Πώς διαιρείς τον 1 περιφερειακό ή δημοτικό σύμβουλο που έχει εκλεγεί με το εκλογικό μέτρο που προκύπτει από τη διαίρεση του αριθμού των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου με τον αριθμό των εκλεγόμενων μελών στην Οικονομική Επιτροπή και στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής;

Και τι βγαίνει από αυτή τη διαίρεση;

Από τη διαίρεση αυτή, βγαίνει η μη εκπροσώπηση όλων των παρατάξεων στις επιτροπές. Βγαίνουν σύμβουλοι δύο τύπων, εκείνοι που έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι και εκείνοι που δεν το έχουν. Βγαίνει από τη μέση η δημοκρατία. Βγαίνει από τη μέση η λαϊκή βούληση, όπως εκφράστηκε στις κάλπες με το σύστημα με το οποίο πήγαμε στις εκλογές.

Και τα συμβούλια μετατρέπονται σε αρένες αντιπαραθέσεων χωρίς ουσιαστικό ρόλο στις αποφάσεις.

Με μια μαθηματική πράξη, που περιλαμβάνεται στις νομοθετικές ρυθμίσεις τις οποίες η κυβέρνηση θέσπισε για τον φόβο της μη κυβερνησιμότητας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αποκλείονται ακόμα περισσότερες παρατάξεις από την εκπροσώπησή τους στις επιτροπές.

Ας σημειώσουμε εδώ και το εξής: Είναι πρωτοφανές να έχει λάβει χώρα μια εκλογική διαδικασία με έναν άλφα τρόπο (απλή αναλογική) και μετά τα αποτελέσματα των εκλογών Δήμοι και Περιφέρειες να κυβερνώνται με έναν βήτα τρόπο.

Στο ΔΣ Τρίπολης, εκτός επιτροπών μένουν οι παρατάξεις των κκ. Γούργαρη, Κατσαφάνα και Βόσνου.

Να σημειώσουμε εδώ ότι μόνον ο κ. Γούργαρης και η παράταξή του διαμαρτύρονται.

Οι αποκλεισμοί ισχύουν και για το Περιφερειακό Συμβούλιο. Όπως έχουν δηλώσει και οι εκπρόσωποι της «Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου», «η συγκρότηση της  Οικονομικής Επιτροπής και του Προεδρείου του Περιφερειακού Συμβουλίου μοιάζουν περισσότερο με επικύρωση διορισμών παρά με εκλογές»

Η παράταξη του περιφερειάρχη, που ενδεχομένως να μην έχει και τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών, ευνοείται με τον διορισμό των μελών της στην Οικονομική Επιτροπή ώστε να έχει απόλυτη πλειοψηφία ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής. Οι μικρές παρατάξεις αποκλείονται από το δικαίωμα της συνεργασίας με άλλες παρατάξεις αλλά και της κατάθεσης ψηφοδελτίου.

Αν μια παράταξη θα ήθελε να παραιτηθεί από την επιτροπή, η έδρα πηγαίνει στην παράταξη της πλειοψηφίας.

Κάποιοι σύμβουλοι έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι και κάποιοι άλλοι όχι.

Αυτά τα πολύ σημαντικά ζητήματα, περνούν «στα ψιλά» μπροστά στα καυτά ερωτήματα των ημερών, όπως αν γίνονται συνεργασίες πάνω ή κάτω από το τραπέζι στον Δήμο Τρίπολης ή αν θα γίνουν οι «γάμοι» του Νίκα με κάποια παράταξη στο ΠεΣυ.

Οι μειοψηφίες βγαίνουν ακόμα περισσότερο στο περιθώριο. Διακοσμητικά στοιχεία ανάμεσα σε παρατάξεις με μεγαλύτερη εκπροσώπηση. Και αντί να τους δίνεται φωνή, όλο και χαμηλώνει η ένταση του μικροφώνου τους.

Είναι κάτι που συμβαίνει χρόνια τώρα στα ελληνικά πράγματα, αλλά δεν το παίρνουμε χαμπάρι, διότι γίνεται σταδιακά, αργά, και με διάφορα προσχήματα για το καλό του τόπου και της οικονομίας μας, βεβαίως-βεβαίως.

Ας μην έχουμε την αυταπάτη ότι αυτό που συμβαίνει στο ΔΣ ή στο ΠεΣυ είναι αποκομμένο από την πραγματικότητα που βιώνουμε.

Συνηθίσαμε, για παράδειγμα, εδώ και χρόνια να λέμε ότι τα σχολεία πρέπει να κλείνουν στα χωριά μας, όταν οι μαθητές είναι λίγοι. Γιατί; Δεν είναι ίδιο το δικαίωμα στην Παιδεία για όλα τα παιδιά; Δεν καταβάλλουν όλοι οι πολίτες τους φόρους τους; Δεν πρέπει όλα τα παιδιά στη χώρα μας να πηγαίνουν σχολείο στον τόπο όπου διαμένουν;

Τα μαθηματικά της κυβέρνησης της ΝΔ ουσιαστικά έχουν το εξής αποτέλεσμα: Διαιρείς τους συμβούλους με το εκλογικό μέτρο και παίρνεις λιγότερη εκπροσώπηση των πολιτών και λιγότερη δημοκρατία.

Χάνεις και το μέτρον το άριστον: Διότι από τον φόβο της μη κυβερνησιμότητας περνάς στη φίμωση.

Ο φόβος, εξάλλου, οδηγεί στον περιορισμό των ελευθεριών και των δικαιωμάτων.

Πάντοτε.

Γαλανιάδη Εύα