Η ελεύθερη βούληση είναι σαν τη ζωή. Μπορεί να πιστεύει κάποιος ότι του την δώρησε η Φύση ή ότι του την χάρισε ο Θεός. Ωστόσο, την λησμονούμε τόσο εύκολα όσο εύκολα μας δίνεται. Και τούτο επειδή δεν αναγνωρίζουμε ότι την έχουμε.

Άκουσα προ ολίγου το ξέσπασμα -δεν ξέρω πώς αλλιώς να το χαρακτηρίσω- του Αμβρόσιου εναντίον του Φίλη και των άθεων -μ' έναν σμπάρο δυο τριγώνια ο ιεράρχης- κάποιοι από τους οποίους αποφάσισαν ομαδόν να φάνε τη Μεγάλη Παρασκευή κρέας. Δεν με τάραξε η κατάρα του Αμβρόσιου να σαπίσει το χέρι του Φίλη στο κήρυγμά του τη Μεγάλη Παρασκευή -μπροστά στον επιτάφιο- αν υπογράψει την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Αμβρόσιος είναι, ό,τι θέλει λέει, δεν θα τον πάρω στα σοβαρά. Αυτό που με τάραξε, όμως, είναι το γεγονός ότι όταν μια γυναίκα από το πλήθος στάθηκε μπροστά στον ιεράρχη και φώναξε «αυτό δεν είναι αγάπη», ένας άνδρας την τράβηξε από το χέρι, λέγοντάς της ότι «θα πάει μέσα». Έψαχνε και την Αστυνομία: «Πού είναι η Αστυνομία, γιατί δεν κάνει τη δουλειά της;», ρωτούσε.

Αμβρόσιοι θα υπάρχουν σε κάθε αξίωμα και πόστο όσο θα υπάρχουν άνθρωποι σαν κι αυτόν τον άνδρα που τρέχουν από πίσω τους και τους παραδίδουν τη λογική, τη σκέψη τους, την ελεύθερη βούλησή τους μαζί με τις υπηρεσίες τους. Φαντάζομαι ότι θα υπάρχει κάποιο αντάλλαγμα για όλη αυτή την παραχώρηση. Και αν νομίζει αυτός ο κύριος ότι είναι πιστός και καλός χριστιανός, ας το ξανασκεφθεί. Πιστός ακόλουθος του Αμβρόσιου είναι -και αυτό δεν τον φέρνει πιο κοντά στον Θεό, όπως το ξεπούλημα της ψήφου στον βουλευτή για να διοριστεί το παιδί μας δεν μας φέρνει πιο κοντά στη δημοκρατία.

Από την άλλη, οι «άθεοι» που επέλεξαν να φάνε κρέας τη Μεγάλη Παρασκευή και να διοργανώσουν τσιμπούσια, μπορεί να μην έχουν θεό, αλλά έχουν θεό στον οποίον εναντιώνονται. Γιατί; Ποιος ο λόγος να οργανωθούν εναντίον της νηστείας της Μεγάλης Παρασκευής; Τους υποχρέωσε κανείς να νηστέψουν; Υπάρχει λόγος να επιδείξουν την αθεΐα τους; Ελεύθεροι είναι να κάνουν ό,τι θέλουν και βούλονται, και εκείνοι βούλονται επιδεικτικά να τσακίσουν παϊδάκια και μπριζόλες. Μόνο που αυτό δεν απαγορεύεται έτσι κι αλλιώς. Αυτή η πράξη κρύβει μια εσάνς μισαλλοδοξίας, η οποία δεν προσιδιάζει στην αθεΐα. Είναι μάλλον μια αντιδραστική, παιδιάστικη συμπεριφορά, παρά έκφραση μιας στάσης ζωής.

Ακόμη, τι θα πει «Ένωση Αθέων»; Διεκδικούν δικαιώματα που δεν έχουν; Μήπως διώκονται από οργισμένα πλήθη χριστιανών που τους κυνηγούν να τους προσηλυτίσουν και δεν το ξέρουμε; Δεν έχουμε ανεξιθρησκεία στην Ελλάδα; Και, ακόμα χειρότερα, οι άθεοι που θεωρούν τις οργανωμένες θρησκείες καταπιεστικές, δεν είναι λίγο άκυρο να οργανώνονται σε ένωση; Σκέφτονται να κάνουν κηρύγματα και δράσεις υπέρ της αθεΐας, πιστεύοντας ότι αυτό είναι το σωστό για όλους, ακολουθώντας πρακτικές απέναντι στις οποίες υποτίθεται ότι εναντιώνονται;

Ελεύθερη βούληση έχουν, και αν το συνειδητοποιήσουν, θα καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται να αποδείξουν τίποτα σε κανέναν. Τόση ακριβώς όση ο χριστιανός, ο μουσουλμάνος, ο ινδουιστής ή αυτός που πιστεύει στο Μακαρονοτέρας.

Οι άθεοι, λοιπόν, αφού αντιδρούν, ας αντιδράσουν και αύριο στο σουβλιστό αρνί και στο κόκκινο αβγό, διότι συμβολίζουν τη θυσία και την Ανάσταση. Εκτός κι αν το πρόβλημά τους είναι μόνο το πένθος της Μεγάλης Παρασκευής.

Το στοίχημα είναι να καταλάβουμε ποιοι είμαστε σε αυτή τη ζωή και όχι να τα βάζουμε με τους άλλους επειδή πιστεύουμε ότι εκείνοι δεν ξέρουν ποιοι είναι.

Καλή Ανάσταση, επανάσταση, ανάταση, ό,τι νιώθει καθείς ότι χρειάζεται και επιθυμεί.

Γαλανιάδη Εύα