Έρχεται περιβαλλοντικό τέλος στους λογαριασμούς του νερού

Έρχεται περιβαλλοντικό τέλος στους λογαριασμούς του νερού

Αύγουστος 24, 2016 - 11:17
0 σχόλια

Με επιπλέον κόστη όπως το περιβαλλοντικό τέλος αναμένεται να επιβαρυνθούν σύντομα οι χρεώσεις του νερού καθώς το υπουργείο Περιβάλλοντος προωθεί ριζικές αλλαγές και ενιαίους κανόνες στην τιμολόγηση των υδάτων ανάλογα με τη χρήση τους.

Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος «προβαίνουν στην είσπραξη του περιβαλλοντικού τέλους από τους τελικούς χρήστες. Το ποσό των εισπραχθέντων περιβαλλοντικών τελών αποδίδεται από τους παρόχους υπέρ του Πράσινου Ταμείου, σε Ειδικό Λογαριασμό που συστήνεται για την υλοποίηση των σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 12 (παρ. 5) του Π.Δ.51/2007. Από το ανωτέρω ποσό, το 2,5% παρακρατείται από τους παρόχους, για ίδιο λογαριασμό, με εξαίρεση τις πολυμετοχικές επιχειρήσεις ύδρευσης αποχέτευσης που είναι «εισηγμένες» στο χρηματιστήριο, όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ  έναντι του κόστους παροχής των σχετικών υπηρεσιών».

Τα παραπάνω προβλέπει σχέδιο κοινής υπουργικής απόφασης (ΚΥΑ) που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση, η οποία θα ολοκληρωθεί την 1η Σεπτεμβρίου 2016, το ΥΠΕΝ υιοθετεί την κοινοτική οδηγία-πλαίσιο για τη διαχείριση των υδάτων (2000/60/ΕΚ), που προβλέπει τον συνυπολογισμό στα τιμολόγια του νερού:     Του κόστους του νερού, δηλαδή του χρηματικού κεφαλαίου που διατέθηκε για τις υποδομές μεταφοράς του και τη συντήρησή τους.

Του περιβαλλοντικού κόστους (τέλους), προκειμένου σε δεύτερη φάση να δημιουργηθεί μια πιο δίκαιη και ορθολογική τιμολογιακή πολιτική. Με την προωθούμενη ΚΥΑ για τη διαχείριση των υδάτων γίνεται για πρώτη φορά αναφορά στην ανάκτηση του κόστους υπηρεσιών του νερού, ενώ καθορίζονται οι διαφορετικές συνιστώσες που θα πρέπει να συνυπολογίζονται κατά την τιμολόγηση. Ειδικότερα, στο εξής κατά την τιμολόγηση του νερού θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη:

1. Το χρηματοοικονομικό κόστος, δηλαδή η οικονομική αποτίμηση όλων των έργων κατασκευής, λειτουργίας και συντήρησης των υποδομών που είναι απαραίτητες για τις υπηρεσίες παροχής νερού (δίκτυα, υδραγωγεία κ.λπ.).     

2. Το κόστος του υδατικού πόρου, το οποίο θα προσδιορίζεται με βάση και τις διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις ύδρευσης-άρδευσης σε περίπτωση που υπάρχει έλλειψη νερού και αυτές απαιτούνται για τη φυσική αναπλήρωσή του.

3. Το περιβαλλοντικό κόστος, δηλαδή την οικονομική αποτίμηση - διάσταση τής όποιας περιβαλλοντικής ζημιάς προκαλείται για τη διατήρηση των υδάτων σε καλή κατάσταση.

