Αυτή την εβδομάδα, η στήλη Espresso του Arcadia Portal φιλοξενεί την Τριπολίτισσα ηθοποιό Δήμητρα Τάμπαση. Γεννήθηκε στην Τρίπολη. Όπως λέει κι η ίδια, «στους πρόποδες του Μαινάλου».  Απολαύστε την, όπως εκφράζει τις σκέψεις της για τη ζωή και για το θέατρο.

Για τα παιδικά και νεανικά της χρόνια:

«Τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα από την οσμή της νοτισμένης γης, του παιχνιδιού μέχρι αργά στην πλατεία και τις φιλίες ζωής. Μεγάλωσα κι εγώ! Έφτασα στην Αθήνα για σπουδές με ενα μπαγκάζι όνειρα και πολλή αθωότητα… Και κάπου εκεί συνδέθηκα με το θέατρο ουσιαστικά, και με οτιδήποτε μπορεί να απεγκλωβίζει το παιδί με τα γυμνά πόδια που τρέχει, παίζει, ζει».

Για τις σπουδές της στο θέατρο:

«Το θέατρο το ανακάλυψα νωρίς, στο σχολείο, ως θεατής αρχικά και έπειτα στη θεατρική ομάδα του σχολείου μας. Ήταν ένας άλλος κόσμος, μια χαραμάδα φυγής από τα εξοντωτικά προγράμματα προετοιμασίας των πανελληνίων. Έπειτα στην Αθήνα ήταν ένα παράθυρο -φυγής πάλι- από τον αδιάφορο, για μένα, φοιτητικό κόσμο (μεγάλωσα με τους Χαμένους Ποιητές και μπαίνοντας στο πανεπιστήμιο  χάθηκα στην πολυκοσμία. Χάθηκα στην μεγαλούπολη, χάθηκα στους γύρω που έτρεχαν).»

Βρέθηκα λοιπόν στη Δραματική Σχολή Βεάκη, βρέθηκα να ζω ανάμεσα στις θρυλικές τις γάτες, στα δωδεκάωρα, στις πρόβες, στα κείμενα και τα λοιπά.  Βρήκα και έναν κόσμο στο Λονδίνο, στη Βασιλική Ακαδημία Θεάτρου… Για ένα καλοκαίρι "βασιλικά" συνάντησα τον Σαίξπηρ και τη βρετανική μεγαλειώδη υποδομή(σαν να πρωταγωνιστούσα σε αμερικάνικη σαπουνόπερα, η Mischa Barton συμφοιτήτρια και παπαράτσι να την περιμένουν έξω, διάσημοι ηθοποιοί καδραρισμένοι στους τοίχους ως μαθητές της σχολής, εγκαταστάσεις, αίθουσες, θέατρα μέσα στη σχολή, μια βιομηχανία υπέροχα σχεδιασμένη).

Γύρισα χαμένη. Βρέθηκα σε κεντρικό θέατρο να υπάρχω εμπορικά Αποφάσισα να αλλάξω κατεύθυνση. Βρήκα τους Δασκάλους μου και μελέτησα, ίδρωσα, δούλεψα τις αδυναμίες και τις ευκολίες μου πολύ πολύ πολύ, τους Γ. Μαυραγάνη, Π. Μουστάκης, Σ. Παυλίδης, Θ. Τερζόπουλος, Ε. Θεοδώρου, Μ. Μαρμαρινός, Ρ. Πατεράκη.

Ανακάλυψα το υπέροχο Όχι Εγώ Ο Άλλος της αγαπημένης μου δασκάλας Μαυραγάνη κι εκεί απελευθερώθηκα. Πολλές αναγνώσεις, πολυεπίπεδο  αυτό  το Ο Άλλος....

Για τη δουλειά της στην τηλεόραση και στην Ανοιχτή Πλατφόρμα του Εθνικού Θεάτρου («Χρυσά κορίτσια» στην ΕΤ1, «10η εντολή» στον Alpha):

«Λίγο-πολύ λίγο ψαχούλεψα τον κόσμο της τηλεόρασης! Είναι μαγικός! Με τρομάζει λίγο γιατί τρέχει πιο γρήγορα από τον κόσμο... Και τα χρόνια πέρασαν κι εγώ ήθελα να περάσω απέναντι, να είμαι κι απέξω, να φτιάξω έναν κόσμο, να διηγηθώ μια ιστορία. Έτσι προέκυψε η πρώτη μου απόπειρα να σκηνοθετήσω(με έναν συνταξιδιώτη-συνσκηνοθέτη τον Τάσο Πυργιέρη)στο πλαίσιο της Ανοιχτής Πλατφόρμας στο Εθνικό Θέατρο. Υπέροχη εμπειρία!»

Για τα μελλοντικά της σχέδια:

«Τώρα ετοιμάζω το επόμενο βήμα... Δεν σας λέω λέξη... ακόμα. Τον  Ιανουάριο θα είναι η πρεμιέρα (σας είπα ήδη 5 λέξεις!)».

Για τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με το θέατρο:

«Συμβουλές αποφάσισα να μη δίνω, ο καθένας τελικά κάνει αυτό που επιθυμεί!».

Το σύνθημά της για τη ζωή:

«Τωρινό μότο ζωής: ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΔΗΜΗΤΡΑ!».

Φωτογράφος της παράστασης Άννα Παπάζογλου

Έφη Καστραντά