του Σάββα Σαββάκη τ. αντιδημάρχου Τρίπολης

«…. πρόκειται για έξυπνη λογιστική «αλχημεία» κεντρικοεξουσιαστικής επινόησης με την οποία συλλέγονται απαρατήρητα έσοδα υπέρ τρίτων που κι’ αυτή ακόμα η τρόϊκα δεν τη σκέφτηκε νωρίτερα ώστε να απαιτήσει την εφαρμογή της για άλλες περιπτώσεις στο μνημόνιο»

Πριν λίγες μέρες με πρωτοβουλία του κ. Υπουργού Εσωτερικών, καταρτίστηκε και ήδη διανεμήθηκε στους αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης α΄ βαθμού, ένας αναλυτικός οδηγός «με τις απαιτούμενες ενέργειες και προϋποθέσεις για τη διασφάλιση της ομαλής διαδοχής των νέων φορέων της αυτοδιοίκησης και της αποτελεσματικής ολοκλήρωσης της μεταβατικής περιόδου προσαρμογής στις νέες συνθήκες λειτουργίας τους».

Πράγματι πρόκειται για έναν κατατοπιστικό οδηγό που θα εξυπηρετήσει αρκετά στην προετοιμασία του μεταβατικού σταδίου.

Ωστόσο, αν και διασφαλίζεται η αποτελεσματική ολοκλήρωση της προσαρμογής, δεν διασφαλίζονται από καμιά διάταξη του νόμου οι πόροι της αυτοδιοίκησης. Βεβαίως θεσπίστηκαν οι κεντρικοί αυτοτελείς πόροι με το άρθρο 259 του «Καλλικράτη» με την εξής διαφορά: ότι οι αποδοτέοι πόροι από τον φόρο εισοδήματος, τον ΦΠΑ και την ακίνητη περιουσία θα υπολογίζονται με τα καθορισθέντα ποσοστά επί των συνολικών ετήσιων εισπράξεων που σημαίνει ότι ο υπολογισμός δεν θα γίνεται επί του συνόλου των βεβαιωθέντων εσόδων.

Γιατί όμως τέθηκαν οι εισπράξεις αντί των εσόδων; η απάντηση είναι απλή και παράλληλα πολύ έξυπνη, δίνεται δε με το εξής παράδειγμα: έστω ότι βεβαιώνεται βάσει των υποβληθεισών δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2011φόρος εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων ύψους 10 δις ευρώ και ότι μέχρι 31-12-2011 εισπράχθηκε ποσό 8 δις ευρώ. Το από 2 δις ευρώ υπόλοιπο θα μεταφερθεί στον προϋπολογισμό του 2012 ως έσοδο άμεσων φόρων από παρελθόντα οικονομικά έτη. Επομένως οι τελικά αποδοτέοι πόροι για το οικονομικό έτος 2011 θα ανέλθουν στο1,6 δις ευρώ δηλ. κατά ποσοστό 20% επί των εισπραχθέντων 8 δις ευρώ αντί των 2 δις επί των βεβαιωθέντων 10 δις. Κατά συνέπεια τα 400 εκ. ευρώ που πρέπει να αποδοθούν στο επόμενο οικονομικό έτος επειδή αναλογούν σε έσοδα του τρέχοντος οικονομικού έτους «κάνουν φτερά».

Όπως επίσης «κάνουν φτερά» πόροι από τις διαφορές φορολογικών ελέγχων προηγούμενων χρήσεων για τις παραπάνω φορολογίες και από τις περαιώσεις. Πράγματι πρόκειται για μια έξυπνη λογιστική «αλχημεία» της κεντρικής εξουσίας που ως ο οικονομικός κηδεμόνας της «αιώνιας ανήλικης κορασίδας» εξακολουθεί ανεμπόδιστα να διαχειρίζεται κατά το δοκούν την «προίκα»της στο«μάζεμα»της οποίας συμμετέχει και ο φορολογούμενος πολίτης. Έτσι μ’ αυτό το κεντρικοεξουσιαστικής επινόησης τέχνασμα, συλλέγονται απαρατήρητα έσοδα υπέρ τρίτων που κι’ αυτή ακόμα η τρόϊκα δεν το σκέφθηκε νωρίτερα ώστε να απαιτήσει την εφαρμογή του για άλλες περιπτώσεις στο μνημόνιο. Όμως την προλάβαμε, αποδεικνύοντας πως από την τοπική αυτοδιοίκηση θα εξοικονομηθούν περισσότεροι πόροι από τους γνωστούς πλέον «μνημονιακούς».

Γράφω παραπάνω πως στο «μάζεμα» της «προίκας» της αυτοδιοίκησης συμμετέχει και ο φορολογούμενος πολίτης. Βεβαίως συμμετέχει με το 20% του φόρου εισοδήματος με το 12% του ΦΠΑ και με το 50% του φόρου ακίνητης περιουσίας. Και απαιτεί αυτά που πληρώνει στο κράτος για λογαριασμό της τοπικής αυτοδιοίκησης να της αποδίδονται στο ακέραιο ώστε αυτή με τη σειρά της με επαρκείς πόρους να μπορεί να ασκεί κοινωνική πολιτική και να κάνει έργα που αναβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής του.

Διαφορετικά, όταν εκ των προτέρων γνωρίζει ότι μέρος των πόρων της αυτοδιοίκησης «κάνει φτερά» γιατί να δηλώνει τα πραγματικά του εισοδήματα; Για να διπλοπληρώνει φόρους και στους Δήμους εκείνους που θα αναγκασθούν να επιβάλλουν νέες φορολογίες ανταποδοτικού χαρακτήρα ή να αυξήσουν τις υφιστάμενες προκειμένου να αναπληρώνουν τους «φτερωτούς» πόρους; Αλήθεια, με τις κρατικές λογιστικές «αλχημείες» περιμένουν από τον πολίτη να αποκτήσει φορολογική συνείδηση; Στα ερωτήματα αυτά οι κκ Υπουργοί των Εσωτερικών και Οικονομικών καλούνται να δώσουν ικανοποιητικές απαντήσεις.

Γενικά, για τη μη εξασφάλιση των πόρων έχω αναφερθεί με τελευταία άρθρα μου δια των οποίων προτείνω ως επιβεβλημένη τη θέσπιση της οικονομικής ανεξαρτησίας της τοπικής αυτοδιοίκησης στα πλαίσια μιας ουσιαστικής φορολογικής αποκέντρωσης, ώστε να αυτοδιαχειρίζεται τους υπέρ αυτής καθιερωθέντες πόρους με τη σύσταση ενός αυτόνομου διαχειριστικού οργανισμού.

Στη διεκδίκηση αυτή πρέπει να στραφούν οι νέες δημοτικές αρχές.

Είναι απαίτηση της κοινωνίας των πολιτών.

Τρίπολη 1-12-2010