Το σχέδιο που τέθηκε σε διαβούλευση, σύμφωνα με το ΥΠΕΝ, καλύπτει όλες τις χρήσεις ύδατος (ύδρευση, άρδευση, βιομηχανικές ανάγκες κ.λπ.) και όλους τους παρόχους υπηρεσιών νερού, ενώ προβλέπει «την ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος ευέλικτα και σταδιακά, ως εργαλείο εξοικονόμησης της κατανάλωσης ύδατος». Επίσης, περιλαμβάνει το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος του πόρου (περιβαλλοντικό τέλος) ως εγγύηση για τη βιώσιμη χρήση των υδατικών πόρων. Ακόμα, επιστρέφει στο περιβάλλον το εισπραττόμενο περιβαλλοντικό τέλος μέσω του Πράσινου Ταμείου, ενώ παράλληλα «τιμολογεί το νερό με ευέλικτο χρονικά και δίκαιο κοινωνικά τρόπο, προβλέποντας κλιμακωτό τιμολόγιο». Η είσπραξη του περιβαλλοντικού τέλους από τους τελικούς χρήστες, «γίνεται από τον οικείο ΟΤΑ Α’ βαθμού με την έκδοση σχετικών τιμολογίων, ανάλογα με την κατανάλωση κάθε χρήστη. Μετά την παρακράτηση του 2,5% για τις ανάγκες παροχής των σχετικών υπηρεσιών, ο οικείος ΟΤΑ Α΄ βαθμού αποδίδει το υπόλοιπο ποσό των τελών υπέρ του Πράσινου Ταμείου, σε Ειδικό Λογαριασμό που συστήνεται για την υλοποίηση των σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 12 (παρ. 5) του Π.Δ. 51/2007». Τα έσοδα που προκύπτουν από τα περιβαλλοντικά τέλη «έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα και διατίθενται αποκλειστικά για την χρηματοδότηση, των Σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων που έχουν διαμορφωθεί στο εκάστοτε ισχύον Πρόγραμμα Μέτρων, βάσει των άρθρων 8 και 9 του Ν. 3199/2003». Τι προβλέπεται για τα τιμολόγια Σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση, «ο τρόπος τιμολόγησης των τελικών χρηστών γίνεται βάσει της μεθόδου τιμολόγησης κατά αύξουσες κλίμακες. Τα τέλη βάσει της μεθόδου αυτής, αποτελούνται από ένα σταθερό τέλος και ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα όγκου νερού (ογκομετρική χρέωση ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού). Το σταθερό τέλος εκτιμάται έτσι ώστε να αντανακλά και να ανακτά το πάγιο/ σταθερό κόστος κάθε παρόχου και εφαρμόζεται με σταθερή χρέωση ανά μετρητή νερού». Για τον καθορισμό των μεταβλητών τελών ανά τιμή μονάδας νερού, «ισχύει μία κύρια τιμή για τις καταναλώσεις του πρώτου κλιμακίου (πρώτη κεντρική κλίμακα κατανάλωσης), η οποία εκτιμάται από κάθε πάροχο, έτσι ώστε εφαρμόζοντας αυτή να καλύπτονται όλα τα μεταβλητά έξοδα του παρόχου. Το σταθερό τέλος, καθώς και η κύρια τιμή μονάδας νερού ορίζονται έτσι ώστε να αφορούν τη πλειοψηφία των καταναλωτών και να δημιουργούν την καθοριστική μάζα των εσόδων». Προβλέπεται, επίσης, πως «η συχνότητα έκδοσης λογαριασμών παροχής των ανωτέρω υπηρεσιών θα πρέπει να διασφαλίζει ότι ενδεχόμενη υπερβολική κατανάλωση σε ορισμένη περίοδο δεν εξισορροπείται με μειωμένες καταναλώσεις σε προηγούμενη ή επόμενη περίοδο, έτσι ώστε η χρέωση να λειτουργεί ως κίνητρο για λελογισμένη κατανάλωση νερού». Η Κοινή Υπουργική Απόφαση περιλαμβάνει, γενικούς κανόνες τιμολόγησης για κάθε χρήση νερού (αγροτική, κλπ) καθώς και υποδείγματα για τον υπολογισμό του χρηματοοικονομικού κόστους, του κόστους πόρου και του περιβαλλοντικού κόστους από τις εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης. Σήμερα δεν υφίσταται ενιαίο πλαίσιο τιμολόγησης του νερού, μολονότι αρκετές δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης (ΔΕΥΑ) εφαρμόζουν κοινούς κανόνες.

(ΠΗΓΗ: dikaiologitika.gr)


Προσθήκη νέου σχολίου

Το ArcadiaPortal.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά, συκοφαντικά σχόλια και διαφημίσεις. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.