Ο Αλέξης Τσίπρας γνώριζε ότι το Σκοπιανό θα έφερνε πολλούς τριγμούς και διασπάσεις στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Γνώριζε, επίσης, ότι θα έφερνε μικροπολιτική και μικροκομματική διαφωνία με τον κυβερνητικό του εταίρο, αλλά... κομμάτια να γίνει.

Και ενώ το Κίνημα Αλλαγής έχει αρχίσει να οργανώνεται, ήρθε το Σκοπιανό και προκάλεσε αναταραχή -ίσως μάλιστα να φέρει και «διαζύγιο»- ανάμεσα στους βασικούς εταίρους. Η Φώφη Γεννηματά μόνη εκπροσώπησε με τη στάση της τη βάση του ΠαΣοΚ και κατ' επέκταση του Κινήματος Αλλαγής, που είναι στη συντριπτική της πλειοψηφία αρνητική απέναντι στη λύση της κυβέρνησης. Όλοι οι υπόλοιποι επέλεξαν το «ναι».

Αντί να υπάρξει συμβιβασμός στην προφανή επιλογή «να ζητήσουμε βελτιώσεις», Σταύρος Θεοδωράκης, Γιώργος Παπανδρέου, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Νίκος Ανδρουλάκης και Γιώργος Καμίνης επέμειναν στο «ναι» και η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής έκανε χρήση του προεδρικού δικαιώματος μένοντας στο «όχι».

Οι υπόλοιποι βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης όχι μόνο επικρότησαν την παραπάνω στάση, αλλά επίσης δεν αρνητικοί στο «διαζύγιο» με το Ποτάμι, καθώς επισημαίνουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί μια κατάσταση πολυγλωσσίας.

Μάλιστα, οι περισσότεροι βουλευτές ζήτησαν να ληφθούν μέτρα και να ανακοινωθούν διαγραφές μόλις έμαθαν τη δήλωση του Σταύρου Θεοδωράκη για «παρωχημένο μονοκρατορικό μοντέλο». «Με στηρίζουν οι πολίτες, δεν έχω λόγο να πάρω μέτρα», απάντησε η Φώφη Γεννηματά.

Από την πλευρά του, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, βουλευτής Αρκαδίας, σχολίασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook:

Η παράταξη μας, αφού πήρε στα χέρια της την συμφωνία και την μελέτησε αποφάσισε να μην συναινέσει σε μια συμφωνία που δεν είναι προς τον συμφέρον της χώρας!
Ο κ Τσίπρας είπε δημόσια ότι η υπερψήφιση της συμφωνίας είναι ψήφο εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.Εμεις προχωράμε αυτόνομα κ αυτοδύναμα, στόχος μας να είμαστε η προοδευτική παράταξη απέναντι στη ΝΔ.
Δύσκολος δρόμος αλλά αναγκαίος, θα τα καταφέρουμε.

Ανηφορικός και δύσκολος ήταν από την αρχή ο δρόμος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, του ΠαΣοΚ, του Ποταμιού, του κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου και όλων των συμμετεχόντων στο Κίνημα Αλλαγής για τη διαμόρφωση μιας κεντροδεξιάς παράταξης που θα καταφέρει να συσπειρώσει τις θετικές κεντρώες δυνάμεις του τόπου. Σε κάθε ευκαιρία, οι διαφορές ανάμεσα στους εταίρους είναι εμφανείς, όπως εμφανείς είναι και οι πόθοι αρκετών από τους επικεφαλής των κινήσεων και των κομμάτων που συμμετέχουν να αναλάβουν αρχηγικό ρόλο στον νέο φορέα.