Espresso με τη Μαρία Καραγιάννη

Espresso με τη Μαρία Καραγιάννη

Μάιος 11, 2015 - 17:17
0 σχόλια

Είναι από τους πιο ζεστούς και ειλικρινείς ανθρώπους, μια σύγχρονη νέα γυναίκα με ματιά διεισδυτική, όχι μόνο όταν καταπιάνεται με το πλάσιμο χαρακτήρων αλλά και όταν σε κοιτάζει. Η κυρία Μαρία Καραγιάννη είναι συγγραφέας, και το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Στη Σκιά της Σιωπής» (εκδόσεις Πηγή), το βιβλίο που ονειρεύτηκε, όπως λέει η ίδια, βρήκε τον δρόμο του από την ψυχή της προς την έκδοση και προς τις ψυχές του αναγνωστικού κοινού.

Η κυρία Μαρία Καραγιάννη γεννήθηκε στην Καλαμάτα, έχει αποφοιτήσει από τη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας και τη Νομική Σχολή Αθηνών, μιλάει τρεις ξένες γλώσσες και είναι Διοικήτρια Αστυνομικού Τμήματος στη Μεσσηνία. Της αρέσουν τα ταξίδια και από πολύ νωρίς ένιωσε την ανάγκη να αποτυπώνει τις σκέψεις της στο χαρτί. Την Τετάρτη 13 Μαΐου θα βρεθεί στην Τρίπολη στο Μεγάλο Καφενείο στις 20:00 για να μοιραστεί μαζί μας την εμπειρία αυτού του ταξιδιού. Μια νέα Ελληνίδα συγγραφέας μόλις γεννήθηκε. Απολαύστε την στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ArcadiaPortal.gr.

«Στη σκιά της σιωπής», το πρώτο σας βιβλίο. Πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία; Πώς γεννήθηκε μέσα σας;

«Όπως έχω ξαναπεί σε προηγούμενες συνεντεύξεις, πίσω από τις σελίδες κάθε βιβλίου υπάρχει πάντα και μια άλλη, αθέατη ιστορία. Στη δική μου περίπτωση, το έναυσμα ήταν καταλυτικό, ολοκληρωτικό... Σε τέτοιο βαθμό που πλέον τείνω να παραδεχτώ πως τίποτε σε αυτή τη ζωή δεν γίνεται τυχαία. Θα μου επιτρέψετε αυτή τη μοναδική εμπειρία να την μοιραστώ μαζί σας, κοιτώντας σας στα μάτια, στις 13 Μαΐου...»

Πότε, σε ποια περίοδο της ζωής σας, συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να γράφετε, και μάλιστα επαγγελματικά;

«Από τότε που απέκτησα συνείδηση του εαυτού μου και του κόσμου που ζούμε, ήξερα πως θα έρθει μια μέρα που θα γράψω κάτι ολοκληρωμένο.  Έτσι κι αλλιώς, η συγγραφή κατά τη γνώμη μου δεν είναι παρά μια μορφή διαμαρτυρίας. Εξευγενισμένη μεν, μα με τρομερή δυναμική. Θυμάμαι πως από μικρή κοπέλα ακόμα περνούσα ώρες ατελείωτες σκυμμένη πάνω από τα χαρτιά να αποτυπώνω τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις εντυπώσεις από τον κόσμο που ανακάλυπτα μέρα τη μέρα, χρόνο τον χρόνο, εξασκώντας ασυνείδητα τον νου και την πένα μου. Τα χρόνια περνούσαν και η ορμή μέσα μου δυνάμωνε, μέχρι που έγινε ακατανίκητη και απλά ‘υποτάχτηκα’ σε εκείνο που τόσο γλυκά μου επίτασσε η φύση μου.»

Το βιβλίο σας είναι γεμάτο μυστικά, που καθορίζουν τις ζωές των ηρώων σας και διαμορφώνουν το μέλλον τους, ενώ παράλληλα μέσω του παρόντος δικαιώνεται το παρελθόν τους. Πώς αντιμετωπίζετε εσείς τον χρόνο;

