη στο Aalborg της Δανίας.»

Ξέρουμε ότι το άθλημα της ποδηλασίας είναι πολύ ακριβό τόσο σε εξοπλισμό όσο για τη συμμέτοχη σε αγώνες. Όλα αυτά τα έξοδα τα καλύπτεις μόνος σου ή έχεις και κάποια άλλη βοήθεια;

«Το 90% των εξόδων τα καλύπτουμε μόνοι μας. Πολύ λίγες παροχές, δυστυχώς, έχουμε από χορηγούς ή από την ομάδα. Οι εποχές είναι πλέον δύσκολες για όλους και δεν υπάρχει η άνεση που υπήρχε παλαιότερα, τόσο σε επίπεδο ομάδας όσο και σε επίπεδο ομοσπονδίας.»

Ποια είναι τα άτομα τα οποία σε έχουνβοηθήσει; Θαήθελες να τους πεις ένα μεγάλο «ευχαριστώ»;

«Το πρώτο άτομο που αξίζει το μεγαλύτερο ευχαριστώ μου είναι η γυναίκα μου, που διατηρεί την οικογένειά μας κατά τις ώρες που εγώ καταναλώνω στη δουλειά,στην προπόνηση και στους αγώνες. Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει ο προπονητής μου ο Λουκάς ο Καταπόδης ενώ θα πρέπει να ευχαριστήσω πάρα πολύ τον Γιάννη Μάγκλαρη αντιπρόσωπο της Fuji Bikes Greece και ιδιοκτήτη του Maglaris Bikesγια όλη την τεχνική υποστήριξη που μου παρέχει, αλλά και για την ανεκτίμητη μετάδοση προς εμένα τόσο της αθλητικής τεχνογνωσίας που κατέχει ως παλαιός πρωταθλητής ποδηλασίας, όσο και των γνώσεών του σε κάθε τομέα της αγωνιστικής ποδηλασίας.»

Τέλος, θα θέλαμε να μα πεις ένα μακρινό σου όνειρο ή μια βαθιά σου επιθυμία.

«Βαθιά μου επιθυμία είναι να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε ως άνθρωποι και ως Χώρα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Ο αθλητισμός δεν αποτελεί τη λύση στα προβλήματα αυτά, αλλά είναι ένα φάρμακο που καταπραϋνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Ας το χρησιμοποιήσουμε.»

Έφη Καστραντά