Η στήλη Εspresso αυτή τη φορά φιλοξενεί την αθλήτρια του μήκους Βασιλική Κουτσουμπού σε μια πολύ όμορφη και απολαυστική συνέντευξη.

Η Βασιλική στα 22 της χρόνια μετρά πάρα πολλά μετάλλια στη συλλογή της και πολύ σημαντικές διακρίσεις στον χώρο του μήκους από το ξεκίνημά της στην κατηγορία Παγκορασίδων στον ΓΣΑ μέχρι την κατηγορία Νέων όπου βρίσκεται αυτή τη στιγμή που αγωνίζεται με μεγάλη επιτυχία για λογαριασμό του Πανναξιακού. Επίσης η Βασιλική είναι διεθνής αθλήτρια με μετάλλια και σε βαλκανικούς αγώνες και συμμετοχή σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο μίτινγκ πράγμα που, όπως μας ομολόγησε, αποτελεί και την κορυφαία στιγμής της.

Παράλληλα με τον αθλητισμό η Βασιλική Κουτσουμπού είναι φοιτήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών δίνοντας συνάμα το δικό της ξεκάθαρο μήνυμα θέλησης για πώς μπορεί μια νέα κοπέλα να συνδυάσει τον πρωταθλητισμό σε κορυφαίο επίπεδο με τις σπουδές.

Με τη Βασιλική ήπιαμε espresso και είχαμε τη δυνατότητα να την γνωρίσουμε καλύτερα. Ρωτήσαμε και μάθαμε πολλά για το ξεκίνημά της στον χώρο του στίβου, για τις προσωπικές της διακρίσεις, για τα όνειρά της, για τους μελλοντικούς της στόχους και για τον αθλητισμό στην Αρκαδία.

Πώς είναι να βρίσκεσαι σε τόσο υψηλό επίπεδο στο άθλημα του μήκους;

«Δεν ξεκίνησα με την προοπτική να κάνω πρωταθλητισμό αλλά με την προοπτική να αθλούμαι, να συμμετέχω σε αγώνες και σιγά-σιγά άρχισα να πηγαίνω καλά χωρίς να μου μπει ποτέ το μικρόβιο του πρωταθλητισμού. Όταν ήμουν στην Τρίπολη ήταν πολύ πιο εύκολο διότι ήταν το χόμπι μου και έτσι έπαιρνα μέρος σε αγώνες. Στην Αθήνα όταν πήγα τα πράγματα και οι απαιτήσεις άλλαξαν και μπήκα σε μια εντελώς διαφορετική διαδικασία πιο επαγγελματική χωρίς ωστόσο να το κάνω αυτό καθαυτό λόγω των σπουδών μου».

Ποια είναι η κορυφαία στιγμή στην καριέρα σου;

«Η συμμετοχή μου στο παγκόσμιο και στο ευρωπαϊκό είναι σίγουρα μεγάλες στιγμές για εμένα κυρίως όταν έπιασα το όριο και αυτό γιατί ήταν μία χρονιά που το κυνηγούσα αυτό. Τη μία χρονιά είχα πηδήξει 5,75 και το όριο ήταν 5,90 όμως με τη βοήθεια του προπονητή μου εδώ στην Τρίπολη του κ. Τάκη Ζορμπαλά τον οποίον και ευχαριστώ πάρα πολύ, τα κατάφερα, έπιασα το όριο και πήγα στο παγκόσμιο, πράγμα που είναι μια τεράστια επιτυχία για εμένα προσωπικά».

Πόσο σε έχει βοηθήσει στο μήκος το ότι έχεις ασχοληθεί και με άλλα αγωνίσματα στο παρελθόν;

«Στο μήκος είναι βασικό να έχεις ταχύτητα. Εδώ στην Τρίπολη έκανα και άλλα αγωνίσματα όπως σύνθετα και ατομικά, δοκιμάζοντας και άλλα πράγματα. Στην Τρίπολη το να ειδικευτείς σε ένα τεχνικό αγώνισμα είναι δύσκολο λόγω των συνθηκών καθώς αργούσαμε πολύ στο να μπούμε στην ειδική προετοιμασία λόγω καιρού, μη έχοντας τη δυνατότητα να έχουμε ένα κλειστό στίβου. Οπότε είχα δουλέψει πάρα πολύ και την ταχύτητα και αυτό με βοήθησε πολύ. Θεωρώ ότι το χαρακτηριστικό μου είναι η ταχύτητα στο άλμα».

