Το Arcadia Portal πάει... Βραζιλία (Β όμιλος)

Το Arcadia Portal πάει... Βραζιλία (Β όμιλος)

Ιούνιος 06, 2014 - 19:20
Το Arcadia Portal σας παρουσιάζει την ανάλυση των ομάδων του Β ομίλου (Αυστραλία, Ισπανία, Ολλανδία, Χιλή).
 
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ: Αυτή θα είναι μόλις η 4η παρουσία της σε Μουντιάλ. Το σημαντικό όμως για τα Καγκουρό είναι πως οι τρεις τελευταίες είναι διαδοχικές, κάτι που δείχνει αν μη τι άλλο σταθερότητα. Φυσικά σε αυτό τους έχει ωφελήσει ότι πλέον βρίσκονται στη ζώνη της Ασίας και όχι της Ωκεανίας, ώστε να δίνουν μπαράζ με τον 5ο της Νότιας Αμερικής. Η αλήθεια είναι πως δεν έχει κάποια ιδιαίτερη ποδοσφαιρική σχολή, ενώ το τωρινό ρόστερ δεν διαθέτει τα «βαριά» για τους Αυστραλούς ονόματα του 2006, όταν οι Βίντουκα, Κιούελ την οδηγούσαν στους «16» στα γήπεδα της Γερμανίας. Η καινοτομία στο Σήμερα είναι πως επιχειρείται μεγάλη ανανέωση, καθώς έμειναν εκτός σημαντικές παλιοσειρές (Σβάρτσερ, Γουίλκσιρ, Νιλ, Κένεντι) και στην αποστολή βρέθηκαν αρκετοί άπειροι, μα ταλαντούχοι νεαροί.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ:  Αντζι Ποστέκογλου
Ένας από τους πιο ελπιδοφόρους προπονητές στην Αυστραλία είναι ο ομογενής Αντζι Ποστέκογλου. Ο 48χρονος τεχνικός είχε και ένα σύντομο πέρασμα από την Ελλάδα, όταν και ανέλαβε τον πάγκο της Παναχαϊκής το 2008. Το 2013 πήρε τα σκήπτρα από τον Γερμανό Χόλγκερ Οσιεκ με στόχο μια αξιοπρεπή εμφάνιση στο Μουντιάλ. Έχει αναλάβει δυο μεγάλες ομάδες της χώρας, τη Μπρίσμπεϊν και τη Μέλμπουρν Βίκτορι κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα. Για μια επταετία ήταν τεχνικός της U-20 στην Αυστραλία χτίζοντας πολύ καλό όνομα στην χώρα.
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ: Μίλε Γιέντινακ
Ο Τιμ Κέιχιλ μπορεί να είναι ο πιο γνωστός στο ρόστερ, αλλά ο Μίλε Γιέντινακ της Κρίσταλ Πάλας αποτελεί τον κινητήριο μοχλό αυτής της ομάδας. Ο 29χρονος μέσος είχε γεμάτη σεζόν στην Premier League και ήταν από τους βασικούς συντελεστές στο θαύμα της παραμονής των Λονδρέζων, όταν άπαντες τους θεωρούσαν υποβιβασμένους. Μηχανάκι με οργανωτικές ικανότητες, μαζί με τον Μαρκ Μπρεσιάνο ρυθμίζουν το τέμπο της Αυστραλίας.  

ΣΤΟΧΟΣ ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ: Αξιοπρεπής παρουσία
Σίγουρα αυτή η Ολλανδία και η Χιλή δεν είναι για να τις τρέμουν τα Καγκουρό. Ωστόσο, αντικειμενικά δεν έχουν δυνατή ομάδα και το μόνο στο οποίο μπορούν να προσβλέπουν, είναι να έχουν αξιοπρεπή παρουσία και να είναι όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικοί στα παιχνίδια τους. Αμυντικά θα παίξουν και ό,τι βγει, έχοντας ως μεγάλο μειονέκτημα την απουσία κάποιου αξιόλογου σέντερ φορ. Ο Κέιχιλ είναι περιφερειακός επιθετικός και καλείται να σηκώσει το βάρος της γραμμής κρούσης μόνος του, κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ στην καριέρα του. Οπότε τα γκολ σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να πέσουν... βροχή.