«‘Το χθες στο σήμερα και το σήμερα στη σκιά του χθες’. Νομίζω πως είναι η φράση που μπορεί να περιγράψει με τον πιο παραστατικό και μεστό τρόπο το μήνυμα του βιβλίου. Ξέρετε πολύ καλά πως ο χρόνος μπορεί να γίνει πολύ σχετική έννοια, πολλές φορές μη μετρήσιμη.  Εξαρτάται υπό ποίο πρίσμα θα τον εξετάσεις και σε σχέση με τι. Όσον αφορά το έργο μου,  ο χρόνος αποτελεί στοιχείο κεφαλαιώδους σημασίας στην πλοκή της υπόθεσης.  Οι ζωές των πρωταγωνιστών στο παρόν και στο μακρινό  παρελθόν είναι συνδεδεμένες με μια αόρατη απροσπέλαστη αλυσίδα, θωρακισμένη στο βάθος του χρόνου.  Μια αλυσίδα που η αρχή πρέπει να συναντήσει το τέλος... Και κάπως έτσι ξεκινά το ταξίδι, για να τους οδηγήσει βήμα το βήμα από τη σκιά του παρελθόντος στην Πύλη του Φωτός. Εκεί όπου το παρόν και το παρελθόν συναντιούνται, για να δικαιωθούν οι ψυχές των νεκρών και να ολοκληρωθούν οι έρωτες του σήμερα. Όλα όσα κατοχυρώνονται στο  πέρασμα του χρόνου, δεν είναι παρά οι μνήμες του αέναου μέλλοντος».

Η «Σκιά της σιωπής», ανάμεσα στα άλλα, περιγράφει τις πληγές που άφησε η Κατοχή στην Ελλάδα, στην Κυπαρισσία συγκεκριμένα, και στις ψυχές των ηρώων του, ακόμα πιο συγκεκριμένα. Πείτε μας λίγα λόγια για την έρευνα που πραγματοποιήσατε ως προς το υλικό σας και για τις σκέψεις σας επάνω σε εκείνη τη χρονική περίοδο και το κόστος που είχε για τους ανθρώπους της εποχής.

«Αισθάνομαι έντονα, βαθιά μέσα μου, ότι η ενασχόλησή μου με τη συγγραφή του εν λόγω μυθιστορήματος προκάλεσε απίστευτες συναισθηματικές μεταβολές στον ψυχισμό μου! Άλλαξε ή αν θέλετε πιο σωστά εμβάθυνε περισσότερο τη ματιά μου,  άμβλυνε την αντιληπτική μου ικανότητα, το γνωσιακό μου πεδίο! Δεδομένου ότι στο εν λόγω μυθιστόρημα οι ζωές των ηρώων επηρεάζονται καθοριστικά από τις πολιτικές-ιστορικές και πολιτισμικές συνθήκες της εποχής, το συναισθηματικό βάρος για μένα ήταν υπαρκτό, πολλές φορές και επώδυνο. Έπρεπε να αισθανθώ για να μπορέσω να μεταφέρω στο χαρτί την ατμόσφαιρα μιας εποχής παντελώς άγνωστης για μένα και αυτό αποτελούσε μια τεράστια ευθύνη, αλλά και την αφετηρία για ένα συγκλονιστικό  ταξίδι στον χρόνο, μέσα από το οποίο βιώνοντας και εγώ η ίδια την τραγικότητα της ζωής των ηρώων που παρελθόντος, διδάχτηκα πως η Ιστορία θα επαναλαμβάνεται όσο η ματαιοδοξία των ισχυρών, τα πάθη και η ηθική κατάπτωση θα ορίζουν τις τύχες των λαών». 

Στο βιβλίο σας περιγράφετε έναν μεγάλο έρωτα, που στην πραγματικότητα δεν σίγησε ποτέ. Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι στην εποχή μας ερωτεύονται με τέτοιον απόλυτο τρόπο;

«Μια ερώτηση με δύσκολη απάντηση! Οι εποχές που ζούμε και αυτές που θα έρθουν στα μάτια όλων μας μοιάζουν κάπως δυσοίωνες. Οι γρήγοροι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής,  οι πολλαπλές καθημερινές απαιτήσεις, τα οικονομικά προβλήματα, η απομόνωση των μεγάλων αστικών κέντρων και το μάταιο πολλές φορές κυνήγι μιας επίπλαστης κοινωνικής επιτυχίας εξουθενώνουν και αποστραγγίζουν τον άνθρωπο και τον απομακρύνουν από τη γνήσια φύση του. Η ανάγκη του ανθρώπου να αγαπήσει και να αγαπηθεί είναι έμφυτη από καταβολής του.  Μόνο που στις μέρες μας πολύ φοβάμαι ότι στη βάση αυτής ακριβώς της ανάγκης,  οι άνθρωποι βαφτίζουμε πιο εύκολα καταστάσεις ως ιδανικές, προσδίδοντάς τους ωραίους τίτλους και  θαυμαστά επίθετα, για να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και να διαλύσει  με μια πνοή αέρα την επιχρυσωμένη επίφαση της αγάπης της ανάγκης. Η αληθινή αγάπη απαιτεί αλήθεια, αξιώνει ελευθερία επί της ουσίας και αυτό συναντάται μόνο στους δυνατούς. Σε εκείνους, δηλαδή, τους αμετανόητα ρομαντικούς που παλεύουν να διαφυλάξουν το ψυχικό τους μεγαλείο, κόντρα στο ρεύμα των καιρών. Σε εκείνους που τολμούν ακόμα να κοιτούν το φεγγάρι και να ονειρεύονται, προσμένοντας καρτερικά τη μία, την αληθινή αγάπη! Ο απόλυτος έρωτας, η αληθινή αγάπη είναι η ελπίδα που κρατά τη σπίθα της ψυχής ζωντανή. Κι όπως ξέρετε πολύ καλά, η ελπίδα δεν πεθαίνει παρά μόνο όταν καταρρεύσει ο κόσμος όλος!»