Τι σημαίνει για σένα η 2η θέση στους Βαλκανικούς με την Εθνική;

«Το γεγονός αυτό είναι σίγουρα μεγάλη τιμή για κάθε αθλητή και κάθε αθλήτρια. Καταρχάς αγωνίζεσαι για την Εθνική και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό. Όταν είσαι σε μία διαδικασία αγώνων προσπαθείς πάντα για το καλύτερο και αυτό θέλω να κάνω και εγώ όπου και αν αγωνίζομαι. Σίγουρα η 2η θέση με την Εθνική στους Βαλκανικούς είναι μία ξεχωριστή επιτυχία για εμένα».

Από τον ΓΣΑ στον Πανναξιακό. Μίλησέ μας για τη διαδρομή αυτή στην καριέρα σου.

«Στον ΓΣΑ πέρασα πάρα πολύ ωραία και οι σχέσεις μου με την ομάδα συνεχίζουν να είναι και τώρα εξαιρετικές. Όμως οι καιροί είναι δύσκολοι και για τον λόγω αυτόν έφυγα. Υπήρχαν πράγματα που ένας αθλητής σε κάποιο επίπεδο χρειάζεται να του τα καλύπτουν και δυστυχώς δεν υπήρχε η δυνατότητα και γι’ αυτό επέλεξα να φύγω και όχι για κάποιον άλλον λόγο. Πλέον ανήκω στον Πανναξιακό και η συνεργασία μας αλλά και οι συνθήκες είναι πολύ καλές. Επειδή ο στίβος είναι ένα αγώνισμα που τα χρήματα είναι περιορισμένα και ο κάθε αθλητής χρειάζεται κάποια βοήθεια στο να του καλύπτουν τα ταξίδια του, κάποιες θεραπείες, μασάζ, η ομάδα με στηρίζει και σε αυτό το κομμάτι».

Ποιοι είναι οι άνθρωποι εκείνοι που σε βοήθησαν;

«Ξεκίνησα με τον κ. Τάκη Ζορμπαλά και με βοήθησε πάρα πολύ και με έχει φθάσει εκεί όπου βρίσκομαι τώρα και είναι ένας εξαιρετικός προπονητής και άνθρωπος. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ χρωστάω και στον κ. Αθανάσιο Σιούντρη τον προπονητή της ομοσπονδίας ο οποίος και αυτός με έχει βοηθήσει σημαντικά».

Πόσο δύσκολο είναι για σένα να συνδυάζεις τον πρωταθλητισμό με τις σπουδές;

«Το καλό με την Ψυχολογία που σπουδάζω είναι ότι δεν έχω υποχρεωτικά μαθήματα και έτσι μπορώ να το συνδυάσω και με τις προπονήσεις μου. Σίγουρα είναι δύσκολο κυρίως σε περιόδους εξεταστικής που πολλές φορές τυγχάνει να πέφτει και σε αγώνες και αυτό το κάνει αρκετά δύσκολο όμως χρειάζεται να έχεις μεγάλη θέληση και πίστη για να μπορέσεις να τα κάνεις και τα δύο».

Ξεκίνημα της χρονιάς με πρώτη θέση στο διασυλλογικό στην Κω λίγες ημέρες νωρίτερα:

«Το διασυλλογικό είναι ένας ένα μίτινγκ που με βοηθάει να βρίσκομαι σε αγωνιστικούς ρυθμούς. Γενικά στα Δωδεκάνησα και στις Κυκλάδες δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές και ο κόσμος είναι λίγος που ασχολείται με τα αγωνίσματα του στίβου με αποτέλεσμα να υπάρχουν προβλήματα. Αναφορικά με την πρώτη θέση αυτό που έχει σημασία για εμένα είναι κυρίως η επίδοσήμου καθώς πέρυσι τελείωσα με 6,09 που είναι και το ατομικό μου ρεκόρ και φέτος ξεκίνησα με 6,03 και μικρότερη φόρα, πράγμα που με κάνει να είμαι πολύ ευχαριστημένη και θεωρώ πως ήταν και μια πολύ καλή αρχή».

Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου στόχοι;

«Τώρα μέχρι το Πανελλήνιο Ανδρών- Γυναικών έχουμε μια σειρά από μίτινγκ (Χανιά 2016, Παπαφλέσσια, Φιλοθέη γκαλά) στα οποία θέλω να βελτιώσω το ρεκόρ μου (6,09) και να προσπαθήσω να κάνω μια καλύτερη επίδοση. Από εκεί και πέρα στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα είναι ένας αγώνας και ασφαλώς θα πάω για το καλύτερο».

Το εφετινό καλοκαίρι διοργανώνονται Ολυμπιακοί Αγώνες. Είναι ένα όνειρο για εσένα η Ολυμπιάδα;

«Για κάθε αθλητή που ασχολείται από το πιο χαμηλό έως το πιο υψηλό επίπεδο αποτελεί ένα όνειρο. Ξέρω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο, όχι όμως και ακατόρθωτο. Το 6,70 που είναι το όριο για την Ολυμπιάδα όσο κοντά είναι από το 6,09 που είναι το ρεκόρ μου, είναι άλλο τόσο μακριά και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια».