Η 23άδα της εθνικής Αυστραλίας:
Τερματοφύλακες: Μάθιου Ράιαν (Μπριζ), Μίτσελ Λάνγκερακ (Ντόρτμουντ), Γιουτζίν Γκαλέκοβιτς (Αντελαΐντ Γιουνάιτεντ)
Αμυντικοί: Τζέισον Ντέιβιντσον (Χεράκλες Αλμέλο), Μάθιου Σπιράνοβιτς (Γουέστερν Σίντνεϊ Γουόντερερς), Ιβάν Φράνιτς (Μπρισμπέιν Ρόουρ), Μπέιλι Ράιτ (Πρέστον), Ράιαν ΜακΓκόουαν (Σαντόνγκ Λουνένγκ), Άλεξ Γουίλκινσον (Τζεονμπούκ Χιουντάι Μότορς)
Μέσοι: Όλιβερ Μπόζανιτς (Λουκέρνη), Μαρκ Μπρεσιάνο (Αλ Γκαράφα), Τζέιμς Χόλαντ (Αούστρια Βιέννης), Μίλε Γέντινακ (Κρίσταλ Πάλας), Ματ ΜακΚέι (Μπρισμπέιν Ρόουρ), Μαρκ Μίλιγκαν (Μέλμπουρν Βίκτορι), Ντάριο Βίντοσιτς (Σιόν), Τζέιμς Τροΐσι (Αταλάντα), Μάσιμο Λουόνγκο (Σουίντον), Τόμι Όουρ (Ουτρέχτη)
Επιθετικοί: Τιμ Κέιχιλ (Νιου Γιορκ Ρεντ Μπουλς), Μάθιου Λέκι (FSV Φρανκφούρτης), Μπεν Χάλοραν (Φορτούνα Ντίσελντορφ), Άνταμ Τάγκαρτ (Νιούκαστλ Τζετς)

ΙΣΠΑΝΙΑ
ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ: Είναι η απόλυτη κυρίαρχος τόσο στην Ευρώπη όσο και παγκοσμίως. Από το 2006 φαινόταν ότι κάτι άλλαζε στους Φούριας Ρόχας που δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησαν τις τρεις εναλλάξ κατακτήσεις τους σε EURO και Μουντιάλ. Τα ρεκόρ και γενικότερα τα νούμερά τους σε αυτό το διάστημα είναι εκπληκτικά. Η αποστολή για τη Βραζιλία δεν έχει πολλές αλλαγές σε σχέση με εκείνη της προηγούμενης τετραετίας, με τη χρυσή φουρνιά να δίνει και πάλι το παρών. Το ιδιαίτερο με την Ισπανία είναι πως ενώ ανέκαθεν είχε συλλογικά τεράστιες επιτυχίες, σε επίπεδο εθνικής σε Μουντιάλ δεν είχε στο παρελθόν να επιδείξει κάτι καλύτερο από την 4η θέση του 1950.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Βιθέντε ντελ Μπόσκε
Ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε αποδείχτηκε τέλειος αντικαταστάτης και συνεχιστής της ομάδας που δημιούργησε ο Λουίς Αραγονές. Ο 63χρονος εκλέκτορας, έχοντας σηκώσει με τη Ρεάλ δύο Champions League, κατάφερε χάρη στον διπλωματικό χαρακτήρα του να κρατήσει τις ισορροπίες μεταξύ των παικτών της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα και να οδηγήσει τους Ταύρους στην κορυφή του προηγούμενου Μουντιάλ, αλλά και στο EURO του 2012.
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ: Αντρές Ινιέστα
Ο Αντρές Ινιέστα είναι αναμφίβολα ο πολυτιμότερος παίκτης αυτής της σπουδαίας ομάδας. Εκείνος ήταν που αναδείχτηκε MVP του προηγούμενου EURO και εκείνος ήταν που χάρισε με το γκολ του στην παράταση με την Ολλανδία, τον παγκόσμιο τίτλο. Η μαγική επαφή του με τη μπάλα, το μαεστρικό παιχνίδι, η αφενός διακριτική και αφετέρου ηγετική φυσιογνωμία του τον καθιστούν ως την ήρεμη δύναμη που επιδοκιμάζουν συμπαίκτες και αντίπαλοι. Έχει πανηγυρίσει τα πάντα σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο και στα 30 του βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση.
ΣΤΟΧΟΣ ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ: Κατάκτηση
Τι άλλο από το repeat. Πέραν της Ιταλίας (1934, 1938) και της Βραζιλίας (1958, 1962) δεν το έχει καταφέρει καμία άλλη χώρα και οι Ιβηρες το πιστεύουν ακράδαντα πως μπορούν να μπουν σε αυτό το πολύ ιδιαίτερο κλαμπ Εθνικών ομάδων. Είναι άλλωστε το συγκρότημα με το περισσότερο ταλέντο. Τόσο που έχουν μείνει εκτός αποστολής ένα σωρό παικταράδες. Ο Ντελ Μπόσκε δεν χρειάζεται να κάνει πολλά, μιας και οι παίκτες του είναι πολύ δεμένοι όταν παίζουν με το εθνόσημο.
 
