«Είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος», είχε πει ο κ. Τσίπρας, χτυπώντας ελαφρά για έμφαση, αν θυμάμαι καλά, τη γροθιά του στο βήμα από όπου έκανε τη δήλωση. Έπαρση, φωνή, και ουσία μηδέν. Στην κυβέρνηση δεν μπαίνουν στον κόπο να συμβουλευθούν δυο-τρεις επαΐοντες (όχι τον Καρανίκα, προφανώς, ή τον τραγουδιάρη του Βούτση). Κόβουν και ράβουν και φτιάχνουν έναν νόμο όπως-όπως (το αξιόπιστο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και τα πορίσματά του δεν είναι δυνατόν να «φορεθούν» ντε-ντε-με σε καμία πραγματικότητα ούτε είναι πανάκεια), με νευρικότητα, επιθετικότητα και έπαρση, με διαδικασίες πρωτόγνωρες για τα δεδομένα -θυμίζουμε τις εικόνες με τους υποψήφιους να σέρνουν τις βαλίτσες τους για να μπουν για τρεις ημέρες στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας ώστε να εξασφαλισθεί η διαφάνεια και η νομιμότητα της δημοπρασίας, τις μόλις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες που εγκρίθηκαν, το υπερβολικά υψηλό τίμημα που κατέβαλαν οι υπερθεματιστές, τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα και τις εγγυήσεις που δεν είχε ο εκλεκτός του νέου συστήματος που πάση θυσία έπρεπε να μπει στα τηλεοπτικά πράγματα, τη λάσπη της Ζούγκλας του Μάκη σε αγαστή συνύπαρξη με την «Αυγή», τις απαράδεκτες δηλώσεις του Παππά, του Φίλη και λοιπών ότι η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να πάει κόντρα στο κυβερνητικό έργο.

Η κυβέρνηση, μη έχοντας έρεισμα πουθενά πια, πούλησε στον κόσμο τα εκατομμύρια των εσόδων από τις τηλεοπτικές άδειες: 4.000 θέσεις στα νοσοκομεία, 15.000 παιδιά στους παιδικούς σταθμούς. Η Γεροβασίλη μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, εκεί στάθηκε, στο γεγονός, δηλαδή, ότι το ΣτΕ στέρησε από τον λαό τα χρήματα των αδειών και τώρα η κυβέρνηση πρέπει να τα δώσει πίσω.

Ναι, εφόσον είναι αποτέλεσμα πλιάτσικου, να τα δώσει πίσω.

Το ΣτΕ έπρεπε να κρίνει βάσει των αναγκών της ελληνικής κοινωνίας ή βάσει των Νόμων; Δουλειά της κυβέρνησης, η ευημερία των πολιτών. Δουλειά του ΣτΕ, η συνταγματικότητα ή μη των αποφάσεών της. Ας φέρουν έναν νέο, βελτιωμένο νόμο από Δευτέρα, ας συγκροτηθεί το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, που είναι το μόνο αρμόδιο για τις άδειες.

Αν κάτι έχει να μάθει η κυβέρνηση από τον κόλαφο της απόφασης του ΣτΕ, είναι ότι, πρώτον, πρέπει να αφήσει τις μεγαλοστομίες στην άκρη, δεύτερον, ότι το διάβασμα των νόμων κάνει καλό (για να μην τρέξει ο Τσίπρας και υποσχεθεί ξανά κάτι που συνταγματικά δεν προβλέπεται, όπως είπε στη Βασιλική Θάνου ότι «θα φροντίσει» να παραταθεί η θητεία των ανώτατων δικαστικών) και ότι οι μελέτες των ινστιτούτων πρέπει να είναι μπούσουλας και όχι ευαγγέλιο.

Αγαθή η πρόθεση να μπουν τα πράγματα στη θέση τους στα τηλεοπτικά, όλοι το επιθυμούν. Αλλά ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα όπου υπάρχουν Νόμοι -και αυτό θα πρέπει να το κατανοήσουν κάποτε οι ακόμα μαθητευόμενοι κυβερνώντες. Να μην βιάζονται, αλλιώς τα αποτελέσματα θα μοιάζουν με χαστούκια στο έργο τους ή τραγελαφικά, όπως η αποσιώπηση της προσευχής του Φίλη και όχι η κατάργησή της ή ηδιδασκαλιά των θρησκευτικών όπου άλλα λένε τα βιβλία και άλλα θέλει το Παιδείας να λένε οι θεολόγοι...

Η κυβέρνηση χρειάζεται περισσότερο διάβασμα -και λιγότερο twitter. Τη Δευτέρα η κυβέρνηση θα κάνει αυτό που αρνήθηκε να κάνει το 2015, δηλαδή να ανανεώσει τις προσωρινές άδειες των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Ας κοιτάξει και λίγο το θέμα του παραμάγαζου της ΕΡΤ, ντροπή πια να ξεμαλλιάζονται ο πρώην εκλεκτός διευθυντής ενημέρωσης με τον Ταγματάρχη...

Όσο για την «Αυγή» και τον πρωτοσέλιδο τίτλο «Ευτυχώς που δεν κυβερνούν οι δικαστές», εξαιρετικά δυσνόητος για μένα αφού κατανοώ τη διάκριση των εξουσιών, ας αφήσουν οι δημοσιογράφοι της την έρευνα των άρθρων του Συντάγματος για να αποδείξουν την... αντισυνταγματικότητα της απόφασης του ΣτΕ, ας αφήσουν και την κατήχηση, και ας διαβάσουν κι αυτοί, επειδή εκείνοι που μιλούσαν εναντίον του Αυριανισμού έχουν γίνει οι «άξιοι» συνεχιστές του και αυτό είναι απογοητευτικό. Όχι τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά όλο και λιγότεροι βουλευτές παίρνουν την «Αυγή» στα έδρανα της Βουλής πια...

Γαλανιάδη Εύα