Πόσο δύσκολο είναι για έναν αθλητή στην Ελλάδα να ασχολείται με τα ατομικά αθλήματα με αφορμή τις οικονομικές συγκυρίες που υπάρχουν πλέον στην χώρα μας;

«Είναι αλήθεια πως είναι πάρα πολύ δύσκολη η κατάσταση. Υπάρχουν αθλητές σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο που παλιότερα πρωταγωνιστούσαν ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο και αυτή τη στιγμή δεν έχουν να φάνε και αυτό είναι πολύ τραγικό. Εγώ ακόμα και τώρα το κάνω ως χόμπι και δεν με έχει επηρεάσει τόσο διότι έχω και τις σπουδές μου. Όμως υπάρχουν άλλοι αθλητές που αυτή τη στιγμή δυσκολεύονται πάρα πολύ. Δυστυχώς δεν υπάρχει στήριξη από την Πολιτεία».

Πώς προήλθε η ενασχόλησή σου με τον στίβο;

«Είχα ξεκινήσει από πολύ μικρή στίβο και πιο συγκεκριμένα από το Δημοτικό. Σιγά-σιγά και μέσα από τις ακαδημίες και με τη βοήθεια του κ. Ζορμπαλά, ο οποίος διέκρινε την ταχύτητά μου, ξεκινήσαμε να δοκιμάζουμε όλα τα αγωνίσματα. Πρώτη φορά πήδηξα μήκος στην πρώτη γυμνασίου κάνοντας πολύ καλά άλματα και σιγά-σιγά αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω στο αγώνισμα αυτό.  Όταν κλήθηκα να επιλέξω ανάμεσα στο μήκος και στα 100μ. επέλεξα το μήκος γιατί είναι πιο ευρωπαϊκό άθλημα με περισσότερες ευκαιρίες να διακριθείς και ασφαλώς και εμένα μου άρεσε πολύ και κάπως έτσι ξεκίνησα».

Είχες κάποιο πρότυπο αθλητή στον στίβο;

«Κάποιο ιδιαίτερο πρότυπο αθλητή δεν είχα. Στην Ελλάδα θαύμαζα και θαυμάζω τον Λούη Τσάτουμα και με έχει στενοχωρήσει λίγο που δεν έχει πάει τόσο καλά όσο περίμενα. Τρομερό ταλέντο και έχει ξεχωρίσει πάρα πολύ από τους Έλληνες αθλητές».

Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;

«Προσπαθώ να είμαι με τους φίλους μου διότι ο χρόνος είναι περιορισμένος τόσο ο δικός μου όσο βέβαια και αυτών. Μου αρέσουν οι εκδρομές, το περπάτημα και το σινεμά».

Ποιο είναι το μήνυμά σου για τα νέα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό και ποια η γνώμη σου για τον αρκαδικό αθλητισμό;

«Βασικά να μην πιέζονται και να κάνουν ό,τι πραγματικά τους αρέσει σε όποιο άθλημα έχουν ταλέντο και είναι καλοί. Από εκεί και πέρα, η Αρκαδία έχει πλούσιο αθλητισμό σε όλα τα είδη σε ομαδικά και ατομικά αθλήματα και μάλιστα σε πολύ υψηλό επίπεδο και αυτό δείχνει την αγάπη που υπάρχει για τον αθλητισμό, την οργάνωση και τη σωστή δουλειά που γίνεται. Παράλληλα, για ένα νέο παιδί, του δίνεται η δυνατότητα στην Αρκαδία να επιλέξει το άθλημα που πραγματικά θέλει να ακολουθήσει».

Με αφορμή το γεγονός ότι σπουδάζεις Ψυχολογία,θα θέλαμε να μας πεις τον ρόλο που παίζει η ψυχολογία ενός αθλητή στα ατομικά αθλήματα.

«Στα ατομικά αγωνίσματα παίζει βασικό ρόλο η ψυχολογία. Στο μήκος η αλληλεπίδραση με τις υπόλοιπες αθλήτριες είναι ακόμα πιο έντονη. Προσωπικά, θέλω πάντα να κάνω το καλύτερο. Κοιτάζω αποκλειστικά και μόνο τι θα κάνω εγώ χωρίς να ασχολούμαι με άλλες συναθλήτριές μου. Πλέον δεν νιώθω κανένα άγχος και κάθε φορά μπαίνω στους αγώνες για να κερδίσω».