Αναλυτικά η αποστολή της εθνικής Ισπανίας:
Τερματοφύλακες: Ίκερ Κασίγιας (Ρεάλ), Πέπε Ρέινα (Νάπολι), Νταβίντ Ντε Χέα (Μαν. Γιουνάιτεντ). 
Αμυντικοί: Σέζαρ Αθπιλικουέτα (Τσέλσι), Σέρχιο Ράμος (Ρεάλ), Ζεράρ Πικέ, Τζόρντι Άλμπα (Μπαρτσελόνα), Χάβι Μαρτίνεθ (Μπάγερν), Ραούλ Αλμπιόλ (Νάπολι), Χουανφράν (Ατλέτικο). 
Μέσοι: Τσάμπι Αλόνσο (Ρεάλ), Σέρχιο Μπουσκέτς, Τσάβι Ερνάντες, Αντρές Ινιέστα, Σεσκ Φάμπρεγκας, Πέδρο Ροντρίγκες (Μπαρτσελόνα), Κόκε (Ατλέτικο), Χουάν Μάτα (Μαν. Γιουνάιτεντ), Νταβίντ Σίλβα (Μαν. Σίτι), Σάντι Καθόρλα (Άρσεναλ).
Επιθετικοί: Ντιέγκο Κόστα, Νταβίντ Βίγια (Ατλέτικο), Φερνάντο Τόρες (Τσέλσι)
 
