Επικήδειος του Νίκου Γόντικα, μέλους του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ, για το θάνατο του Σωκράτη Τσουκόπουλου

"Αποχαιρετάμε σήμερα με συγκίνηση το σ/φο Σωκράτη Τσουκόπουλο, τον τελευταίο από τα εννέα παιδιά του Γιώργη Τσουκόπουλου.

Έναν αγωνιστή της γενιάς των αλύγιστων της ταξικής πάλης, που με τη ζωή και τη δράση του, θα εμπνέει πάντα τις νεότερες γενιές.

Αφήνει παρακαταθήκη το παράδειγμα της αγωνιστικής του διαδρομής στο δύσκολο αγώνα μας.

Από νωρίς η οικογένεια στον αγώνα ενάντια στους κατακτητές. Ο αδελφός του Αλέκος πολέμησε τους εισβολείς φασίστες ως ανθυπολοχαγός στον πόλεμο 1940 – ‘41. Τον Αύγουστο του 1942 πιάστηκε από τους Ιταλούς και φυλακίστηκε. Μετά την αποφυλάκισή του, ως διοικητής  λόχου του ΕΛΑΣ παίρνει μέρος σε πολλές μάχες ενάντια στους κατακτητές και τους ταγματασφαλίτες.

Μέσα στη δεκαετία του 1940 η πολυμελής οικογένεια του μπαρμπα Γιώργη Τσουκόπουλου χτυπήθηκε αλύπητα. Ο αδελφός του Σωκράτη, Κώστας, στρατιωτικός γιατρός, πιάνεται και κλείνεται στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, οι αδελφές του κλείνονται στην Τρίπολη, στις ίδιες φυλακές που είχε κλειστεί και ο αδελφός του ο Τάκης, δοκιμάζοντας εκτός από τα βασανιστήρια και το μαρτύριο της περιφοράς του στην «κλούβα» των ΣΠΑΠ, ενώ όσοι απόμειναν ανέβηκαν στο βουνό για να βοηθήσουν τον αγώνα.

Τον Αύγουστο του 1944, οι κατακτητές έκαψαν, μαζί με τους ταγματασφαλίτες, το σπίτι του και ύστερα από ένα μήνα σκότωσαν τον αδελφό του, τον Γιάννη. Τα σπίτια και τις περιουσίες τα ξανάφτιαξες Σωκράτη και καλύτερα. Τις ζωές όμως που χάθηκαν...

Μετά την απαράδεκτη συμφωνία της Βάρκιζας πάλι πρώτος ο Αλέκος στα βουνά μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ, ως διοικητής της Σχολής Αξιωματικών και ως Διοικητής Τάγματος.

Η μάνα του Σωκράτη, ο Σωκράτης, ο Οδυσσέας και ο γαμπρός του Σαράντος Μητρόπουλος στις φυλακές και τις εξορίες. Ο γαμπρός του Κώστας Μποτόπουλος εκτελείται με απόφαση του Έκτακτου Στρατοδικείου Τρίπολης στις 13 Σεπτέμβρη 1948, γιατί ενίσχυε τους αντάρτες.

Ο μικρός Γιάννης, παιδί του Κώστα, 6 χρόνων πεθαίνει το 1947, από τις διώξεις και τις κακουχίες της οικογένειας.

Η οικογένεια Τσουκόπουλου παρά τις διώξεις και τις κακουχίες, παρά τη δικαιολογημένη πικρία για το χαμό του Αλέκου, έμειναν όλοι πιστοί στο Κόμμα τους, το ΚΚΕ. Ετίμησαν την ηρωϊκή στάση του ταγματάρχη του ΔΣΕ Αλέκου Τσουκόπουλου, που έψεξε λίγο πριν πεθάνει αυτούς που του έλεγαν να απειθαρχήσει στο κόμμα του, στο ΔΣΕ.

Στα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια άντεξαν στις διακρίσεις, στα καλέσματα της ασφάλειας και στα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων.

Στη διάρκεια της χούντας πάλι φυλακές και εξορίες.

Άντεξαν στις σειρήνες της σοσιαλδημοκρατίας τη δεκαετία του 1980 και στα δύσκολα χρόνια της αντεπανάστασης 1989 – 1991.

Όταν τους ζητήθηκε ήταν υποψήφιοι με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, πάντα με δηλώσεις τους στήριζαν το Κόμμα.

Μια ολόκληρη οικογένεια, μια ολόκληρη ζωή στο δρόμο του καθήκοντος και του αγώνα.

Σύντροφε Σωκράτη, δεν πρόλαβες να δεις και να συμμετάσχεις στη μεγάλη εκδήλωση και την αποκάλυψη μνημείου της ηρωϊκής 3ης Μεραρχίας του ΔΣΕ στον Ταΰγετο, όπου θα αναγράφονται τα ονόματα των στελεχών μέχρι και Ταγματάρχη μαζί και του Αλέκου. Θυμόμαστε τη συγκίνησή σου όταν στο πρωτοείπαμε.

Αγαπημένε μας σύντροφε Σωκράτη, έφυγες έχοντας τη συνείδησή σου ήσυχη ότι έπραξες στο ακέραιο το καθήκον σου απέναντι στο Κόμμα, στους συντρόφους σου, στο λαϊκό κίνημα. Γνωρίζεις καλά ότι οι αγώνες και οι θυσίες που έκανες, εσύ και οι χιλιάδες των συντρόφων που χάσαμε, δεν πήγαν χαμένοι. Τη θέση σας παίρνουν νέοι αγωνιστές, που εμπνευσμένοι από το δικό σας παράδειγμα, τη δική σας στάση ζωής, ατσαλώνονται στη σημερινή εποχή που έχει τις δικές της δυσκολίες, με πιο χαρακτηριστική την βαθιά επίδραση της αντεπανάστασης σε όλες τις πτυχές της ζωής και της συνείδησης του λαού.

Σήμερα τη στιγμή που η εργατική τάξη, όλος ο λαός αγωνίζεται για την επιβίωσή του, ενάντια στην πολιτική ΕΕ - κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις τους, το κόμμα μας βαδίζει προς το 20ό Συνέδριό του. Διδασκόμαστε από την ιστορία μας, εμπνεόμαστε από τους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών του Κόμματός μας, προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι και αποτελεσματικότεροι στην οργάνωση του λαού, στην υπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων.

Αγαπημένε μας σύντροφε Σωκράτη, θα συνεχίσουμε στον αγωνιστικό δρόμο που βάδισες εσύ και η οικογένειά σου για πάνω από 75 χρόνια. Το αυστηρό και καθαρό σου βλέμα, η συνέπεια και η σταθερότητά σου, θα εμπνέουν στο δύσκολο δρόμο που βαδίζουμε μέχρι να ξημερώσουν οι μέρες που αξίζουν στο λαό μας, οι μέρες του σοσιαλισμού, για τις οποίες πάλεψες μέχρι την τελευταία στιγμή.

Ώρα καλή αγαπημένε σύντροφε."