Ο κεντρικός ήρωας, ο Έκτορας, ξεκινά σαν χαμένος να αναζητήσει τις ρίζες του και βγαίνει πιο δυνατός και πιο ώριμος από αυτή τη διαδικασία. Πιστεύετε ότι η αναζήτηση ενδυναμώνει τον άνθρωπο;

«Η αναζήτηση της αλήθειας είναι πάντα μια επώδυνη διαδικασία, είναι όμως και δύναμη και  έναυσμα προσωπικής εξέλιξης. Η αναζήτηση και επίγνωση εν τέλει της αλήθειας είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος που μπορεί να μας οδηγήσει μαλακά στα σκληρά και συνάμα λυτρωτικά μονοπάτια της αυτογνωσίας, της ενσυναίσθησης... Τολμώ να πω και της θέωσης.»

Η μουσική διαποτίζει ολόκληρο το έργο. Ποια η σχέση σας μαζί της;

«Η μουσική, η οποία πήρε το όνομά της από τις εννέα Μούσες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, και  ορίζεται ως η τέχνη  που βασίζεται στην οργάνωση ήχων με σκοπό τη σύνθεση αρμονικών μελωδιών,  δεν μπορεί παρά να με συγκινεί. Η ύπαρξή μου στην ολότητά της είναι συνυφασμένη με τη μουσική. Ειδικά εκείνη που είναι ικανή να με ταξιδέψει, να πλημμυρίσει την ψυχή μου, να κινητοποιήσει το σώμα να την ακολουθήσει, αποκωδικοποιώντας σε κάθε κίνηση το ηχητικό μήνυμα. Ένα πιάνο, σιωπηλό, δεσπόζει στο εξώφυλλο του βιβλίου... Καθόλου τυχαία, πιστέψτε με.»

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Έχετε «στα σκαριά» μια καινούρια ιστορία;

«Το μυαλό μου βομβαρδίζεται διαρκώς από σκέψεις, αλλά αυτήν την περίοδο βρισκόμαστε σε προσωρινή ανακωχή. Η σκέψη υπάρχει, όμως δεν είναι της παρούσας στιγμής. Όταν το έργο "Στη σκιά της σιωπής" αποκτήσει τη δική του φωνή, εκείνη και όποια του προσδώσουν οι αναγνώστες του, τότε ένα καινούργιο ταξίδι θα ξεκινήσει για να θιγούν ζητήματα που μας πονούν και πρέπει να μας αφορούν όλους.»

 Πόσο ανταγωνιστικός είναι ο εκδοτικός χώρος; Ως νεοεισερχόμενη σε αυτόν, πώς αντιμετωπίζετε την πρόκληση που ορθώνεται μπροστά σας;

«Αντικειμενικά ο εκδοτικός κόσμος είναι ένας άκρως ανταγωνιστικός χώρος. Στην περίπτωση τη δική μου, για καλή μου τύχη, το βιβλίο άμεσα βρήκε ανταπόκριση στον εκδοτικό κόσμο, οπότε η απόφασή μου να το επικοινωνήσω με το κοινό επισφραγίστηκε και από τη γνώμη των ειδικών. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τις εκδόσεις Πηγή και τους συνεργάτες που με πίστη και πολλή σεβασμό δουλέψαμε από κοινού με κύριο στόχο τη δημιουργία του βιβλίου κυριολεκτικά των ονείρων μου. Τώρα πια σας ανήκει. Εύχομαι να βρει μια θέση στην καρδιά σας. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και θα σας περιμένω όλους εσάς με μεγάλη χαρά την Τετάρτη 13 Μαΐου, στο Μεγάλο Καφενείο στις 20:00  για να γνωριστούμε και να περάσουμε μια όμορφη βραδιά.»


Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.