            ΟΛΛΑΝΔΙΑ
 
ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ: Το ότι έχει καταφέρει να βρεθεί σε τρεις τελικούς (1974, 1978, 2010), δίχως όμως να κατακτήσει ποτέ το τρόπαιο, της έχει προσδώσει τον χαρακτηρισμό της πιο looser μουντιαλικής χώρας, ενώ έχει φτάσει ακόμα μία (1998) στα ημιτελικά. Τούτη η ομάδα όμως που θα εμφανιστεί στη Βραζιλία, δεν έχει καμία απολύτως σχέση ποιοτικά και εμπειρικά με εκείνη που στην προηγούμενη διοργάνωση έχασε το τρόπαιο από την Ισπανία στην παράταση. Ο Φαν Χάαλ επιχειρεί μία ριζική ανανέωση, αλλά η αλήθεια είναι πως πολύ δύσκολα θα μπορέσει σε τόσο σύντομο διάστημα να παρουσιάσει αυτό που θα ήθελε. Για ακόμα μία φορά έκανε περίπατο στον προκριματικό όμιλο της, ενώ τώρα αναμένεται να εμφανιστεί όχι με το παραδοσιακό 4-3-3, αλλά με κάτι σαν 5-3-2 που θα αποτελέσει και ένα μεγάλο πείραμα. Τώρα εάν αυτό θα έχει ευτυχή κατάληξη ή όχι, θα φανεί στο χειροκρότημα!
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Λουίς Φαν Χάαλ
Ο Λουίς Φαν Χάαλ δεν είναι η πρώτη φορά που κάθεται στον πάγκο της Ολλανδίας. Το είχε κάνει ξανά πριν από 12 χρόνια, χωρίς όμως να τα πάει και πολύ καλά. Ωστόσο, ο πολύπειρος τεχνικός έχει εκπληκτική καριέρα σε συλλογικό επίπεδο, κατακτώντας τα πάντα με Αγιαξ, Μπαρτσελόνα και Μπάγερν. Λάτρης της απόλυτης πειθαρχίας, δεν είναι ο κλασικός επιθετικογενής Ολλανδός προπονητής, έχοντας περισσότερο ελεγχόμενο το παιχνίδι της ομάδας του. Μετά το Μουντιάλ έχει να ασχοληθεί με τη νέα τεράστια πρόκληση της καριέρας του που ονομάζεται Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ: Αριεν Ρόμπεν
Ο Αριεν Ρόμπεν κερδίζει στο νήμα τον Ρόμπιν Φαν Πέρσι, έχοντας κάνει και φέτος εξαιρετική χρονιά. Μάλιστα στον νικηφόρο τελικό του περσινού Champions League αποτίναξε από πάνω του τον χαρακτηρισμό του looser, χαρίζοντας ο ίδιος στη Μπάγερν το τρόπαιο. Σκοράρει, δημιουργεί ρήγματα και πλέον δεν τραυματίζεται όπως παλιά. Είναι αναμφίβολα ο πιο κλασάτος παίκτης των Οράνιε και εκείνος που μπορεί με μία ενέργεια να πάρει ένα ματς.
ΣΤΟΧΟΣ ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ: Ημιτελικά
Η απουσία του Στρούτμαν, η απουσία ενός ποιοτικού αριστερού μπακ και της εμπειρίας στα μετόπισθεν, αλλά και γενικότερα η πιτσιρικαρία που έχει μαζέψει ο Φαν Χάαλ, δεν αφήνουν περιθώρια για πολλά όνειρα διάκρισης. Με την Χιλή να την απειλεί ακόμα και με αποκλεισμό από τους «16», θα χρειαστεί πολύ μεγάλο ζόρι ώστε να μπορέσει να περάσει τον όμιλο. Το να βρεθεί και πάλι στον τελικό μοιάζει όνειρο θερινής νυκτός. Κανείς όμως δεν μπορεί να την ξεγράψει από τώρα, με τον έμπειρο προπονητής της να ετοιμάζει παγίδες και άσχημες εκπλήξεις σε όποιον τολμήσει από την επόμενη φάση και μετά να μην την πάρει στα σοβαρά.
Αναλυτικά οι 23 της Ολλανδίας:
Τερματοφύλακες: Κίλεσεν (Άγιαξ), Κρουλ (Νιούκαστλ), Φορμ (Σουόνσι).
Αμυντικοί: Μπλιντ, Φέλτμαν (Άγιαξ), Γιάνμαατ, Κονγκόλο, Ίντι, Ντε Φράι (Ρότερνταμ), Φερχέγκ (Άουγκσμπουργκ), Φλάαρ (Άστον Βίλα).
Μέσοι: Κλάσιε (Φέγενορντ), Φερ (Νόριτς), Ντε Γκούζμαν (Σουόνσι), Ν. Ντε Γιόνγκ (Μίλαν), Σνάιντερ (Γαλατάσαραϊ), Βαϊνάλντουμ (PSV).
Επιθετικοί: Ντεπάι (PSV), Xoύντελααρ (Σάλκε), Κάουτ (Φενέρμπαχτσε), Λενς (Ντιναμό Κιέβου), Φαν Πέρσι (Μάντσεστερ Γ.), Ρόμπεν (Μπάγερν Μ.)
 
ΧΙΛΗ
 
ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ: Το 2002 και το 2006 δεν είχε προκριθεί, αλλά το 2010 που έφτασε στους «16» έδειξε χαρακτήρα και δυναμική. Αυτό συνολικά θα είναι το 9ο τουρνουά που θα πάρει μέρος, έχοντας ως κορυφαία διάκριση την 3η θέση στη δική της διοργάνωση το 1962. Το παιχνίδι της έχει απόλυτα επιθετικό προσανατολισμό, αλλά δεν υπάρχει η σωστή ισορροπία μεταξύ επίθεσης και άμυνας, με συνέπεια να υποφέρει πολλές φορές ανασταλτικά. Ενδεικτικό είναι πως είχε το χειρότερο παθητικό (25 γκολ) από τις χώρες που προκρίθηκαν από τη Νότια Αμερική. Ωστόσο, έχει τόσο ταλέντο από τη μέση και μπροστά που κανείς δεν μπορεί να την πάρει αψήφιστα.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ:  Χόρχε Σαμπάολι
Ο Αργεντινός Χόρχε Σαμπάολι είχε το πολύ δύσκολο έργο να αντικαταστήσει τον λατρεμένο για τους Χιλιανούς, Μαρσέλο Μπιέλσα. Το μπόνους του 54χρονου τεχνικού ήταν πως εργάστηκε σε πολλές ομάδες της χώρας και τον θεωρούσαν δικό τους άνθρωπο. Εκεί όμως που ξεχώρισε ήταν η κατάκτηση του Κόπα Σουδαμερικάνα το 2011 με την Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε. Θεωρείται λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου, αλλά στο Μουντιάλ θα πρέπει να παίξει και για το αποτέλεσμα.
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ: Αρτούρο Βιδάλ
Ο Αρτούρο Βιδάλ τα κάνει όλα και συμφέρει και στο νήμα χρίζεται αστέρι αντί του Αλέξις Σάντσες. Ηταν εκείνος που οδήγησε τη Γιουβέντους στον τίτλο και ήταν μαζί με τους Γιάγια Τουρέ, Μόντριτς ο κορυφαίος μέσος της σεζόν στην Ευρώπη. Κόβει, μαρκάρει, σκυλιάζει και ταυτόχρονα σκοράρει με ευχέρεια σέντερ φορ. Στα 27 του έχει αστείρευτες δυνάμεις και στην εξουδετέρωση του θα εστιάσουν οι αντίπαλοι προπονητές.
 
Τερματοφύλακες: Κλαούντιο Μπράβο (Ρεάλ Σοσιεδάδ), Χόνι Ερέρα (Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε), Κρίστοφερ Τοσέλι (Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα)
Αμυντικοί: Γκάρι Μεδέλ (Κάρντιφ), Γκονσάλο Χάρα (Νότιγχαμ Φόρεστ), Χοσέ Ρόχας (Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε), Εουχένιο Μένα (Σάντος), Μαουρίσιο Ίσλα (Γιουβέντους), Μίικο Αλμπορνός (Μάλμε)
Μέσοι: Χόρχε Βαλδιβία (Παλμέιρας), Φελίπε Γκουτιέρες (Τβέντε), Χοσέ Φουενσαλίδα (Κόλο-Κόλο), Φρανσίσκο Σίλβα (Οσασούνα), Αρτούρο Βιδάλ (Γιουβέντους), Τσάρλες Αράνγκις (Ιντερνασιονάλ), Μαρσέλο Ντίας (Βασιλεία), Κάρλος Καρμόνα (Ατλάντα), Ζαν Μποσεζούρ (Γουίγκαν)

Επιθετικοί: Αλέξις Σάντσες (Μπαρτσελόνα), Εστέμπαν Παρέδες (Κόλο-Κόλο), Εντουάρντο Βάργκας (Βαλένθια), Μαουρίσιο Πινίγια (Κάλιαρι), Φαμπιάν Ορεγιάνα (Θέλτα)

Ειδήσεις: